kitap okuyan insan

Dünya yı sadece kendi gözleriyle görmenin sığlık olduğuna inanan ve sığ olmaktan ölesiye korkan insandır. Raskolnikov'u, Selim Işık'ı tanımamış olmayı telafisi imkansız kayıplar olarak görendir.

Ufkunu ve kelime haznesini genişleten insan modelidir.

kitap okumasaydı ilginç olurdu.

(bkz: insan okur)

hayata üçüncü gözle bakabilen, yalnız kalabilen, düşüncelerini daha rahat ve düzgün ifade edebilendir.

kitaplardan kazandığı nitelik, okuduğu kitaba göre değişir.

(bkz: düşünen insan)

kitap okuma eylemini bir hobi olarak belirtmeyen artık durumun içine iyice entegre olmuş kimselerdir.

dünyayı anlamada kitabı copilot olarak kullanan insandır.

kendini yalnız hisseder. kitap insana okunduğu sürece bir arkadaş, bir dost olur ama sayfalar bittikten sonra tekrar geriye döner insan.

Belli başlı gerçeklerin farkında olan insandır. okunan her şey gün gelecek lazım olacak mantığıyla kendini besler bu insan. Ve ne kadar okursa okusun, okuyamayacağı çok şeyi olduğunu bilir. Yine de ne okusa kardır, okuyan candır. Okuyun okutun. *

asla arkadaş sıkıntısı çekmeyecek olan insandır.

asla sıkılmayan insandır.

kitapla bütünleşen, olaylara kendini kaptıran hatta kitap bittiğinde üzülen insandır.

roman vs hikaye okuyorsa yalnız sadece bilgi tarih vs okuyorsa kendini aşmış kültürlü insan.

zaman zaman "daha okuyamadığım ne çok kitap var" diye telaşlanandır.

okuduğu kitap türüne göre değişen yapıda insandır.
gece gündüz sadece harry potter tarzı ya da sadece dini kitapları okuyorsa uzak durulması gereken insandır.

düşüncesi, diksiyonu, sağduyusu, empatisi gelişen insandır.

kitap okumayanı da var bunun baya şaşırıyor insan duyunca, görünce.

'yaşasın okumak, okuyorum öyleyse varım' diyerek mutlu olabilen insandır.

insanlari kitap okuyan yada okumayan diye ayirmak dogru olmaz bence. insanlari, okudugundan bi'seyler kapabilen ve okudugundan hic bir sey kapamayanlar diye ayirmak cok daha dogru olur.

beyin fonksiyonlarını geliştirmenin güzel bi yolunu seçmiştir. ne okuduğu, bir şey anlaması veya aklında kalması hiç önemli değil okuma faaliyeti beynin sağ-sol loblarını aynı anda çalıştırabiliyorsa, insanın hayata bakışı bu lobların performansıyla ilgiliyse, geliştirilebilir olduğu ispatlandıysa, bu şahsın yaptığı bu eylem tabi ki yararınadır. özellikle gelişim çağında ise bu şahıs alnından öpülmelidir.

Sadece kitap okuyor diye hemen kültürlü diye nitelendirilmesi yanlış olan kişidir. Okuyor da ne okuyor kardeşim? Bir tarih kitabı mı okuyor yoksa kıytırık bir aşk romanı mı okuyor? Beş para etmez yazarların beş para etmez eserlerini mi okuyor yoksa cidden adam gibi adamların kitaplarını mı okuyor? Şahsen arada çok fark var.

farkını belli eden insandır. Ne okuduğunun hiçbir önemi yoktur. roman okuyorsa anlatımını güçlendirir hayal dünyası genişler beyinde bir hareketlenme olur. araştırma/biyografi/siyaset/felsefe vs okuyorsa bilmek istiyordur...

Metroda, otobüste, sokakta kitap okuyan insanlara bayılıyorum ama ben beceremiyorum kalabalık yerlerde dikkatim dağılıyor bazen bir paragrafı 3-4 defa okuyorum. içimden etraftakilere "bi susun amk ya bi susun" diye çemkirmek geçiyor. bende o yüzden okumuyorum dışarıda pek. bu sebeple etraftaki insanları gözlemleme fırsatı yakalıyorum. Herkes elindeki koca koca ekranlı telefonlarla uğraşıyor ve bir çoğununda ne yaptığı görünüyor. kimileri feyste dolanıyor yorum yazıyor "hrksn ttlımmm :-)"... kimileri balon patlatıyor ne bileyim bir adamı koşturan sağa sola zıplatanlar oluyor... kimse ben ne yapıyorum amk diye kendine sormuyor herhalde. birde kitap okuyanları "ahah etrafa şekil yapıyor ahaha" diye değerlendiren 13-15 yaş arası bir kesim var. onları daha çok önemsiyor herhalde insanlar ciddiye alıyorlar bu fikirleri. ben okuyanlara hayranım arkadaş geçen biri kitlenmiş etrafla alakası yok hani yanı başında adam kesseler dönüp bakmayacak öyle konsantre okuyor kitabı işte o tip insanlar zaten yöneten oluyor diğerleri yönetilen.

neyse kitap iyidir iyi.

genelde muhabbeti çok iyi olan kişidir.