insana güvenmek

zor iştir zor. insan bu.
belkide benim en büyük hatam bu. burada dahi tel numarası verip, daha doğrusu talep üzerine tel verdiğim halde, güvenilmeyen adam olmak. çok garip bir şey.

meselenin özü şu. bazı şerefsizler yüzünden genelde herkese güvenilmez olarak bakılıyor.
bu şerefsizlerin allah belasını versin. Evet.

şu devirde belki de en zor olandır.ahlaki değerleri o kadar yitirdik ki bazen insan 2 kelam edecek insan bulamadığından saçma sapan mecralarda kendisine zarar veremeyeceğine emin olduğu insanlarla konuşup , dertleşiyor.çünkü korkuyor birine derdini eksiğini ne bileyim bir kötü durumunu açtığında onu ilk oradan vurabileceğini düşünüyor.haklı da.hepimizin amına koyayım ellerimizle bir toplumu mahvettik.

Bazen bile bile bir insanın eline bıçak verip sırtını dönmek gibidir. ister saplar ister saplamaz. Bu da onun ne kadar insan olduğuna kalmış. He ama genelde arkanızı döndüğünüz an o bıçak size saplanır.

Sonunda hayal kırıklığına uğrayacağınızı garantileyebilirim. En azından bende böyle oldu.

alternatifinde güvenecek varlık yok ki.

Hic kimseden beklenti duymayın ki pişmanlık hissi yaşamayın. Güveninizi yitiren insanlara güvenen sizsiniz, onları suclamaktan vazgeçin.

Çocukken insana güvenilmeyeceğini anlar insan. insan olduğunda da güvenmeyi sil at, güvenildiğini farkettiği an koşup uçurumdan atar kendini. Güven ne kaldırılabilirdir ne taşınabilir. Bir , çocuk yüreği gereğiyle barındırabilir, onu da insan alır.

(bkz: ben bildiğin erkeklerden değilim)

Güvendiğim inandığım yerden kırıldım hep. Kime güvenip inandımsa yarım kaldım yarı yolda kaldım. Kendim mi ? Kendime bile güvenim kalmadı artık.

(bkz: mallık)

budur işte, açık ve net. boşuna "insanoğlu çiğ süt emmiştir" dememiş atalarımız. herkes çıkarının peşindedir. dünyada çok az mal vardır ki kendi çıkarı yerine dostum dediklerinin çıkarını yeğlesin. olması gereken de budur zaten. çıkarlar çatıştığında herkes kendininkini seçmelidir. işin saçma tarafı çoğu insan bunu bile beceremeyecek kadar aptaldır. hani büyük hedef uğruna fedakârlıktan falan bahsetmiyorum. o zaten olması gerekendir çünkü ufukta daha fazla çıkar vaad eder. bir insan düşünün ki asgari ücrete güğnde 12 saât çalışıyor olup da bırakın fazla mesai ücretini, maaşını bile gerektiği gibi alamıyor. taşeron zaten, özlük hakkı falan hak getire. ve bu adam dibine kadar sömürüldüğü bu düzenin sorumlusu olanlara oy veriyor ve hatta onların çaldıkları milyar dolarları savunuyor. bu yalnızca türkiye için geçerli değil. gidin amerika'ya, orada da durum değişmiyor. bir tek a.b.'de durum biraz düzeliyor ama orada da giderek tırtıklanıyor. ve bu insanlar bu kazanımlarını tırtıklayıp kendi ceplerine atan emek hırsızlarını can hıraş savunuyorlar.

işte bu yüzden insanoğlundan, en azından %90'ından bir bok olmaz. bunlara güvenip de ne edeceksiniz?

Diğerlerinin oyle sanmasıni sağlayınca ise yarayabilcek bir eylemdir.

Şu zamanda zor olan hadise. Evet.

kitaplarıma daha çok guvenirim nedense.

onlar beni sırtımdan vurmazlar.

Olması gerekendir.

Boş dava. insana asla güvenme. Zira, allah ın dilediği hayatı yaşamayan insan her boku yapar. Güvenirsen hata edersin. Evet.

dünyada yapılabilecek en büyük hatalardan biri malesef.

Gittikçe zorlaşan inanç.

Güven duygusu o denli istismar edildi, o denli hoyratça kullanıldı ki, ürker olduk birbirimizden.

Ağaca güvenmek, bitkiye güvenmek kolaydır meselâ. Bilirsin, gül kokar, selvi uzar gider, çam yapraklarını dökmez.

Hayvana da güvenirsin, köpek köpek gibi, keçi keçi gibi, tavuk tavuk gibi davranır.
Hiç kanguru gibi tavuk gördük mü? Yok.
Uçmaya yeltenen tavşan gördük mü? Yok.

Evrende, her şey bellidir, nettir, kesindir.
Ya insanlar öyle mi?
Ciğerini bilirim dediklerimiz şaşırtmadı mi bizi zaman zaman...
Apışıp kalmadık mı?
Evrenin en yanar döner canlısıdır insan!

Yıkılmayan duvar, tepesine kar yağmayan dağ kalmamış. Hangi güven neye güven. Birine güvenmeyi istiyorum o yapmaz dediğim de gerçekten yapmayan bir insan ama yok. Ne insanlara ne insanlığa güven olmaz. Çok güvendiğim oldu yere göğe sığdıramadıklarım. Bu yukarı tükürsem bıyık aşağı tükürsem durumuna döndü. Yazık çok yazık...

zordur aldatıldıysanız yalanını yakaladıysanız olmaz dersiniz kalbiniz ile aklınız savaşır aynı kişiye aynı konuda tekrar güvenmek yok yok demeyin fırsat verin dünya 3 günlük yer sonuçta ölüm her an kapı da....

güvenmeden yaşamak çok zor.

sahi nasıl başarıyorsunuz bunu?

insana güvenme ölür, ağaca yaslanma kurur.

bir daha güvenmemeyi öğrenmenin tek yoludur.

bu devirde zor.

Zor bir eylemdir. Güvenirsen, bunun sonunda pişman olma ihtimalinin olduğunu bilirsin. Kimseye güvenmezsen iyice paranoyak olursun, güvenme ihtiyacını nasıl bastıracağını bilemezsin. Bu iş, iki ucu boklu değnektir. Kendi adıma konuşursam, sonucu hep hüsran oldu..