sessizlik

karanlık ve yabancı bir ortamda ses olmaması sonucu ürpermenin* artmasına neden olabilir.

Keşke her şey durulsa, tüm belirsizlikler netleşse. Bir süre sessizlik olsa. insanlar teşekkür etmekten, sevgisini belli etmekten, hatasını kabul etmekten ve özür dilemekten bu kadar korkmasa. Birbirini kıranlar tüm kötü izleri sevgiyle silebilse. Çok isterdim bunu.

Yaşıyorum. Sadece soba çıtırtısı.

sessizlik, kıymetine paha biçilemeyecek bir cevherdir. o, aptalların aptallıklarını örter, hikmet ehline de ilham olur.

her şeyin fazlası zarar çok sessiz olunca kafamın içinde saat tıkırtısı duyuyorum.

sessizlik, kıymetine paha biçilemeyecek bir cevherdir. o, aptalların aptallıklarını örter, hikmet ehline de ilham olur.

En güzelidir...

Kimi öğretmenlerin öğrencilerini ikaz ederken kullandığı sözcük.

Sabah beşte sözlüğe hakim olan durumdur. Bez bebek Nana bile ortalıkta olmuyor o saatte.

en güzel sestir.

Sessizlik eve gelipte anahtarına kapıyı açtıktan sonra salona gelip şöyle etrafı dinlediğim andır. Aslında çok farklı şeyler beklersin ama hayatın tercihlerinden dolayı san verdiği durumdur. Yaşamayan bilemez.

(bkz: ölüm sessizliği)

en yüksek desibelli gürültüdür bazı bünyeler için. kulaktan giren ses sinyali olmayınca kafa kendi seslerini kendi üretiyor. dayanılmaz hale gelmesin diye gürültü gerekiyor biraz.

Romantik olabilir.

Saygılar sunuyorum azizim…

komiktir. sessizlikten daha komik bir şey yoktur.

hani en sessiz anlarda bir gülme isteği gelir; gülmemek için kendini zorlarsın ama ağzının kenarında ufak bir gülümseme başlar; çatlaklarından su sızdıran bir barajın, suyun basıncına dayanamayarak patlayıp bir anda gürül gürül suları boşaltması gibi; bir anda patlayıp kahkahalarla uzunca gülersin. işte öyle komiktir sessizlik.

bazen bir ihtiyaçtır.

Güzeldir.

iç sesin sesini bastırabilirseniz tabii.

00.30'dan sonra sözlüğe çöken şey. entry sayıları giderek azalıyor.

hollywood filmlerinde yargıçların gürültü çıkaranları tokmakla vurup uyarma şekli kuşkusuz..

Huzur dolu an.

Sessizlik, kelimelerin ve seslerin yatıştığı, ruhu huzurla dolduran bir atmosferdir. Hayatın gürültüsünden arınmak, sessizlik içinde kendine bir an bulmak, zihinsel bir nefes alma olanağı sunar. Sessizlik, bazen en etkili ifadedir, derin duyguları ve düşünceleri paylaşmanın sakin bir yolu olarak hizmet eder.

Sessizlik, yaratıcılığın doğuş yeri olabilir. Zihnin gürültüden arındığı anlarda, yenilikçi düşünceler filizlenir, içsel bir dinginlik bulunur. Bu sakin anlar, kendimizi anlama ve çevremizle bütünleşme fırsatı sunar.

Ancak sessizlik, sadece seslerin olmaması anlamına gelmez. Sessizlik aynı zamanda içsel bir huzurdur; zihinsel dalgalanmaların yatıştığı, kalbin sakinleştiği bir durumdur. Bazen, sessizlik içindeki en güçlü iletişim, sessiz anlamdır.

Sessizlik, meditasyonun kapısını aralar, içsel bir seyahate davet eder ve ruhsal bir dengeyi sağlar. Bu nedenle, zaman zaman hayatın telaşından uzaklaşıp sessizliğin kucaklayıcı sakinliğine doğru bir adım atmak, ruhsal ve zihinsel sağlığımıza bir armağan olabilir.

Önce sesin ne olduğunu düşündüm. Hiçbir bilimsel içeriğe bakmadan, kendi hissettiklerimi ve düşündüklerimi anlamaya çalıştım. Ses, bir nevi müzik aleti ve gırtlak, dil, diş ve ağız yapısı ile ilişkili olarak bir durum bildirme işlemi. istemsizce çıkardığımız sesleri düşünelim. Korkma, şaşırma, sevinç vb. Mantıklı bir ses çıkmaz genellikle ancak herbirinin ayrı bir tınısı vardır. Ardından bu tınıların gırtlağımızı, dilimizi daha farklı şekillerde kullanarak farklı ses dizilimlerine kavuşmuş oluruz ve kültürel aktarımla bu sesleri kuşaktan kuşağa aktarırız. Bu aktarımın da en basit yolu, yazıya geçirilmesidir. Yani alfabe. Artık geçmiş atalarımızın bizi alfabe yoluyla manipüle etmesini ve bizi kendi ülküleri doğrultusunda, kendileri hayatta yokken bile, kendi hikayelerini gelecek nesillere aktarmasını sağlayan bir geçiş formuyuz. Her form geçiş formudur ve bu her geçişin ana form olduğunu gösterir.

Sessizlik ise binlerce yıllık bu aktarıma karşı çıkıştır. Söz ile değil davranışla ve bakışla varolma halidir. imgelere sığınmadan, kendi hissettiğin gibi davranışsal bir tutum.

Çünkü sessizliği bozan başat unsurun konuşmak olduğunu düşünürsek konuşmak başkaların sözdizimiyle kendini ifade etmek demektedir. Sessizlik klasik müziğe benziyor biraz, kendin buna uygun düşüncelere istediğin gibi anlam katabilirsin ama konuşmak sözlü bir müziğe benziyor ve müziği istediğin gibi değil söze göre yorumlaman anlaman gerekiyor.

Sessizlik huzur getirir mi bilinmez ama konuşmak huzursuzluk getirir, bu bilinir.

Gecenin armağanı. Ego yok, yapış yapış pembiş aşk yok, havalı güzel kadın yok, gereksiz gürültü yok ve huzur var.

gürültü barındırıyor. yok lan tezatlık değil, realite.

Sustu ibneler.