uyanır uyanmaz çizgi film izlemek

Bugs bunny, avcı elmır, sylvester ve tweety, hayalet casper, road runner, ağaçkakan woody li zamanlarda her sabah yapılan eylemlerden biridir. Hala arada çıkarsa bunlar izlenir ama Artık bitmiş gibidir.

8 yasindaysaniz ve asiksaniz yapilabilecek eylemdir. buna cedriception denir.

Tsubasa yı izlemek için sabahın köründe kalkmak. Eski günler

Birde çizgi film izlemek icin erkenden kalkmak vardir ki aslinda bu iki eylem ayni kapiya cikar. Ortak nokta zamanin en kaliteli cizgi filmleridir. Ben cocukken simdi oldugu gibi sabahin korunde cinayet haberleriyle, sacma sapan dedektiflik hikayeleriyle uyanmazdik. Sevimli kahramanlar, tas devri, şirinler gibi güzel şeylerle güne baslardik. Haydi yetiskinler samana cevriliyor yasam telasiyla ama cocuklar bari güne istedikleri gibi baslasaydi. Simdi izlemiyorlar mi ha izliyorlar ama ne kadar eski cizgi filmlerin yerini tutar iste orası şüpheli. Neymis efendim simdiki cocuklar saymayi ogreniyormus, zekasi gelisiyormus pepe zibidisiyle. 3 yasindaki cocuktaki zekayi birden ona kadar saymakla ölçen bir zihniyetle karsi karsiyayiz evet. Konu bambaska yere gidiyor herneyse. Dünyanın en güzel seyidir uyanir uyanmaz çizgi film izlemek.

çocukken yaptığımız eylemdi. güzeldi doğrusu. bi de evde herkes uyanmamis olur. uyanan kardeşler sırasıyla koltuklara yerlesip çizgi film izlerdik. favori olanı bugs bunnydi.

" naber cınımm"

Çocukluktan kalan bir alışkanlıktır, güzeldir.

Cocuklugunuzdan bir parca yasatmaktir icinizde.

O degil de eskiden cizgifilmler sabah erken saatte olurdu, izlemek icin uykumuzdan fedakarlik yapardik. Bunun bile bir guzelligi vardi ama simdi ac disney'i ac jojo'yu 7/24 cizgifilm yayini var. istedigin bir seye aninda ulasinca da o isin pek guzelligi kalmiyor be abi.

her gün uyanır uyanmaz bir kabusu yaşamaya başladığımızdan, nefes almak için verilen kısa bir moladır.

bundan 14-15 yıl önce sıklıkla gerçekleştirdiğim eylemdi. sabah 5.30'da uyanıp koyulurdum tv başına. önce casper ardından da Laff A Lympics başlardı. kendimi kaybederdim ekran başında. bir yandan sütümü yudumlarken bir yandan da nefes almadan ekrana kitlenirdim. arkadan gelen uyarı malum: 'oğlum girme şu televizyonun dibine, gözlerin bozulacak'.

daha sonraları pokemon ve beyblade maceram başladı. onlar o kadar erken değildi. artık hem uyuyup hem de çizgi filmlerimi izleyebiliyordum. tabi iki çizgi film arasında gidip ekmeği almak suretiyle.

derken sabahçı olmaya başladım. çizgi film hak getire, uyanır uyanmaz okula gider oldum.

sonra mı? sonra; büyüdük işte. bok vardı..

küçük bir kardeşiniz, yegeniniz, çocugunuz vs varsa her sabah yaşayacagınız olaydır. eskiden çizgi filmlerin de bir hikayesi, olayı, bir esprisi vardı güzeldi şimdi hepsi saçma, igrenç.. yazık valla bu çocuklara ...

veletken az yapmadığım eylemdir. haftasonları özellikle sabah 6da kalkıyordum çizgi film izlemek için kafaya bak.

çocukken yapılan mallıklardan biriydi.

yat uyu anasını satıyım ne işin var sabahın köründe, şimdi bıraksalar öğlene kadar uyuyoruz.

Çocukluk aktivitesi. O günleri hatirladim şimdi.

son zamanlarda (bkz: uyanır uyanmaz şehit haberleri izlemek)
şeklinde de değiştirilebilir.

Çocukken yaptığım hala yapmaya devam ettiğim ölene kadar yapacağım bir durum.