bugün

bu kelimlerin en büyük örneği iyi akşamlardır. yakşamlar olarak okunur.
çok güzel vardır bir de çogzel diye okunur.

(bkz: anket lan bu)
allaha ısmarladık. alasmaladık diye söylenir genelde.
(bkz: galatasaray)
(bkz: gaastaray).
merdiven- merdivan
erdoğan-erduvan
kahve-gayfe
kepçe-çomça
(bkz: fenevbaze)

(bkz: ali şen)
(bkz: naylon poşet)
(bkz: laylon foşet).
(bkz: kampanya)- (bkz: kanpanya)
yedim -> yidim
aşağı -> aşarı
dokunmak -> dokanmak
sadece (bkz: ağabey)
(bkz: ne olur)
(bkz: nolur)
evvelki zamanlarda "^" işaretiyle takılmış sözcüklerdir. bu çok basit bir ayrımdır. aslında türkçe'de yazılışıyla okunuşu farklı başka harfler de vardır. **
(bkz: iyi akşamlar)
(bkz: yakşamlar)
(bkz: sıhhatler olsun)
(bkz: saatler olsun)
(bkz: vesaire)
(bkz: vesayre)
sonu -yorum ile biten kelimelerdir.
-yom diye okunur.
(bkz: gitçem gelcem)
tabiri caizse. neredeyse herkes ''tabiricağiyse'' der.
diyecektim - dicem.
ne yapıyorsun - napıyorsun.
ağabey - ağbi

bir de maaşa "maiş" diyenler var kafa göz dalasım geliyor öylelerine.
daha çok okumayı yazmayı beceremeyenlerin yaptığı durumdur. (bkz: ayle) *
görsel
poğaça - poğça.
merhaba - meraba.
kayısıyı kaysı diye okuyanlar vardır ama onlar da candır.
(bkz: satılık)
(bkz: satlık)
(bkz: ağabey)
(bkz: abi)
(bkz: anneanne)
(bkz: anane)
değil-deyil.
bebeğim-bebeyim.