bugün

hep müze yapılmasını dilediğim, piç gibi bırakılan, kıymeti bilinmeyen yuvamız.
adnan polat galatasaray için önemli olan hiçbir şeyin değerini anlayamıyor.
son istasyondayız.. zorlu sevdam hoşcakal..
http://www.youtube.com/watch?v=rfZFommarc8
ezeli rakibin emektar mabedi..şimdi veda zamanı zor olsa gerek..
hakkında iki satır yazı dahi yazmaya korktuğum tarihimizin babası güzide stadımız. korkuyorum ne kadar güzel şeyler de yazsam onu anlatamayacağım için o yüzden buna cesaret bile edemiyorum. ama babamın ali sami yen stadı anılarını dinledikçe içim sızlıyor keşke keşke ...

seni bir kere olsun öpüp koklayamadım havanı soluyamadım ama bu nasıl aşk ki sana hayranım. (bkz: elveda s onsuz aşk)
ultraslan ve webaslan web sitelerini açınca kalbinizi sızlatan resimler var.

http://www.webaslan.com/i...a.php?tm=2011/01/11/55126
hani giderken bakarsın ya sevdiğine.. bugün öyle bakacağım sana son kez!
yola bakan, boyası dökülmüş tribün duvarından içini görmeye çalışacağım son kez!
mecidiyeköy'e bir semtten daha farklı anlamlar yükleyeceğim son kez!
arabalar ile insanların iç içe ilerlediği sokaklarında dolaşacağım son kez!
ve beraber olacağız bugün son kez!
biz'i bir yapan, seni cehennem yapan şarkıları söyleyeceğim son kez!
yaşıma başıma bakmadan yeri geldiğinde hüzünlenen, yeri geldiğinde sevinçten deliren bir çocuk olacağım son kez!
biletini saklayacağım son kez!
sesimin kısıldığını evde fark edeceğim son kez!
torunlarıma anlatacağım anı olacak son kez!
ve ağlayacağımı bilerek geleceğim,
büyüdüğümü hissedeceğim,
seni çok özleyeceğim, ilk kez!
bugün taraftarları son kez bağrına basacak cehennemdir. birşey yazmak dahi istemiyorum. başlarsam bitiremem bu yazıyı çünkü. çok özleyeceğiz...

akşamki organizasyon hakkında biraz ipucu:

görsel
görsel
görsel

birde koltukları sökmüşler. çok nostaljik olmuş. ortam daha da hüzünlü olmuş.

görsel
görsel
"buraya rakip takımın oyuncusu olarak ilk çıktığımda bize polisler eşlik ediyordu. ben bunun saçma olduğunu her gördüğüm kişiye söylerdim. açıkçası samiyenin beni korkutmayacağını düşünüyordum ve zamanı geldi sahaya çıktık saha meşaleden görünmüyordu ve emin olun ki cehennemin ortasındayken polis takviyesi bekledim. gerçekten korkmuştum." harry kewell (ali sami yen stadyumu için)
koskoca mabed, artık kullanılmayacak. ne anılar ne tarihi olaylar yaşanmıştı oysa orda. bu kadar kolay mıydı oradan ayrılmak. üstelik her sabah önünden geçtiğim çok lüks olmasa da eski püskü tarihi güzelliğiyle ne de güzel duruyordu orda. söylenen o ki yıkılıp park yapılacakmış orası. koskoca mabed böyle mi gidecekti, böyle mi yok olacaktı. hey gidi ali sami yen hey...
vakit tamam seni terk ediyorum
bu incecik bir veda havasıdır
parmak uçlarına değen sıcaklığı
incinen bir hayatın yarasıdır.

kalacak tüm izlerin hayatımda
gözümden bir damla yaş aktığında
bir yer bulabilsem seni hatırlatmayan
kan tarlası gelincik şafağında.
bu gece son gece evimizde. hep yaşayacak kalplerde zaferlerle dolu 47 sene.
metin oktay'ın ayak izleri var senin üstünde.. hakan şükür'ün milan'a attığı golün sevinci çınlıyor hala tribünlerinde.. neuchatel xamax maçından sonra soyunma odasındaki eğlence yankılanıyor koridorlarında.. mondragon'un son dakikada gelen şampiyonluktan sonra döktüğü gözyaşları kurumadı daha..

