gecenin şiiri

ahir zaman oldu gidişin; kuşkusuz
ve nicelerine rahmet okurken kelamım
adın beddua gibi tekellümümde
artık sayıklamalarım yıkık, artık uykusuz...

taşlanası bir şehrin
iblisvari sokaklarında
denk gelme ihtimali üzerine
çocuksu bahisler kurarken hislerime
köşe başları kıyamet gibi
mahşeri bir tenhalık var nedense
dönüş yolları kuytusuz...

hele ki yok mu o habis tavrın?
haz duyan bir hal var ağlatışlarında
secdeler bile müşrik şimdi sen aklıma düşeli
sonra rüya... gördük ve uyandık, bitti...

kadere medet umduran, fütursuz elemin,
ellerim bağlı oturuyorum üsküdar dolaylarında bir bankta
evhamının dinesi yok bu gidişle
kıyama durmak ise neredeyse imkansız
dilimde tükendi tanrı her nedense...

şimdi her şey kifayetsiz
şimdi her şey adın
ve bir şekilde sen her şey...

anlıyorsun değil mi?