bugün

normal

norm kelimesinden türemiştir. norm ölçüt, kıstas, kural anlamlarına gelen bir kelime olduğundan; normali ölçüte, kurala uygun olma durumu diye açıklayabiliriz. ölçütü, kıstası, kuralı belirleyen bir varlık olmalı o zaman. işte bu varlık azınlıktır. azınlık kuralı koyar, çoğunluk buna uyar ve bu normal olur ve daha sonra her bireyden normal davranması, giyinmesi, konuşması istenir. ama birey kendi kuralını koymak isteyebilir örneğin bir erkek saç uzatabilir ama toplum bunu normal karşılamadığı için o saç uzatan erkek eleştirilir. oysaki temele indiğimizde o birey azınlığın koyduğu bir kurala uymamış, kendi yaşam kriterlerini kendisi belirlemiştir. bu da bireyin en doğal hakkıdır. sonuç olarak normal olmak tabiki sorun değildir. bireyin düşünceleri, azınlığın kuralıyla yani çoğunluğun alışkanlığıyla örtüşebilir. ama normal olmaya çalışmak bir sorundur ve normal olamamaktan korkmamak gerekir.