bugün

Tamamen kendinle alakalı bir durum. Karşı tarafı bağlayan hiçbir şey yok. Karşındaki insanda kendi sevgini görmek aslında. Yansımanı görmek gibi.
Aslında sevilmenin amacı da budur. Sevildiğine inanmaktır. Aslında sevildiğine inandığı hayatla inanmadığı hayat arasında bir fark yoktur. Fakat buradaki sevilmenin amacı kendini tekrar doğurabilecek meselelere yol açmaktır. (bkz: objet a)
inanmak. Başlık her şeyi özetliyor aslında. Tüm hayal kırıklıklarını, tüm acıları, paramparça olmuş yüreği...
Çok zordur. Sevdiğinden emin olabilirsin ama sevildiğinden emin olamazsın. Sevmenin sevilmekten daha kolay olması bu yüzdendir.

anam babam haricinde kimse bana sevgisinde inandırıcı gelmedi. Kim sevdiğini söylese içimdeki ses "hadi oradan" dedi. Bu biraz inandırmakla da alakalı. Bir insana onu sevdiğini sadece söyleyerek ifade edemezsin. Sevgi "fedakarlık" ister. Fedakar olmayan insan sevgisinde sahtedir. Sevmek yürekli insan işidir. Sevdiğini söylemek bu fedakarlık olmadıktan sonra anca ağzından çıkmış bir kaç içi boş kelimeden ibaret olur. Yüreği olan, sevdiğine karşı fedakarlıkta bulunan insandır asıl seven. Yürekten geçmedikçe dilde söylenenin bir hükmü yoktur.
inanmakla olmaz bu işler arkadaşlar, hissedilir. Yanılgısı olmayan tek duygu budur.
Herkes ihtiyaci oldugu kadar sever. Ben bunu ogrendim.
inananı geç emin olanlar var ve fakat bunun bir anlamı yok.
Sevenin sorunu kardeşim...eved
Dünyanın en güzel hissi. Sevildiğimizi hissettiren insanlar iyi ki var.
Tanımamın tek sebebi annem olan duygudur.
sevilmek istemek doğal bir duygu ama yok kardeşim işte.
ihtiyaç.
insanların en çok yaptığı hatalardan biridir. inanmak istersin belki de gerçekten karşındaki öyle davranıyordur ama hisleri değişmiştir bilinmez ama çaresizce inannırsın ve kaptırır gidersin kendini. inanma o insan senin için ölüp bitiyorum desede inanma.