la finestra di fronte

2003 yilinda ferzan ozpetek'in yonetmenligini yaptigi, genc bir cift ve gecmisi sirlarla dolu yasli bir adami konu alan film. Gise basarisindan sonra italya'da 5 dalda gumus serit kazanmistir. Senaryosunu ferzan ozpetek ve gianfilippo corticelli hazirlamistir.

(bkz: karsi pencere)

(bkz: giovanna mezzogiorno)

müzikleri çok güzeldi bu filmin bir kere peşinen onu söyleyeyim. sevdim de ben filmi üstelik. ama beni rahatsız eden ferzan özpetekin tahmin edilebilirliği oldu bu filmde. adamın savunduğu, inandığı şeyleri filme yansıtmasından rahatsız değilim, neyi anlatmak istiyorsa onu anlatır. ama ben filmin ilk yarısının sonlarına doğru ne olacağını tahmin ettim. bir de bitmemiş yarım kalmış gibi geldi bu filmin sonu bana. nerde cahil periler'in sonu nerde bu filmin sonu.

muhteşem müziklerini Andrea Guerra'nın yaptığı, son yıllarda izlediğim en etkileyici filmlerden biridir. filmin diğer bir özelliği de, birbirinden güzel pastalardır. tıpkı, juliette binoche'nin çikolata filminde o harika çikolataları görünce nasıl insanın ağzının suyu akıyorsa, karşı pencere'de de o pastalar aynı durumu yaşatıyor insana.

18 haziran 2006 pazar günü saat 22.45 itibariyle kanal d de ekranlara gelecek ferzan özpetek filmi.

sanem çelik e inanılmaz benzeyen giovanna mezzogiorno için izlenebilecek bir ferzan özpetek filmi.. çekildiği sene italya da yılın filmi seçilmiştir ki bu durum o sene italya da doğru dürüst film çekilmediğini gösterir.. bana göre "la fate ignorante" nin gölgesinde kalmıştır..

en çok tango sahnesini beğendiğim güzel bir ferzan özpetek yapıtı..tango sahnesinde çalan müzik 'historia de un amor' dur.luis miguel den dinlenebilir.yaşar bu şarkıya benim bütün rüyalarım seninle, adıyla türkçe söz yazmıştır.

kırmızı bir şarap ve bir adet sevgili eşliğinde dinlenmesi tavsiye edilir.

(bkz: historia de un amor)

sahneler arasındaki geçişlerin çok başarılı olduğu filmdir. Özellikle geçmiş zaman ile şimdiki zamanı bazı referans nesneler ya da dekorlar üzerinden bağlaması açısandan hayranlık uyandırıcı bir film. Müzikleri de filmin sanatsal yönünü gayet iyi bir şekilde besliyor.

Giorgia tarafından bir de soundtrack'i bulunan şarkıdır. (bkz: gocce di memoria)

(bkz: karşı pencere)
soundtracki alııp götüren muhteşem film, hele bir de flippo vardı ki film de, ahh ahhh....

---daş düşebülür ayu çıkabülür---

filmin genelinde anlatılmak istenen şeyi anlayamamakla beraber bazı çıkarımlarda bulunabilecek kadar dikkat ettiğimi sanıyorum. tamam, eşcinsel bir birliktelik de olsa aşkın büyüsünü, aşk için nelerden vazgeçilebileceğini ve aşk için nelerin feda edilebileceğini bir nebze de olsa bünyeme hissettirebildi film. genel olarak iyi derim filme müzikler falan da hoş ama sonu hiç hoşuma gitmedi. isterseniz izleyin.

---daş düşebülür ayu çıkabülür---

film bitiyor, 'allah allah?!' diyorsunuz, sasiriyorsunuz, 'neydi ki simdi beni bu kadar etkileyen?' diye soruyorsunuz. yazilar asagidan yukariya cikip kayboluyor, harika sarki icinize isleye isleye devam ediyor, gozlerinizi kapatiyor, dusuncelere daliyor, gulumsuyorsunuz...

Massino Girotti nin davide karakteriyle iç acıttığı film. filmin yönetmenin türk olmasından dolayı türk esintileri taşıması ve sanem çelik in ikizini görmek ayrı bir güzellikti.

