yaz okulu

sıcağın beyne işlemesiyle çekilmezlik sınırlarını zorlayan okuldur.

yine de beyin sulandıkça, ders esnasında kurulan hayallerin daha bir yaratıcı olduğuna inanıyorum.

bir gün yine yaz okulundayım. ders sözelin babası. annenin her gün görüştüğü komşusu kadar her şeyle ilgili. toplumsallık akıyor.
hoca bir yerden yakaladı enformelleşmeye geldi. kadınlar falan feminist duyguların dibini yaşıyor o an. yok ama yine de o kısık ses tonu değişmiyor.

''mıy mıy da mıymıy gençler. bir kere, iki kere, üç kere...''

ben;
- aaaaaaaaaaaaaaaaaahh, tuttu fırlattı kalbimiii ezdi üstünü çiğnedii...

hayal dünyam o an o kadar hareketlendi ki, hocaya gülümseyerek bakıyorum, kafamı yine sıraya koyuyorum, hocayı gökçenin kıyafetleriyle hayal ediyorum... iyi uykular...