sözlük yazarlarının itirafları

Yaşlanınca kesin anneannemle dedem gibi olurum farkındalığı geldi, aniden yaşlandım.

insanları kırmayayım diye söyleyemediğim şeyler var, yüzlerine haykırarak söylemek istediğim şeyler. Bağırmak, çağırmak, sövmek... Sanki bir hafta önce onları söyleyen sen değil miydin demek istiyorum! istiyorum ama sadece, istiyorum. Teoride mükemmel olan şeyler, pratikte sıçıyorum ama. Sıçıyorum... söyleyemiyorum, ve tek derdim onu kırmamak, üzmemek.

insan hayret etmiyor değil tabii? Dobralığımla bilinen ben, sıçıyorum.

itiraf ediyorum:

https://www.youtube.com/watch?v=J5x9dp6RQko

artık aşık olabileceğime inanmıyorum. ya sizin aşklarınız tutkulu bir şehvet ve sancılı bir ateşten ibaret, yada bende birkaç parça eksik. evet, itiraf ediyorum. aşklarınız bana sahte ve zoraki geliyor. yada kıskanıyorum.

Haksızlık karşısında korkma hak seni korur.

Ben hepsinin amk ya.
Bi sike itiraz edemeyen annemin de, kendinden başkasını düşünmeyen babamı da, parazit gibi yaşayan anneannemi de, her fırsatta onu üstümüze atıp kaçan teyzemin de.. alayının amk ya.

Ya ben niye o kadınla yalnız bırakılıyorum evde. Bi tutturmuşlar 20 sinde memlekte gidecez. Amına koduğum emeklisin sen, bi hafta sonra gitsen nolur? ya yemin ediyorum ben çocuklarımı böyle bi ortamda burakıp gitmezdim ya. Terk edilmiş hissediyorum. Ağlıcam sinirimden.

ilkbaharda giydiğim kıyafetleri sonbaharda da giyebilecek olmam beni mutlu ediyor.

bu aralar çok boş yapıyorum. eskiden ben böyle değildim. sürekli yeni gelişmeleri takip ederdim. kendimi geliştirirdim.

bugün, tekrardan gitar çalmaya başladım. 4. gitarım 6 yıldır ara ara çalıyordum, şimdi tekrar bakalım.

Doyumsuzum.

Aybüke'den çok hoşlanıyorum *

Birazdan uyuyacağım.. sonra sabah uyandığımda ne olacak biliyor musunuz? Ben söyleyim.. hiç bir şey.. dünün aynı.. bir önceki gününde.. ve ondan öncekininde.. insanlar çok güzel konuşuyorlar fakat icraat yok... yok oğlu yok. Be bu sanırım benimle alakalı. Hoş benimle alakalı olmasaydı da derman yok bende.. koşamıcam artık.

Sağlıcakla.

Başıma bir iş gelmeyeceğini bilsem o kadar çok kadın ayartırım ki muhtemelen her gece ayrı bir evde kalırım lakin buna içim el vermiyor. Şimdi hadi canım yapamazsın diyenler olabilir lakin ben demeden açık davet aldığım kaç kişi oldu.

Aşk meşk işleri ne bokmuş.

Üzgünüm seni üzdüm ama pişman değilim.
Az yaşarmadi gözüm ama düşman değilim. Bu şarkıyı dilime dolayani allah bildiği gibi yapsın. Amin

Koca bir kaybedenim.

Kendimden nefret ettiğim kadar dünyada başka hiçbir şeyden nefret etmiyorum.

Ölmek istiyorun fakat onunda beceremiyorum.

Ne bok yiyeyim?

Hayatım kötü değil, hatta iyi. Bazılarının hayallerini yaşıyorum fakat hala bu kaybeden olma durumundan kurtulamadım.

Bıktım artık.

yalnızken izleniyomuş gibi davranıyorum, ama tuvalet kutsal mekan sadece orda götümü kaşırım, biri görse neder amk.

hayat beni artık çok korkutmaya başlıyor, gökyüzünün güzelliğini bile göremez oldu gözlerim.

ben bir korkağım. gerçekten ne hissettiğinden kendisi bile emin olmayan, karşısındakine duygularından bahsedemeyecek kadar aciz, bahanelere sığınıp kendini kandıran. hep 'pürüz' olan. hep 'uyumsuz' olan. duygularının adını koyamayan, kendini tanımayan. sırf canı yanmasın diye en güzel duyguların yanına bile yaklaşamayan türden bir korkak. öyle ödün vermeyen kendisinden. öyle karşıyım ki kendime.

sorun ne, abartıyorsun, şöyle yapsan olmaz mı?...

sorun şu: küçücük zevklerinizin bile baltalanması. diyorum ki kafamdan kendime bir kahve yapayım, on dk sürse gelir oturur çalışırım. ulan kahve işte, en basit, en ucuz, en kolay en rutin çoğu zaman bi atraksiyon kategorisine bile girmeyecek küçük bir rutin.

evde tek olmadığım için soruyorum herkese, içer misiniz? diye. dört kişi var benden başka. hepsi de içeriz diyor. cezveyi dolduruyorum; dört fincan çıkıyor.

buna da tamam. diyorum ki ha on dk ha on beş dk. kendime de ayrı yapar gider çalışırım.

ben kahvemi yaparken boşalan bardağıyla babam geliyor, ben bi daha istiyorum..

sorun ne biliyor musunuz? sorun "sana kaldı mı?" diye soran kimse olmaması.

biraz önce kardeşim söyledi. ikinciyi yaparken görünce "kalmadı di mi sana?" diye. olsun dedim yapıyorum tekrar. ayaküstü konuştuk biraz sorulan her soruya "bilmiyorum, görmedim, haberim yok vs" diye cevap vererek geçiştiriyormuşum. bunaldım ben sözlük. vallaha bunaldım bak. biraz tek başıma kalabilmek için her şeyimi verirdim şu an. söyle bi mola alabilmek için senet imzalardım gözümü kırpmadan. tahammül eşiği giderek düşüyor. ve öyle ufak şeylerin üst üste gelmesi ile oluyor ki bu kimseye bu yüzden oldu diyebileceğim bir şey yok.

insanlarla konuştuğumdan daha fazla kendi kendime konuşuyorum.

Ne beklediğim var işin özünde, ne de bekleyenim...

Sonunda evime guzel sehrime canakkaleme kavustum.. bugun bi dinleneyim yarin gezeceim hasret gidermem lazim buralarda.

Lisede bir kızın telefonunu çalıp sattıktan kendime başka telefon almıştım :d

iki tane kahve yaptım ikisini de kendim içtim ve ikisini de kapatıp fal proğramına gönderdim. Ne avara insanım be bu hayatta. Allah ıslah etsin beni.