bugün

Şu hayatta 3 kişiyi affedemiyorum ilki ilkokuldayken gittiğim yüzme kursunda beni sürekli ezen basketbol hocası. ikincisi ise lisede 2 sene boyunca bana eziyet eden iki sınıf arkadaşım. içimde büyük bir kin var sanki yaptıkları yanlarına kalmış gibi karşılarına geçsemde söylesem razı değilim sizden hakkımı helal etmiyorum. Hele o basketbol hocası? El kadar çocukla her gün uğraşacak kadar ne yaşadın Allahsız?
üç gündür işe gitmiyorum, bir yandan çok mutluyum, bir yandan da bayağı bayağı koptum hikayeden, nasıl döneceğiz bakalım aynı ruh haline.
iyi severim.
Hayatımda eksik şey yok ama adını koyamadığım bir boşluk hissi var. Dünyanın en güzel evine sahipmişim ama salonuna koltuk sığmıyormuş gibi.
iki gündür rüyamda görüyorum. Dün gece baya güzeldi; onun evindeydik bilgisayar oynayıp konuşuyoduk sonra sarıldık öptü yağmuru izledik pencereden.
Hani o an rüyada daha haberin yokken sanki gerçekmiş gibi mutlu oluyosun ya, onu hiç bi şeye değişmem.
En büyük hayalim bir koltukta ayaklarımız birbirine değerken aynı battaniyenin altında kitap okumaktı. Benim için birlikteliğin tanımı bu çünkü. Ayrı eylemleri dahi birlikte yapmak. Ama bir bakıyorum karşımdakine içten içe en çok istediğim şeyi dahi yapmaz, -ki zaten dinlemedi bile. Çok seviyorum ama bu kadar istediğim şeyi bile bana çok gören bir adamla yürür mü?
Anneme sürekli "Seni çok seviyorum" diye mesaj atan babama "Hep anneme mesaj atıyorsun! Biz neciyiz, insan bir kere de çocuğuna mesaj gönderir..." türü bir ton sitemde bulunuyorum, gülüp geçiştiriyor. Beş, on dakika sonra telefonum bipliyor, babamdan mesaj geliyor: "Anneni çok seviyorum."
siparişi geç getiren garsounu azarlamaktan zevk alıyorum. evet.
Herhangi birine doğruyu, doğru yolu söylemekte iyiyim fakat iş bir durumu çözmek için doğru olanı yapmaya gelince sıçıyorum. Arkasında sığındığım şeyler beni gizleyecek kadar büyük değiller ya da ben arkasına saklanamayacak kadar büyüdüm de bunu kabullenemiyorum.

Yeterimce konuştum. Hatta şarkı bile söyledim.
itiraf edecek bir şeyim yok sıkıntıdan yazıyorum.*
Şuan nasıl mutluyum anlatamam. Kardeş dünyanın diğer ucuna da gitse kardeş işte. Su2 sıkıntı içinde Sanırım en az iki ay rahatlayacağım bir hamle yaptı ve beni sırıtır hale getirip telefonu kapattı. Çok şükür en ikizinden bir kız kardeşim var. Çok şükür.
her sabah sıfırdan başlayıp, gece yatağa yattığında ne kadar boktan bir gün geçirdiğini sorgulayarak sürüyor hayat.
Susarak özlüyorum...kalbim kan revan.
recep ivedik iğrenç amk.
gğlen varsa grizekalıdır.
her şey bir gün mecburen de olsa bitmek zorundaymış. içim acıyor mu peki ? acımıyor. sonradan olacağına şimdi olsun. artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak.
"yapacak bişiy yok "cümlesini artık kullanmak istemiyorum be sözlük , haksızlık , adaletsizlik ,ikiyüzlülük içinde boğulan pisliklerin olmadığı bir yer istiyorum. Az mı şey istiyorum ?
hayatta tutunabilmek adına sürekli bir takım maddelere bağımlı yaşıyoruz be sözlük. uyuşturucu uyuşturucu. millet düşünüyor ne kadar çok içiyorsunuz diye neden diye düşünen yok ama herkese sorsak zengin müptezel derler. ulan ülke yaşanacak durumda mı ayık kafa ile bu ülkeye nasıl katlanıyorlar anlamıyorum olanlara anlamlandıramıyorum. egolar yüzünden, koltuk sevdası yüzünden, para için ki (zengin olarak diyorum) bunca canın gitmesine göz yuman kapitalizme nasıl ayık kafa ile dayanıp kafayı yemiyorsunuz anlamıyorum.
bazen içmediğim ayık olduğum anlarda göğsüm darlanıyor, nefes alamıyor gibi oluyorum ağır geliyor bu hayat. ancak bu yüzdendir ki kafayı yememek adına sürekli bağımlı hale getirdik kendimizi bir şeylere.
Kedileri sevmiyorum. Sosyal medyada kedi fotoğrafı görmekten usandım. Üniversitede amfilere kadar sirayet etmiş kedi popülasyonundan da bıktım.
Yalnızken ışık açık uyuyorum. Hatta büyük çoğunlukla uyuyamıyorum gün aydınlanınca uyuyabiliyorum.
Sözlükte uzun yazı okuyacaksam ilk 4 cümleyi okuyorum. Sarmazsa devam edip etmeyeceğine son paragraftan bi cümle daha okuyup öyle karar veriyorum. Üşengeçlik falan değil.
Sürüklemeyince olmuyor abi.
ben de çaylak olarak yapayım itirafımı.
sevmiyordum ama o seviyor diye ben de seviyorum dedim.
bi götün yüzünden 15 gündür çaylaktım. bu süreçte yeni bir hesap açmaya çalıştım ancak bu modlar benimle çok ilgilendikleri için feyk hesap olduğunu anladılar ve sildiler söz konusu hesabı. yani bir feyk hareketim daha başlamadan son buldu. allah kahretsin yine başarısız oldum.
3.5 yıldır sonta ile yaşıyorum. Zaman zaman sızıntı yapması çileden çıkartıyor beni. Ne olacak benim böyle halim.
geleceği düşünmeyi yeni yeni, ve belki de ilk defa başarmışken her şeyin yeniden mahvolmasına şaşırdım mı? Hayır.

belki de bu benim.
bazen insanlardan öyle bir tiksiniyorum ki; o minicik beyinlerindeki düşünce kırıntıları, o daracık bakış açıları, o zayıf ve bencil karakterleri, o uyanıklıkları.

Bazen öyle midemi bulandırıyorlar ki, zehirlenmiş gibi hissediyorum.