bugün

Dini açıdan bakarsak imtihan için ve mantıklı. Diğer açıdan bakarsak, yaşamak biraz sarpa sarıyor. çünkü yaşam maddi ve manevi açıdan hiç adil değil.
nazım hikmet'in "yaşamak güzel şey be kardeşim" kitabında yazdıklarının gerçeği yansitıp yansıtmadığını anlamak için.
Mutlu bir hayatı olan sormaz bunu ama benim gibi boktan bir lise hayatı geçirmiş annesi babası dışında kimsenin unutamadığı biriyseniz düşünürsünüz. Hoşlandığım kızla sevişemeyeceksem sinirimi bozan birini neden öldürmeyeyim ki?
(bkz: eylemsizlik)

tozlu, parlak ve belki de mutlu bir boşluktan iki insanın tercihi ile fırlatıldığımız bu varoluş serüveninde yolculuğa devam etmemizin tek sebebi "halihazırda yolda" olmamız.

bunun haricinde bulunan hiçbir sebep avuntu, oyalanma yahut tesellinin ötesine geçemeyecektir.
hayat bir sınav.
kalmaya niyetim yok.
gözlerimi kapayana kadar iyi bir insan olmaya devam edeceğim.
Genelde hüsranla karşılaşıyoruz ama yaşıyoruz..

Mutluluğu yakalamak için..
Işte,hayatta ve aşkta..

Bazen,Konuşurken huzur bulduğunuz insanın sizi aradığındaki heyecan için, onu konuşurken görmek için, sesini duymak için..
Teoman'ın da dediği gibi güzel bir gün ölmek için.
vergi ödemek için. hala bunu farketmemiş olmanız şaşırtıcı.
kendi adına konuş diye cevaplandıracağım soru.
mecburen sanırım.
Allah'a imanlı bir kul olmak içindir.
Yüce Rabbimiz, bizleri buraya boşu boşuna mı gönderdi sanıyorsunuz?
Bilmiyorum. Hiçbir mantıklı yanıt bulamıyorum.
Ortalama 65 yıl keyif almak için. Budur yani.
yaşamak mı?
Sebepsiz yaşamımıza anlam katmak için..
ölmek için.
çünkü umut iyi bir şeydir ve iyi şeyler asla ölmez panpa.
Niye yaşıyorum? Yaşadım çünkü böyle gerekmişti. Ben bir canlıyım. Bilinçli olduğum için bunu da tercih edebilirim. Eğer ediyorsam bunu bir daha sorgulamamalıyım. Yaşamayı tercih ediyorum çünkü bunu seviyorum acı, tatlı ya da iğrenç veyahut sımsıcacık, ne olursa olsun. Merak ediyorum neler göreceğim, neler yapacağız.
öldükten sonra uzun bir süreçte yer alacağımı düşündüğüm için yaşamın sürebildiği kadar kendimi yaşatmak için yaşıyorum.
bir bilsem.
Çoğu zaman aklımıza gelen soru.
diğerler ülkelerin mutlu yaşantılarını izlemek için.
Hayatın kendisi bir yapay zeka gibi, bizi üretti ve olumlu olumsuz her şeye o karar veriyor. Plansızlık içinde yapılan plan gibi. istediğini alıp bizi tekrar öldürecek ve aynı malzemeleri tekrar döngüye katacak. Biz evrenin bilinçsiz parçalarıydık sonra evren bizi bir bedene sokup bilinç yükledi ve kendini gösterdi. Bizde kendini gördü, biz yeni insan bedenimizde ilk kez göze sahip olduk ait olduğumuz evreni meraklı gözlerle izledik. Çocuk, Şaşkın ve mutluyduk. Yalnız, evrende değişmez bir yasa vardır o da döngüdür.

Sonra Hayatı çözemedim belki çocukluk yaralarım belki bizzat kendi genetik kusurlarım yüzünden... eksiklik, daha kötüsü uyumsuzluk hissediyorum sıklıkla. Yahu belki biri okur, hayat herkesin tabağına yemek koyuyor yanınızdakine kurtlu kokuşmuş bir tabak yemek verirken size gülümseyip sıradan ama güzel bir çorba veriyor. Ben o çorba için minnettar olamadım, mutlu olamadım ama bu reddedişten aptalca bir huzur duydum. Bu benzetmeyi uzatabilirim fakat gereksiz.

Hayat güzel değildir fakat kesinlikle özeldir. Varlığın çok az bir kısmı bilinçli olduğu için.
Yaşam bir ölümdür aslında, bizler ölerek geldik dünyaya. Tekrardan doğabilmek için yaşıyoruz.
ölmek için.