bugün

tavana asılı süslü lamba.
genellikle şık restoranlarda, otel lobilerinde ve salonlarda aydınlatma aracı olarak kullanılan, kristal taşlarla süslü görkemli lamba.
ev şeysi.

yine anne işi olarak görülür genelde evin genci tarafından. o genci bir de kendi evine geçince görmek gerek. bir avizeyi seçmesi bile saatler sürer. ulan avizeye mavizeye gerek yok fikri rafa kalkar hemen. zira bazen odaya tek başına hareket katabiliyor bir avize. tabi, işlevsel olarak da değişkenlik gösteriyor bu avizeler. şekil olsun derken göz yoran bir şey de almamak lazım.
Şimdilerde pek sevilmeyen ama 1970'li yılların genç kızlarının, pembe panjurlu evlerinin odalarını süsleyen, enerji düşmanı bir icat. Kollu, taşlı, sarı, beyaz, ahşap modelleri mevcuttur.
yarak afedersin.
inanmıyorsan bak amuş.
görsel
türkiyedeki evlerin sismografıdır.
Bir chandelier değil.
zamanında avizeden söktüğüm ilerde büyünce satarım diye sakladığım zamazingolar kayboldu sözlük , harbiden elmasmıydı.*
görsel
Çogzel değil mi lan? Duvar izleyenler için birebir.
Hangimiz o avizelerin taşlarını kristal zannederek değerli birşey bulmuş gibi sevinmedi.
Önce avize takılır, sonra taşları. Retro bir avizede 150-200 küsür taş bulunur. Az bişey parmaklarım üstünde yükselsem takarım ki merdivene gerek yok diye mallık yapmayın. 3 gün baldır ve göt sızısıyla gezersiniz!
anneannem bu sonbaharda apartman katına taşınacak ve evi için en güzel avizeyi ben seçeceğim. avizeleri de, avize küpeleri de severim.
deprem olduğunda ilk bakılan ve depremin kaç şiddetinde olduğu anlaşılan mini kandilli.
Koyduğumun duyu sallanandır. 100₺ vermemek için 1 saat uğraştıran amma Zafer’e ulaştırandır!