ahmed arif

anadoluyu en iyi anlatan şairdir. basit kelime ve cümleleriyle derin anlamlara ulaşmayı başarmış çok zor bir işe imza atmıştır.bu basit anlatım ve şiirlerindeki duygu insanı içine çekiverir.hele kendi sesinden dinlenirse ahmed arif şiirleri kesinlikle bir yerleden yakalar insanı.
bikaç güzel örnek için:
.
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
içerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.

Gör, nasıl yeniden yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez cihan parçası.
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun ?
(bkz: anadolu)

(bkz: diyarbekir kalesinden notlar)
(bkz: 33 kursun)
(bkz: uy havar)
(bkz: hasretinden prangalar eskittim)