kilo vermek

bir zamanlar 100 kilonun üstüne çıktığım bir dönem olmuştu.
birgün bir karar aldım, ne pahasına olursa olsun bu montofon yaşantıdan vazgeçeceğim dedim.
geceleri aç yattım, hayvan gibi spor yaptım ve sonuçta 24 kilo verdim.
azimle aldığım karar sonrasında, bu işe ilk başladığım günkü fotoğrafıma bakarak saatlerce kahkaha attım.
hala verdiğim o kiloları geri almadım, bunun sebebi sofradan daima ihtiyacım olduğu kadar yiyip kalkmamdır.
her an 1,5 adana yiyecek kadar potansiyelim var ama hiç yemiyorum:)
zevkli olan nefsimle dalga geçmemdir.
bunun tadı hiçbir şeyde yok.
fazla kilo, erken öldürür.

keyfi yemek yemeyi bırakarak yapmaya çalıştığım şey. acıkmadıysam, herhangi bir şey yemiyorum. acıkınca da eskisi kadar çok yememek için dikkat ediyorum ama bu şekilde pek hızlı ilerlemiyor bu süreç. oldukça yavaş biçimde zayıflıyorum.

Bunun için tek çözüm kilo batra.

az yemek, cok yemek gibi net olmayan tanimlarla kilo verilmez.

versende, saglikli kilo veremezsin.

her ne kadar herkes terazide ne kadar hafifledigine odakli olsada, kaybettigin kilonun su mu, yag mi, kas mi oldugu cok onemli.

dogru kilo vermenin yolu gunlu aldigin ve harcadigin kalori+ yag+su+karbonhidrat+ protein hesabindan gecer.

Sağlıklı kilo vercekseniz neredeyse vejetaryene yakın sebze ve meyve odaklı beslenin + hareket tabii.

Az öz yavaş sağlıklı verirsiniz.
Aç kalmanıza gerek kalmaz.
Geri almazsınız.. dinçleşirsinizde.

En çok hangi aktivitede kalori yakıyorsanız onunla daha çok kilo verebilirsiniz . Evet bol bol sevişin. Ama ön sevişmeli olandan

Hiç gereksinim duymadım.

Kilo vermek gerçekten kimileri için dünyanın en zor şeyi. Mesela ben gerçekten yıllarca uğraştım. Hala uğraşıyorum ama 5 6 kg daha verirsem artık mutlak huzura ereceğim. Allahım sen yardım et bu güzel kuluna..

Sağlıklı şekilde yapılması gerekir.

iki aydır 101 kilodayım. bu kiloda kalmak için çok ciddi efor sarf ediyorum ve korkum, sofra bezine kadar yediğim eski güzel günlere dönerek yine 112'leri görmem..

4 günlük açlıktan sonra (çorba türevleri ve galeta vb. kıvır zıvır) az önce aynı sofrada 6 parça suşi, sebzeli karides, midyeli ve biraz mayonezli çok az bir salata ve üstüne ufak bir tatlı, çok az antep fıstığı ve 2 maden suyu ile günü tamamladım.

işin kötüsü, bu bile benim rutin yemek listemin yarısı.. bu sofraya oturmadan önce bildiğimiz anlamda elimden bir şeyler düşürüyordum. felaket bir haldeydim.

işin güzel tarafı: aynaya baktığımda kendimi beğenmem..
işin kötü tarafı: uzun yıllar +90 kilo lisansla boks yaptım. eskiden de bundan biraz daha yapılıydım ama yine kendimi beğenirdim. inşallah kendi kendimi aldatıp yine abuk sabuk rakamlara yükselmem. korktuğum şey şu, 2 saat boks antremanından gelip, bir saat dinlendikten sonra 4 yumurta kırmak benim için hiç bir şeydi, yeni düzene nasıl ve ne kadar adapte olacağım, hiç bilmiyorum.

almaktan daha zor olan bir eylemdir.

bende buna tutuluyorum kilo alırken çok rahat ve zevkli oluyor ama verirken insanın piskolojisi bozuluyor ne güzel istanbul be.

Bugün başlıyorum. 2 ayda neler yapabilirim bakalım. Temmuza kadar zayıf bir insan olmam lazım.

Aşık olunuz. Ama öyle böyle aşk değil dibine kadar. Bir iğne bir iplik kalırsınız.

Psikolojik olarak çöküntü içerisinde olduğum dönem ve daha öncesinde mutlu olduğum dönemde kilo aldım bu kiloları piskolojimin az iyileşmeye başladığı anda spor ve diyetle birlikte şu an itibari ile 15-16 kilo verdim. Az biraz daha verebilirim tabi ki ama fit bir vücuda sahip oldum yıllar sonra. Bakalım biskolata erkeği kıvamına ne zaman geleceğim.

ben demek ki o yüzden 35 yıldır 70 kiloyum.

(bkz: kaç kilo lan bi gülmek)

Irade sahibi olmayı gerektiren eylem. Zor iştir, uzun zamana yaymak ve o zaman içinde, ya bi dilim nutellalı ekmekten de bişey olmaz, dememek gerekir.

Imkansız bir iş diildir. Imkanlıdır, mümkündür.

Son birkaç senedir tadamadığım duygu.

ne yaparsam yapayım başaramadığım aktivitedir. kolayı bıraktım daha doğrusu şekerli her içeceği bıraktım ama ekmekten vazgeçemiyorum sanırım kiloyu da en fazla o yapıyor.

Milimetrik ilerlesem de yaptığım.