bugün

bana evet deseydin ülkenin bu haline rağmen yine de mutlu olabilirdik.
Son model lüks arabayı paraya kıyıp alan, akabinde Lpg taktıran, gazın litresi sırf birkaç kuruş daha ucuz diye onlarca kilometre yol gidip gaz dolduran bir kuzene, "Cimrilik aslında kendinden yemektir" lafını doğrularcasına; emanet aldığı bu arabayı sarhoş halde kazada mahveden ve kaskoyu yakan diğer bir kuzene sahibim. Kısacası gururluyum, mutluyum ve renkliyim...
Birini sevip ayrıldıktan sonra başkasını bi daha nasıl sevebilirim ki düşüncesi çok ağır değil mi ya? Yoksa bi tek ben mi bu kadar etkileniyorum. Niye etrafındaki hiçbir Kız ilgimi çekmiyor mesela. Gerçekten ne kadar güzel olursa olsun bi kızla bişi yaşayamam gibi geliyor Hani. Kimse hoşuma gitmiyor ondan Başka. Bilemiyorum geçer tabi ama içten içe de geçmesin istiyorum anasını satayım.
Batarya patlaması başlığını okuduktan sonra telefonu şarjdan çektim.

Evet inceden tırstım amk.*
Dışarı çıkıp sikerim belanı yavşak diye bağırmak istiyorum evet dengesiz biriyim.
bilgi içerikli entriler yüzünden eleştiri yağmuruna tutuluyorum amk sığırları tarafından.
uzun zaman buralarda olmadıktan sonra geri yazmaya geldiğim için "hangi rüzgar attı seni buraya" dediğinizi tabi ki duymuyorum. Ortalarda olmayışım kimsenin umrunda değildi. Hayatta aldığım en büyük ders; "herkesin bir alternatifi vardır ve hayat her zaman devam eder. benimle veya bensiz." Bunu araba çarpan teyzeye ilk yardım yapacakken gözümün önünde öldüğü gün olaydan sonra yemek yemek için restoranta gittiğimde anladım. 200 metre geride ölen bir insan hiç kimsenin neşesini bozamazdı. benimkinide sadece bir süre bozabildi. Sadede gelelim. bir ilişkim vardı ve terkedildim. Bu sonucu bekliyordum ve ben sebep oldum belkide. Ben ona "karlı bir ormanda nefes almanın bahtiyarlığına benzer seni sevmek" derdim. Ama artık mevsim değişti, bahar geldi, karlar eridi. Ben nazım hikmet değilim. aynı etkiyi yaratamadım belliki. Neyse(Bu kelime buraya çok yakıştı) Bekliyorum bir umut; bahçemde bahar çiçeklerinin yeşermesini.
Ve bir gün her şey bitti.
O kadar basit,o kadar kati bir şekilde bitti ki ilk anda işin azametini anlamak benim için mümkün olmadı.
Yalnız biraz şaşırdım, bir hayli üzüldüm;
Fakat bu hadisenin hayatım üzerinde bu kadar büyük, bu kadar değişmez bir tesiri olacağını asla düşünmedim.
183 ü aramamı ister misiniz? Tavsiyemdir.
Geçtiğimiz hafta o kadar çok sex düşündüm ki çıldıracaktım. Neyse ki Yeni bir işe girdim de atlattım galiba.
Zülal diye bir kızla tanıştım 15 gün oldu iyi bir kanka olduk.
Bu aralar şükür ediyorum. Herseye şükür ediyorum. Anladım ki benim için cok basit olan birsey bile aslında ne kadar büyük önem tasiyormus.
bazı insanlarla sohbet, fırtınada iliklerine kadar ıslanıp tir tir titredikten sonra, gürül gürül yanan bir sobanın yanında oturmak gibidir.
Bundan yaklaşık iki ay kadar önce adamsan beni çaylak yaparsın zall diye başlık açtım ve çaylak oldum.
Burdan zall a tekrar seslenmek istiyorum adammışsın zall.
mını siktiimin uygulamasında dünya kadar şey yazdım kayboldu birden! bu uygulamadan nefret ediyorum. uygulanamamış ki lan bu!
Bugün de geceyi sabah ettik sözlük. Yorgunum ama uyuyamıyorum. Sanki uyursam bazı şeylere geç kalacakmışım gibi hissediyorum. Ve bu his hiç geçmiyor.
balkondan insanlara domates atmak ya da bağırmak istediğim anlar oluyor.ya da yağmuru izleyerek kahve içmek.ama ne yağmur yagiyor ne de ben beraber kahve içecek birini buluyorum .
Sabah ezanı okunuyor ve ben yine nedenini bilmediğim bir şekilde korkuyorum.
sekretere "mousepad'iniz var mı? benim mouse duyarlılığını yitirdi." dedim."ne yapacaksın molped'i? dedi. lan, 1.90'lık adamım, ne yapayım molped'i!?
hayatımda ikinci defa yaşıtım olan bir arkadaşım yediğim yemeğin hesabını ödedi.
önceki seferde de böyle olmuştu. biliyorum beş lira on lira çok da koymaz adama ya da ne bileyim ısrar ediyorsa demek ki ödemesi gerçekten mutlu edecek onu. ama benim boğazıma diziliyor böyle olunca. kendimi borçlu hissediyorum. keşke gitmeseydim ya da saçma sapan inatlarımdan biri tutsaydı sadece bi şeyler içseydim.
alışmamışım, alışmak da istemiyorum. kötü hissettim.
en kötü ne olabilir dediğim bir olayda, en kötüsü oldu.
üstelik hissetmiştim.

oldurmaya çalışmak bu denli dua almış şahsımın en büyük aptallığıdır...

Not: gecenin şarkısı Mirkelam- hatıralar.
Sözlükte bazı yazarlar ama insan demeye bin şahit gerektirecek.
Kimseyi kaybetmekten korkmuyorum. Hayatımda kim kalırsa kalsın, kim benden giderse gitsin umrumda değil. Çok sevdiğim insanlar için tavize varacak kadar sabırlı olduğuma pişmanım.

Bundan sonra asla kendimden taviz vermeyeceğim. Yanımda kalanlar beni ben olduğum için sevenler olsun; beni değiştirmeye kalkıp "onu deme", "bunu yapma" diyenler değil.
insanlarla geçinemiyorum lan.Baya baya geçinemiyorum.Daha doğrusu geçinebildiğimi zannedip aslında hiç birinin umrunda olmayışımı farketmek çok boktan bi his.Artık yıldım cidden insanlardan.Neden kimse benim umursadığım kadar kimse beni umursamıyo.Şu sıralar ruh halim sezen aksu nun adem olan anlar şarkısı gibi

Ben bu dünyaya bir türlü alışamadım
Bu yüzden insan içine karışamadım
Bana mı sordunuz adımı koyarken
Bir küstüm bir daha barışamadım .
itiraf ediyorum bir ağacın rüyasındayım. uyanınca ağaç olacağım.