(bkz: birbirine benzeyen ünlüler)

(bkz: giovanna mezzogiorno)
(bkz: sanem çelik)

bazen eksik bir şey mi var diye düşünürsünüz hayatınızda. çoğu zaman bu eksikliği bilsek bile birilerine bişey ispatlamak zorunda olduğumuz için bu eksikliği kendimize bile yüksek sesle ifade edemeyiz.
film ifade edilemeyen bir çok şeyi ifade de gayet başarılı. müzikler harika. anlatımda farklı bir yöntem olarak bakışların yoğun kullanılması da filmi çekici kılmakta. vaktiniz varsa eğer birden fazla izleyin filmi.

bence film bir kaç noktayı çok iyi şekilde anlatmış;
1 - seviyorsanız asla ertelemeyin, cesaretli olun.
2 - kendi hayatınıza dışarıdan da bakmayı deneyin.
3 - ilişkiyi yıkmak kolay olandır, geliştirici olun, emek harcayın.
4 - hayatta mutlu olmanın bir parçası da bir işi mutlaka severek yapmaktır. sevdiğiniz işi yapmak için de cesaretli olun.
5 - bazen hayat insana fedakarlık yapmayı gerektirebilir.
her seçiş bir vazgeçiştir

--spoiler--
"sadece yaşadınız için mutlu olmayın. daha iyi bir dünyada yaşamak için çabalamalısınız. yanlızca düş kurmamalı..."

davıde'nin simone'ye yazdığı mektup ise aşk'ı en iyi tarifleyen mektuplardan biri;

"canım simonem...
senden sonra kırmızı, artık kırmızı değil...
göğün mavisi, mavi değil...
ağaçlar yeşil değil...
senden sonra, renkleri bizden kalan nostaljide aramalıyım.
senden sonra, bizi utanagaç ve gizemli yapan acının bile hasretini çekiyorum.
bekleyişin, vazgeçişlerin, şifreli mesajların hasretini çekiyorum, görmek istemeyen körlerin dünyasındaki bizim kaçak bakışlarımızda. çünkü eğer görünseydik, onların utancı, onların nefreti, onların zorbalığı olacaktık. senden af dilemeye yeterli cesaterimin olmamayışının acısını cekiyorum. bundan dolayı artık pencerenden içeri bile bakamam. daha ismini bile bilmezken, daima orada, seni gördüğüm yerdeydin ve daha iyi bir dünyanın düşünü kuruyordun. bir ağacın, bir ağaç oluşunun engellenmediği bir dünya, ve mavinin gökyüzü olabildiği bir yer...
bu daha iyi bir dünya mı bilmiyorum. şimdi beni davide diye çağıran kimse yok artık. şimdi beni artık yanlızca bay veroli diye çağırıyorlar...
nasıl söylesem bu daha iyi bir dünya mı?
sen olmadan nasıl söyleyebilirim..."
--spoiler--

--spoiler--
- Kötü bir haber getirmediniz değil mi?
+ Neden kötü bir haber getireyim?
- Belli olmaz. Hayattan her şeyi beklerim...
--spoiler--

müziklerine bayıldığım ferzan özpetek filmi. insanların hislerini oldukça güzel yansıtmış. ağlamıştım kadının haline film sonunda. eşinin hali de iç burkuyordu yahu.

aşkı hissettiremeyen film.

ferzan özpetek'in insanın ağzına sıçan filmidir. çok farklı ve saf bir güzelliği olan giovanna mezzogiorno'nun mükemmel bakışlarıyla biter film. o güzel müzik bitene kadar da kaldırmaz oturduğu yerden insanı. tekrar tekrar izlenesi, her izleyişte bir kez daha aşık olunası film.

uzun süren her ilişkide yaşanabilecek bunalımlar ve bunların bıraktığı izlerden bahseden film. bir de bununla iç içe verilen, geçmişten bir konu var. roma sokakları var. güzel müzikler var. kesinlikle izlenmeli.

--spoiler--
keşke pencere sahneleri daha çok olsaydı
--spoiler--

http://www.youtube.com/wa...iUUKtwV0g&feature=fvw

diyaloglarıyle, pastalarıyla, müzikleriyle, kimlik vurgusuyla, kamera açıları ve içindeki derin hüznü ile kendini hemen başka bir yere oturtan ferzan özpetek film.
sinemada dedemle izlemiştim şans eseri. gözümdeki yaşlar çift taraflıydı.

müthiş bir filmdir. sonu en iyi biten elli film listesinde üst sıralarda. müziği mükemmeldir.

(bkz: gocce di memoria)

birçok ödül toplamış, ferzan özpetek'in zannımca en iyi filmi. mutlaka izlenmelidir.