bugün

Az önce arabamdan inen tatlış kızın iltifatı sayesinde çok iyi hissediyorum.
görsel
mutluyum, ancak hayatım son günlerde aşırı monoton ve düz bir şekilde geçmekte...isveçte aşırı sıkılma hastalığı gibi bir şey vardı, işte onun hafif hali bende var...tabi şimdilik...
Biri yanıma sokulup, derdini anlatırken ağlayacak kadar kırılgan, sevincini paylaşıp mutluluktan havaya uçacak kadar kararsız bir ruh halindeyim şu an.

Hayat çok acımasız, değişken aynı zamanda sürprizlerle dolu. Ruh halimizi hayat şartlarına uyarlamak gerçekten çok zorr:(
Çok mutlu ve heyecanlıyım.
Yarın sabah hastaneden taburcu oluyorum. Umarım, umarım birkaç saat sonra uykuya daldıktan sonra gözlerimi tekrar açabilirim. Çünkü evde ailemle ve kedilerimle birlikte vakit geçirmeyi deli gibi özledim.
Fırtınada yürürken başım dikmiş gibi hissediyorum.
Yorgun, mutsuz, umutsuz...

Öylesine bakayım dediğim rüya tabirleri bile en korktuğum şeylerin başıma geleceğini söylüyor. Savaşmaktan çok yoruldum. Uzun süredir de bıraktım zaten. Böyle yavaş yavaş sona doğru sessizce gitmeyi de kendime yediremiyorum.
Karmaşık duygular içerisindeyim, Türkçem yetmiyor anlatmaya. Ki Türkçe benim anadilim.
Karanlık günler olacak. Düşeceksin de. Yaralar da açılacak. O zamanlarda şunu unutma: Tünel bitecek. Kalkacaksın da. Kabuk da bağlayacaksın.

Bir şekilde hayat devam ediyor. iyisiyle kötüsüyle. Dibe de batıyorum, yüzeye de çıkıyorum. Hangi halde olursam olayım bir şekilde çürüyüp gideceğim. Bilmiyorum son zamanlarda en büyük motivasyonum bu. Hayatla ilgili problemleri öteye iteledim, devam ediyorum. Dermansız bir dert değil en azından diyorum. Hayat enerjim saliselik bile değişiyor. Bir saniye öncesiyle bir saniye sonrası aynı olmuyor. Kendimi, bir şekilde bitecek, bir şekilde geçecek diye motive etmeye çalışıyorum. Çoğu zaman işe yaramıyor ama yaradığı nadir zamanlar da oluyor. O işe yarayan nadir zamanlardan güç alıyorum. işime gücüme odaklanmaya çalışıyorum.
'' fırtınada yürürken başımı dik tutup ilerlemeye çalışıyormuş gibi hissediyorum '' cevabını hak eden soru.
Çok canım yanıyor. Hem fiziksel hem ruhsal anlamda. Benim gerçekten yanımda durmayacağını o kadar iyi öğrendim ki, o kadar iyi öğretti ki..
iyi değilim.
Ruhumu sıkıp duran bir şey var. Düşünmek istemiyorum çok, vakti değil. Finaller, makaleler, sunumlar.. çok şey var, onun vakti değil. Çünkü bitiriyor beni..Bunlar iyi olsun diye en azından, düşünmemeliyim.
Ama sıkıyor işte. Ruhsuzluk, umursamazlık, hissizlik.. Bir ton duygu hissettim, kendime.
Sanki bir salsam yaşayamayacakmışım gibi.
Özlüyorum bir de. Neyse.
Bazen kötü biri olduğum için cezalandırıldığımı düşünüyorum. Ya da kim bilir kötü biri olayım diye..
Belki de gelir, bir gün. Yeterince anlamsız ve alakasız cümleler kurduysam bu da burada bir not olarak dursun o zaman.
Belki de iyiyim derim bir gün.
Tıpkı bir roman karakteri gibi. Sorular, yanıtsız sorular, arayışlar. Hayat mücadelesi içinde ülkenin getirdiği zorluklar. Hayatı yaşama ile hayatı kazanma arasındaki git geller.
Sosyal statüye sahip bir entelektüel görünümü ile rus romanlarında hayatı mücadele ile dolu karakter karışımı. Bi yandan da lümpenliğin zirvesinde ama hayatı yaşayan asalaklarla dolu bir coğrafyada olmak.
Hayatı kurallarına göre yaşadığın halde normatif sonuçları görememenin yıldırması.
inanç ve ilkeler ilkelere rağmen şark kurnazlığının ve lümpenliğinin kazandığı bir hayatta mücadele ediyoruz.
12 aydır kabız gibi huzursuzluk tedirginlik hakim.

Üzerine midem bulanıyor.
O kadar saçma bir gün geçirdim ki.

Çok doluyum, hüngür hüngür ağlayasım var ama gözümden yaş akmıyor.
içmeden sarhoş gibi hissediyorum.
içmiş, içmemiş herkes sarhoşa vuruyor şu an.
Azgın, üzgün ve yalnız.
görsel
Düşünceleri durdurmanın yolunu arıyorum. Galiba içerek bunu yapacam.
yalnız ve hasta.
Yorgun hemde aşırı yorgun.
'' içimde can sıkıntısı ve hüznün aktığı bir öfke gölünde boğulmamaya çalışıp yorgun düşüyormuş gibi hissediyorum '' cevabı verilebilecek soru.
Beynimi sanki 10 kişi 2 elden sıkıyor ama ben mal gibi hala kulaklıkla bangır bangır müzik dinliyorum. Çünkü düşünmek istemiyorum.
sabah sabah yine dünküm maça dair haberler okudum foruma filan girdim, söve söve bi' hal oldum.

gerginim.
Mersin e gitmek için plan yapmıştık ama tonsilitden kolumu kaldıramıyorum. Böyle gidecek kadar manyağım, şükürler olsun.