bugün

7 saat hiç durmadan ekrana kilitlendiğim zamanlar olmuştu.resmen hastalık.hatta bi ara "ya gözlerimi kırptığım zaman ç.içi olursa" diye gözlerimi kırpmamaya çalışmışlığım var.çok şükür geçti.
çağımızın vebası.

bir de profil resimlerini ezberlersin, değiştiğinde farkedersin.
Bu sıralar muzdaribi olduğum hastalık, sevmek zor şey vesselam.
bu hastalıktan kurtulmak için ani bir kararla kişiyi sildim. kafam çok rahatladı numarayı tekrar bulma imkanım da yok. ama pişman mısın diye sorarsanız, çılgınlar gibi.
UNutulmayan Eski sevgili versiyonu çok fenadır.

her yeni fotoğraf koyuşunda, her çevrimiçi olduğunda kalbiniz çarpar. Lakin görüntü ise telefonuna bakıp anlamsız şeylere heyecanlanan gerizekalı karesidir.

hayat garip.
Engellenmemle son bulan hastalıktır.
amcamın kızının çocuğuna bile bakıyorum o derece.
insanı içten içe kemirir, adamın ruhunu emer.
bende hiç olmayan.

hayır işsizim de ama neden böyle oldu anlamadım.
kapalı olduğu için bakamamak da ayrı hasta eder.
Psikolojik rahatsız olduğum doğrudur ama elhamdülillah henüz o raddeye gelmedim.
Sadece birini arayacağım zaman sabah ise uyanıp uyanmağına bakmak için, akşam geç vakit ise uyuyup uyumadığından emin olmak için baktığım şey. Bunun dışında, niye bakayım lan. Banane.
Ne yaşıyosunuz aq siz.
Kendiniz de kapattığınızda kimseninkini görmediğiniz için yakalanmayacağınız hastalık.
Last seen kompleksi diyor ve literatüre yeni bir şey kazandırıyorum.
Çok şükür öyle bir derdim yok.

O konuda beni düşünüp gizlemiş.

canım ya ne kadar da düşünceli.
Sırf bu yüzden son görülmemi kapattım.
Son görülmesine baktığınız kişiden rica edin kapatsın son görülmesini. gururu bir kenara bırakmak gerek. Başka türlü bu hastalık yenilmez.
Uzun süre Kapatıp tekrar açınca oluşur.
Benimkisi kapalı. Yersiz bir hastalık gibi geliyor. Bana ne başkalarından hem. Aktifse de canı isteyince yazar bakacağım kişi.
mesajımın görülüp görülmediğine bakarım da son görülmeye bakmadım galiba. mavi tik varsa genelde cevap verir zaten.