bugün

yanında verilen çay, kahve, kola vs. de alınmadığı taktirde yolculuk boyunca el üstünde tutulacak, bir dediği iki edilmeyecektir bunu yapanın.
açsam karizma düşünecek durumda olmam. altı üstü kek yahu. kekle karizma mı yapılır? alırsın yersin hepsi bu. diğer yolcularında keki almadığımdan dolayı bana hayranlık duymaları da o otobüsten acilen inmem gerektiğinin göstergesidir.
Asla bir öğrencinin yapmayacağı iştir. Adama buldun da bunuyorsun dedirtir.
(bkz: haspam)
bir karizma sınıflaması değildir.
kek değilde dürüm falan yok mu?" denilmesi halinde ters tepki alabilme ihtimaliniz bir hayli yüksektir.
hep imrendiğim harekettir zira muavin gencin servis arabasıyla karşıdan gelen görüntüsü benim camiamda bir bayram havası yaratır. hesaplarım, güzel keklerin, kolanın, fazladan şekerin bana kalma ihtimalini, insan sayısını, potansiyel almayacakları vs.*
aç kalıpta ölelim mi lan dedirten olaydır.

(bkz: bunu yemeden gidemiyorum yav)
otobüs yolculuğu yapmasına rağmen kendini business class uçuyor zanneden kişinin sahip olmaya çalıştığı karizma.
bilete dahil olan her şeyi yiyesim var. oturduğum koltuğu eve götüresim var.
hemen arkasından çantandan peçeteye sarılı anne yapımı keki çıkartırsan o karizma aynı hızla geri çakılır.
halbuki o kek keklerin şahıdır.
alınması ile alınmaması arasında hiçbir fark olmayan kekin yarattığı karizmadır. hele bir de uzun bir yolculuksa o kekin yarattığı etki sivrisinek yemekle eşdeğerdir.
yolculuk yapmaktan bıkmış insan karizmasıdır. git oraya, git buraya, her otobüste dağıtılan keklerden gına gelir, hele sabah aç karnına mideye içinde 50 tane kimyasal bileşenin olduğu kek yerine poğaça yemek istersiniz ama muavinin ballandıra ballandıra anlattığı açık büfe ikram servisi, aslında toplasan maksimum 2 liraya mal olacak abur cuburdan ibarettir.mola da fiyatlarını 2 katına çıkaran dinlenme tesislerinde baş örtülü kadının yağlı gözlemelerinden almak kimi zaman daha mantıklıdır.
havan kime denilecek harekettir. sonuçta hepimiz aynı koltuklarda oturuyoruz, o keki almadın diye first class bir yolculuk mu umuyor acaba. gecenin ilerleyen saatlerinde karın açlığını bastıran o keki çok arar bu herifler.
Araba alacak para olmadığı için otobüsle gidildiği hatırlanınca, aslında var olmadığı fark edilen karizmadır.
size özel olduğunu sandığınız karizmadır. millet keklere yumulmuşken, kimse ya şu varya kek almadı ne kadar karizmatikmiş vay bee demeyecektir arkanızdan.
tatlı yiyeceklerden haz etmeyen kişinin yaptığı eylemdir.
arsızca 5. keki alan adamın dramınla her türlü kapışır.
kocaelinden bursaya geçiyorum efe turizm adlı şirket ile sabah 6 seferi ile haliyle uykulu bir şekilde bindiğim otobüste cam kenarınında vermiş olduğu rahatlıkla uykuya dalmışım ben uyurken sevgili muavin amcamız ise servis e başlamış.
uykumun en güzel yerinde
bir elin dürtmesi "kalk kek ye." demesiyle uyandım haliyle hiçbir tepki veremedim muavine çünkü daha ne olup bittiğini bile anlamamıştım.
uyuyordum uyandırıldım ve elime bir kek tutuşturuldu içimden sövdüm ama yine uyudum.
annenin yaptığı haşlanmış yumurtalı sandiviçim var kek yiyemem karizmasıdır. peh asıl karizma kek, eti cin, eti form, tutku ne varsa toparlayıp almaktır.
ağzın susuzluktan kuruması ama sıvınında çişe dönme ihtimaliyle yakalanandır. resmen star oluyorum o dakikalarda. *
yan koltukta yolculuk boyunca kesilen kızımızın da içinden "vay be, adam keki yemedi, çok zengin ve çok coolmuş. ben hemen buna vermeliyim." düşüncesiyle doruk yapan karizmadır.
muavının "sız ılk defa gıdıyorsunuz galıba,yolumuz uzun acıkırsınız." deyıp,kekı uzatmasıyla katlanarak artan karızmadır.
bireydeki "lan muavin buradan geçerken beni unutmasa bari :/" endişesiyle çizilir.
hiç yemezler, sendeki o servis başlayınca cam tarafına bakmaları filan. muavin olsam öyle yapanları es geçerdim.
(bkz: şehirler arası otobüste kolonya almama karizması)