uzun yolculukta ön koltuktaki ağlan bebek

1 saat 20 dakika boyunca ağlayacak belli. Ya arkadaş beni mi buluyorsunuz hep? Yolculuğu zehir eden bebektir...

Çocuklu yolculuklar beni çok darlıyor. Hani bir de annesi, babası çocuğa da yazık, biz yetişkin halimizle uzun yola katlanamıyoruz, siz niye çocuklarınıza eziyet ediyorsunuz?

Yazık ya , öyle demeyin . Annesi daralıyordur mahcup oluyordur. Bir yandan üzülür çocuğu susturamiyorum diye. Çocuklar küçükken mecbur kalmasa kimse otobüse binmez. En azından ben hiç bir yere gitmemiştim.

Of biz de kardeşim ve yeğenimle şehir dışına çıkacağız ve uçak yok mecbur otobüsle ya da arabayla gideceğiz. Otobüsü sırf insanları rahatsız etmemek için istemiyoruz ama ailemiz de arabayla uzun yola bebek ve ikimizin çıkmasını pek istemiyor.
Çok sıkıntılı bir konu ya. Yani yapacak bir şeyi yok çocuk bu ama insanları rahatsız ediyorsun.

arka koltukta olmasından daha iyidir.
arkadan arkadan gelince daha rahatsızlık veriyor.

Telefonumuza kulaklığımızı takıyoruz ve bebeğin sesini bastıracak bir müzik açıp dinliyoruz, başka türlü bu işkenceden kurtulunmaz. Eski yolculuklarda bu da yoktu.

ben 3 aylıkken babamın tayini sovyetler birliği ne çıktı o nedenle otobüsle ardahan a gitmişiz istanbuldan 21 saat molalarla. anam diyor ki bir bebek 21 saatin 20 saati durmadan nasıl ağlar bize bunu gösterdin. yolcular kaptan falan bir olmuşar babama "abi parasını verelim siz taksiyle gidin biz daha fazla dayanamayacağız" demişler. annem diyor ki hayatımda en utandığım anlardan biriydi hepsi senin sucun. ulan ne yapayım 3 aylıkken kulaklığı takıp chill out yapacak değilim ya otobüste.

kafası otobüsün camına vurularak susturulması gereken bebektir.

Bebeklerin ön koltukta oturması yasak değil mi?

25 sene falan önce, bütün yalvarmalarımıza rağmen maksadını aşan bir biçimde fırkıl armut yiyen bir teyze (yaşıyorsa b.k yesin), 18 saatlik yolculuğun ilk saatlerinde çatır çatır altını doldurmuş ve hepimizi ağlatmıştı. bu da, başka bir versiyondur mesela..

ilk sıra koltukta oturuyordu, hiç unutmuyorum.. biz de, babamla bir sıra arkasında... "yemeeee" diyoruz, bu bir torbayı bitirdi (son nafakası olsun)..

muavini çağırdık, en arka beşliden, yerini bizimle değiştirmek isteyen var mı, diye sormasını istedik.. iki tane mal hemen atladı.. 20 dk geçmemişti ki, önde kıyamet kopuyordu. şoför de, bastırsın diye klimaları kökledi mi, otobüs buzhaneye dönmüştü.

cocuk yapmak kadar sacma bir olay yok ya.

o otobüste bebek var diye rahatsızlık duyuluyor ise; o otobüse binilmemesi, yerine makam aracıyla yolculuk yapilmasi şiddet ile tavsiye edilir. ha imkan yok mu? o halde 15 dakikalığına o bebeğe sırayla bakılması ve bu şekilde empati sahibi olunabilineceğini düşünüyorum. en azından bebek ciraklasa bile anne veya baba biraz olsun fiziken dinlenir.

adam akıllı tren yolu olsa; aslında bebekli aileler için en ideal yolculuk tren yolculuğu.
bebekliler için özel ses izoleli bir kaç oda olsa; en azından hem anne dinlenir, hem rahatca emzirebilir, hem de bebeğin altını değiştirebilir. bu şekilde bebegin aile fertleri mahcup olmaz ve diğer yolcular da rahatsız olmaz.

ağlan mı?
en sevdiğim beyit bakın:

"beni ağlan beni kim üstüme gelmez ölicek
bir avuç toprak atar bad ı sabadan gayrı"

necati

Özellikle gece yolculuğunda hiç çekilmez. Anne babaların çocuk yetiştirme konusunda devamlı kendilerini güncellemeleri gerekiyor.Bebek illa ki ağlar ama onun da toplu taşıma araçlarında bir sınırının olması lazım. Gerçekten otobüs gibi hareket alanının sınırlı olduğu bir araçta bebeğin sık sık ya da durmadan ağlaması çekilmiyor

Bebek ya adı üstünde bebek. Bir seferinde oğlum 6-7 aylık izmir'e uçakla gidiyoruz. Oğlum susmadı, hep ağladı. ilk uçağa binişiydi. Basınçtan rahatsız oldu muhtemelen. Emziremedim bile; ememedi oğlum. Susturmak için her şeyi denedim. Yalnızdım. Sonra izmir'e vardık ve bilin bakalım ne oldu? Bir sürü insan tepemize toplandı. "Neden ağladı?", "neden susturamadın?", "bir derdi mi var?". Sonra kinci bakışlar. Offlayıp puflayanlar yolculuk boyunca. Bakın ben travma yaşamışım. Hiçbir anını unutamıyorum o yolculuğun. O annelere biraz anlayış gösterin ne olursunuz. Gerçekten çok zor.

Sırayla herkes kucağına alıp ninni söyleyin bir tavsiye.. bu durumu hayatında yaşamayan yok sanırım. Yapacak bişey yok mecburen katlanacaksin. Tak kulaklığı camdan dışarı bakarken uyursun duymazsin. Ama şunu bil ki ailesi senden daha çok mutsuz ve huzursuz :// kim ister ki böyle durum. Allah kolaylık versin.

Sevgili takımdaşım, ağlayan olacaktı. Ağlan yazmışsın. Moderatörlerden ricam başlığa bir atın arkadaşlar. Garip görünüyor.
Konuya kısaca değinirsem, uzun yolda çekilmez olan hususlardan biridir. Diğerlerini eklemiyorum uzun olur.:)

Yorumlara bakıyorum bekara karı boşamak kolay diye bir atasözü var aynı o durum olmuş. Çocuğu olmayanlar yağmış, gürlemis.

çocuk ağlar..
susturamazsın..

bazen şeytanlar bazen cinler bazen görünmeyen diğer başka mahluklar çocukları korkutur. napcan peki? başlıyacan okumaya. hangi dua ve zikirleri biliyorsan artık, Susana kadar. çaren yok. ee çocuk benim değil, farketmez, senin ağzın yanında yok mu? sen oku. anası da rahat etsin zavallı kadın. onun yerine kendini koy, azıcık empati kur, lütfen. evet..