bugün

Yalnız yaşıyordur ve akşam eve döndüğünde gördüğü dünden kalan yamulmuş yorganın samimiyeti içini ısıtmaktadır.
ben değilimdir. uzun uzun düşündüm galiba geç kalma pahasına da olsa yatağımı toplamadan evden çıkmışlığım yok. otomatik oluyor her şey. uyanıyorum ve direkt topluyorum.
yarın cumartesi, bir çılgınlık yapayım diye az önce aklımdan geçirdim.
yok.
asla yapamayacağım.

-belki de bir toplayanı olan insandır.
Ben toplarım hatta evi bile toplarım. Gerekirse yemek bilene yapabiliyorum. Beni alan kadın yaşadı valla.*
Sadece yatağını toplamamakla kalmayan insandır. Ne yatağını ne de hayatında üzerine ihtimam göstermesi gereken şeyleri toparlar. Keşke yatağıyla kalsadır ki kalmaz.
akşam geri yatacağım ne gereği var toplamaya.
Odası yazın soğuk, kışın sıcak olup örtüsüz yatan insandır. Uyurken 86 kere timsah gibi kendi etrafında dönmüyorsa, altındaki nevresim bile bozulmaz.

Kalkar gider, eve döner yatar.
Bu döngü hep böyle gider...