nasıl ayrılacağız biz senden?
bu akşam itibariyle veda edilen cehennemdir.
hakkında yazı yazmak zor, kelimeleri toparlamak çok zor.. klavyeye eliniz giderken aklınızdan bir sürü şey geçer ilk gittiğiniz maç, yaşadığınız heyecanlar, orjin köftenin orda toplanan arkadaşlarla tezahuratlar eşliğinde stada varışlarınız, sırada beklerken yapılan muhabbetler, ardından maç süresince yaşanılan heyecanlar, dökülen sevinç gözyaşları gelir ardından akla, yaşayan bilir ama anlatamaz, akla gelince yaşananlar yutkunamaz insan bu şekil olunca cümlede bitirilemez...
an itibariyle fatih hoca kendisiyle vedalaşmaya gelmiştir.
Benim için ayrı bir anlamı olan mabet.

Ben çocukken, hep o mabette top koşturmak isterdim. Omuz omuza mücadeleden sonra taraftar tarafından alkışlanmak, nice kupadan sonra şampiyonluk marşları eşliğinde nirvanaya ulaşmak hayalleri kurdum. Galatasaray' ın futbolcusu olarak Ali Sami Yen stadyumunda top koşturmak istedim ben. Bu gerçekleşmese bile, ruhuyla oynayan futbolcular izlemek istedim. Adına marşlar yazılacak, besteler yapılacak, lisanslı ürünleri çıkarılacak, forması emekli edilecek futbolcular istedim. Gel gör ki, şu anki üzücü tablo ve takımda oynayan oyuncular hiç beklentilerimle alakalı değil, ama bu başka bir konu.

Ali sami yen ben ve benim gibi galatasaray' lı kardeşlerim için kalplerde bir anı olarak kalacaktır.
eski bir fenerbahçe'li olarak,bu stadyumun önemi,benim için şükrü saraçoğlu'ndan bile daha büyüktür.

çünkü,dünya gözü ile,canlı canlı gördüğüm ilk stadyumdu..hiç unutmuyorum..trump towers tarafına bakan kısımdı.galatasaray'ın mabediydi..önemini biliyordum..ama o an duygulanmamıştım..

şimdi düşününce,insan üzülüyor..hemde çok..
gözleri dolmayan, tüyleri diken diken olmayan bir galatasaraylı var mı bu gün ? bunları yaşatan stad.
eski açık veda desene...
aman sığ olmıyayım, aman yüzeysel adam yaftası takmasın bana diğer sözlük yazarları diye çok çabaladım entrimi allı pullu hüzünlü bir şekilde yazmayı zira olmadı. kaç kez yazdım, kaç kez sildim, kaç kez boğazım düğümlendi izlerken o veda programını anlatılamaz. keşke türkiye de olup kanlı canlı yerinde izleneydi de cehennemde akıtsaydım bu göz yaşlarını. ne duruyorsunuz a yazarlar, dökün içinizdeki aslan gözyaşlarını...
peşindeyiz
Bologna,leeds,mallorca,milan,madrid,ortaokul günlerim,ilk okul arkadaşımla oynadığım para oyunu,tasolarım...ey gidi anılar...
(bkz: alo sami yen stadı)
evimi yıksalar bu kadar üzülmem. yıkmayın ulan şu stadı. hay amk yaa..

seni modern hale getirmeyi beceremeyip satanları bu taraftar unutmaz. seni de unutmaz.

yıkılsan da, peşindeyiz.
ortaçağda gladyatör oyunları için kullanılan,2011 yılına girdiğimiz şu günlere kadar ayakta durması şaşırtıcı olan stad.
özlemdir...
bu gece senle son gecemiz. gitme, dur demeyi isterdim ama gücüm yok. bitti işte. bitti de anılar unutulur mu sandın ey mabed! unutur muyuz sandın! hoşça kal ali sami yen!