bugün
- hayatınızda kaç kere reddedildiniz14
- anın görüntüsü21
- erkekler seks yapamayacağı kadınla arkadaş olmaz15
- bik bik için diktiğim şort21
- anneler günü17
- toplu taşımalardaki müzisyen sorunsalı8
- evlilik yaşı kaç olmalıdır14
- zall beceremiyorsan bırak git15
- üstteki yazar gözünde nasıl canlanıyor14
- 13 yaşındaki kıza tecavüz eden 28 kişi17
- icardi190512
- ayetullah hamaney'in mini etekli torunu16
- sözlük yazarlarının boy kilo ölçüleri9
- piknikçi grubun varoş olduğunu anlama yolları15
- doğum gününde hatırlanmamak13
- kızların mesajlara geç cevap vermesi16
- icardi1905'in sözlüğü bozması13
- ismet gurbuz 202413
- 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı10
- elinin değdiği anı unutamıyorum 5 posta attım16
- en dindar özelliğiniz25
- serdar ortaç renault megane benzerliği8
- ali koç9
- yorgun mermi10
- şizofreni11
- sözlükteki feyk hesap sahipleri tespit edilecek11
- bacağa kramp girmesi10
- 2024 eurovision şarkı yarışması13
- erkeklerin sadakatsiz olması18
- türkiye den soğuma sebepleri11
- erkekler götünüze değil yaptığınız pastaya bakar15
- arkadaşlar sizce bu yüzük nasıl15
- eloande ile evlenip sözlüğü huzura kavuşturmak8
- uludağ sözlükte yazmanın hiçbir anlamı olmaması23
- fazla mastürbasyon yapan erkek9
- kimsenin okumadığı sözlükte yazar olmak11
- uludağ sözlük kapatılacak11
- 45 yaş üstü kadınların muşmulaya dönmesi10
- cami tuvaletinin paralı olması9
falan ya da filan yerine "felan" kullanan insanları dövesim geliyor.
2-3 gün sonra ameliyata gireceğim ama sadece anestezi sonrası kontrolsüz konuşma fikri beni düşündürüyor, gerisi umrumda değil.
karşımdaki insanın yemek yerken çıkardığı seslere çok kafamı takıyorum. çok sesli yiyorsa karşısında yiyemiyorum.
üstteki maddeye çok zıt olarak, hiçbir şeyden kolay kolay tiksinmiyorum. kokoreçten vazgeçirmek için neler yaptılar, bana mısın demedi mesela.
patates domates ve mısırın olmadığı bir dünya düşünemiyorum. bunların keşfinden önce yaşamış insanlara da, "yazık koskoca imparator olmuş bi domates bile yememiş." gözüyle bakıyorum, bana neyse.
mezuniyet sonrası birkaç yıl sürünme fikrine kendimi o kadar hazırladım ki, çevremdekilerin hayata atılma korkusu bende pek işlemiyor.
bir şeye bağımlı olmaya başladığımı hissettiğimde, hemen uzaklaşıyorum. kontrol altında tuttuğuma inandığım zamana kadar da kullanmıyorum, yaklaşmıyorum.
en azından 6-7 ülke görmeden ölmek istemiyorum.
çok kez sevdim ama hiç aşık olup da kendimi savurmadım. ama şimdi olabilirmişim gibi geliyor, bu beni bazen endişelendiriyor.
sözlükten edindiğim 1-2 dost var, kendilerinin hastasıyım.*
pikap ve plaklarım olsun istiyorum.
her zaman, yaşadığım hayat ve çevremdeki insanlar bakımından çok şanslı olduğumu düşündüm. hatta ergenliğim bile bu bilinçle geçti. bazen "bu hayat çok kötü, ühühü" diyen bir ergen olmanın ne demek olduğunu asla bilemeyeceğim için üzülüyorum, 1 saniye falan sürüyor.
hı bi de sanırım uzun entry yazmak uykumu getiriyor.
2-3 gün sonra ameliyata gireceğim ama sadece anestezi sonrası kontrolsüz konuşma fikri beni düşündürüyor, gerisi umrumda değil.
karşımdaki insanın yemek yerken çıkardığı seslere çok kafamı takıyorum. çok sesli yiyorsa karşısında yiyemiyorum.
üstteki maddeye çok zıt olarak, hiçbir şeyden kolay kolay tiksinmiyorum. kokoreçten vazgeçirmek için neler yaptılar, bana mısın demedi mesela.
patates domates ve mısırın olmadığı bir dünya düşünemiyorum. bunların keşfinden önce yaşamış insanlara da, "yazık koskoca imparator olmuş bi domates bile yememiş." gözüyle bakıyorum, bana neyse.
mezuniyet sonrası birkaç yıl sürünme fikrine kendimi o kadar hazırladım ki, çevremdekilerin hayata atılma korkusu bende pek işlemiyor.
bir şeye bağımlı olmaya başladığımı hissettiğimde, hemen uzaklaşıyorum. kontrol altında tuttuğuma inandığım zamana kadar da kullanmıyorum, yaklaşmıyorum.
en azından 6-7 ülke görmeden ölmek istemiyorum.
çok kez sevdim ama hiç aşık olup da kendimi savurmadım. ama şimdi olabilirmişim gibi geliyor, bu beni bazen endişelendiriyor.
sözlükten edindiğim 1-2 dost var, kendilerinin hastasıyım.*
pikap ve plaklarım olsun istiyorum.
her zaman, yaşadığım hayat ve çevremdeki insanlar bakımından çok şanslı olduğumu düşündüm. hatta ergenliğim bile bu bilinçle geçti. bazen "bu hayat çok kötü, ühühü" diyen bir ergen olmanın ne demek olduğunu asla bilemeyeceğim için üzülüyorum, 1 saniye falan sürüyor.
hı bi de sanırım uzun entry yazmak uykumu getiriyor.
güncel Önemli Başlıklar