filmden önce gösterilen reklamlara gülmek

daha önce o reklamları izlememiş olanları ayrı tutuyorum fakat filmden önce gösterilen reklamları, daha önce onlarca kez izlemesine rağmen, nedendir bilinmez ama sinema içinde aynı reklamı yüzüncü kez izlerken gülen kişidir bu başlığın muhattabı (bkz: tanım yaparken sıçmak). yanınızdaki arkadaşınızla izlemişsinizdir evden çıkmadan önce o reklamı ve gülmemiştir. ama gel gör ki sinemaya girip, loş ışık içinde oturmaya başlayınca, artık sinemadaki diğer seyircilerin etkisinden midir ya da parasını verdim her olaya gülmeliyim demek midir bilmiyorum ama o arkadaşınız dakikalarca o reklama güler. bir de bunun mizah dergisi aldım, her espriye gülmeliyim modeli vardır ki, o biraz daha samimidir sanki.

eminim ki * evde yalnızken izlediğinde hiç gülmeyen ama sinemada izlediğinde gülen ve neden güldüğü her zaman merak uyandıran insan modelidir.

uzun ve zorlu bir araştırma süreci sonucunda:

"ee tabi kişi sosyal bir ortamda bulunmakta, kim bilir daha önce son kez ne kadar zaman önce sinemaya gidilmiş, arkadaşlar falan var, uzun zamandır görüşmemişler ve her zaman gördükleri reklam sanki o an, o insanla birlikte ilk kez görülüyormuş gibi algılanıyor.

ayrıca sosyalliğin zirvesine vurulması gerektiği düşünülüyor. böyle düşündükçe insanın içi kıpır kıpır oluyor tabi, sinamaya gelinmiş, arkadaşları var yanında falan, insan seviniyor doğal olarak ve bunu dışa vurmak arkadaşlarıyla birlikte olmaktan ne kadar mutlu olduğunu; hem onlara belli etmek ve ne kadar neşeli ve eğlenceli bir insan olduğunu kanıtlayarak ileride yine birlikte sinemaya gitmeyi garantilemek, hem de yalnız başına sinemaya gelmiş ve tek başına olduğu için reklamlara gülmeyen insanlara nispet yapmak için, her şeye gülesi kahkahalar atası geliyor insanın değil mi ama... şu insan denen varlık ne ilginç birşey yahu..." diyesi ve kahkahalar atarak gülmesi geliyor insanın. *

sonradan insana salakça gelen ama o an için bunların düşünülmediği davranış.