bugün

su siralar full makyaj ergen kizlar koalalara yasam dernegi baskani edasiyla ziyarete gidip dergiye konacakmis gibi fotograf cekinip instaya koyuyolar yeni moda bu sanirim. akil fikir..
2000 sonrası doğacakalrın garantili gideceği son durak.

bu devride kimse babasına anasına bakmaz.
insanın Bazen dünyanın en tatlı sohbetlerine şahit olabileceği yerlerdir.

Bir arkadaşımla birlikte Bir kaç kez bayramda çok sevdiğimiz ortaokul ingilizce hocamızı ziyeret etmiştik. Hiç evlenmemiş, yapayalnız dünya tatlısı bir kadındı. Başlangıçta çekinmiştik, çok dramatik gelmişti durum bize. ama sonra bizi tanıştırdığı arkadaşlarıyla ve sohbetleriyle çok eğlendirmişlerdi. Kalkmak bile istememiştik. Üstelik her biri, kimin ziyaretçisi olduğu fark etmeksizin gelenleri nasıl ağırlayacaklarını bilemiyorlar.

Sanılanın aksine Yaşlı insanlar, evdeki babanneler veya annanelerimiz gibi sürekli olarak hastalıklarını veya dertlerini anlatmadıklarında çok eğlenceliler.
anneannemin yeni adresi. "kapılara baktirma,
uzun uzun yatırma,
3 gün yatak 4.sü gün toprak" dualari kabul olmadı. 4 oğlan 2 kızı var. hepsinin durumları iyi
sefalet icinde yetiştirdiği yavruları onu bir huzur evine teslim ettiler. midesinde sonda altında bezi...
eskişehir şelalepark'ta bulunan huzurevi gayet hoş bir yerdedir ayrıca havası da güzeldir.
yaşlanınca gitmek istemediğim tek yer *
Adında algı olan tuhaf bir oluşumdur. Hiç huzurlu değildir. insanların artık ebeveynlerinden kurtulduğu başından attığı bir yerdir. Pek bi ısınamadım bu yerlere nedense duyunca aklıma hep darp ve bakımsızlık gelir.
Yaşlanmış kimselerin bakımlarının yapıldığı ve barındığı kurum anlamına gelir.
bitişik yazıldığında maltepe'de bir metro istasyonu ismi olur.

(bkz: huzurevi)
Onu bunu bilemem de oturduğum yere huzur evi dense inanırım, o derece.
Aklı başında ve maddi durumu iyi olan insanlar için, paralı huzur evi iyi güzel bir yerdir. Babaannemin komşusu olan bir yaşlı emekli karı koca vardı, en son iyice yaşlanıp günlük işlerini yapmaya güçleri yetmeyince "evde yemek, temizlik, alışveriş gibi şeyler zor oluyor. Yeşil bahçesi olan bir huzur evine yerleşelim, hem orada arkadaşlarımız olur." Düşüncesiyle huzur evine yerleşmişler.
Aklı başında olmayan yaşlı insanların durumu ise farklı. Anneannem halihazırda yaklaşık 90 yaşında ve alzheimer, bazen hiç kimseyi tanıyamıyor. Akli durumunun iyice kötüleştiği geçen yıldan beri bir ay bizde, bir ay teyzemde kalmakta. Anneannemi huzur evine teslim edemiyoruz çünkü orada da abuk sabuk şeyler yapar da döverler diye endişe ediyoruz. Allah kimseyi hasta bakım evlerine ve başkasının eline düşürmesin. Elden ayaktan düşürmeden emanetini alsın.
her gördüğümde, duyduğumda içimi burkar. içine atılan hayatlar kim bilir neler neler yaşadı da oralara geldi?
üzücü ama yine bir nebze de olsa hem yaşlıları hem kendimizi mutlu edebilirz ziyaretlere giderek.
herkesin öyle bir zamanı var sonuçta..
Eğer yaşlanacak kadar yaşarsam muhtemelen son demlerimi burada geçiririm sanırım.
Evladıma yük olmak istemem.