bugün

Ankara'da bir mahalle. Etimesgut ile Sincan arasında. Etimesgut ilçesine bağlı.
Her iki binanın arasına bir park düşen çocukları seven mütahitler topluluğun yaptırdığı belli yeşil bir ankara semti..
eskisi kadar sakin olmayan makul kira fiyatları nedeniyle sıkça tercih edilmeye başlanan bu yüzden sabahları otobüslerinde kavga eksik olmayan ankara semti.
orada oturan kime sorsanız ben sincanda oturuyoruyorum dedikleri yer.
kendisini kısmende olsun sincandan soyutlamış ankara semti.

(bkz: eryamandan elvandan dolanda gel sincandan)
sincan ile etimesgut'a eşit uzaklıkta ancak etimesgut'a bağlı yerleşim yeri. o çevrenin en büyük semtidir.
lanet olsun 4 sene boyunca okuldan kaçınca takılacak hiçbir yeri olmayan yerleşim merkezi.
gençlerin parklarında bira içtiği mekan fakiri güzide ankara ilçesi.
yeni taşınmış bulunduğum, heryanı site olan, ve merkezi dışında hiç biyerde ulaşım aracı olmayan, beni eve sürekli taksiyle inip çıkmaya zorlayan tanrının unuttuğu bombok bi köşe..

edit : bunu yazdığım günlere o bok dediğim yere dönmek isterdim be, beterin beteri varmış cidden.
iş yeriniz veya okulunuz merkezde ise ömrünüzün yarısını yolda harcamanıza sebep olan emekli ilçesi.
yazımı yaşlılar için yılan hikayesidir.
dün dedemin evraklarına,belgelerine bakıyoruz."evrenkent" yazmış, "evlankent" yazmış bir iki şey daha yazmış doğrusu var mıydı hatırlamıyorum.
fenerbahçe formalı kişilerin galatasaray şampiyonluğunu kutladığı ilginç semt.
her şeye rağmen seviyorum burayı.
Böyle sessiz, sakin, sıcak, yeşil. Ankara' nın güzel semtlerinden.
Güzel bir semt *
5 yıldır içinde yaşadığım, Etimesgut'un sakin ve şirin semti.
sincan ve etimesgut'a nazaran daha yaşanabilir, eryaman'a göre daha pespaye kalan, 14. cadde dışında hiçbir şeyi olmayan, sevimli bir semt..
10 senemi gecirdigim, parkinda (anıt) bira ictigim, 14. Caddedeki eski elvantipta cok gunlerimin gectigi, muammer abinin kahvesinde king oynayip kadrinin tostlaromo gomdugum, mustafa abinin tekel bayiinde geyige maruz kaldigim, mahalle kavramini modern haliyle yasadigim, en iyi dostluklari biraktigim, aga ceylan'in (ceylan insaat) yaptigi, emlak bankasi tarafindan yaptirilan (banka bloklari, kooperatifler elvankent sanilmasin), zamaninda sadece sihhiyeye 7 dolmusu olan, sonra 532 nolu halk otobusleriyle ulasimi rahatlayan, icinde hic bit zaman sıkılmadıgim, 99 depreminde yatip yatip kalkmasina ragmen catlak dahi olusmayan, su an ne durumda oldugunu pek bilmedigim memleketim. Ozledim lan.
sincanla etimesgut arasında kalmış kurtarılmış bölge sayılabilir. insanları daha düzgündür,özellikle banka bloklarında oturanlar daha elittir. bende bu semtte ikamet etmeme karşın artık eski havası kalmadığı için taşınmayı düşünüyorum.
an itibarıyla 'tayyip istifa' ve 'mustafa kemal'in askerleriyiz' sloganlarının tencere tava seslerine karıştığı semttir.
yanlış bilmiyor isem bir bölümü sincan'a bir bölümü etimesgut'a bağlanmış semttir. ama yine de arada kalan kurtarılmış bölge sayılabilir*
her ne kadar otobüsleri ayaş yolunu kullanamayıp etimesgutun ara sokaklarından devam etmek zorunda kalıp çile çekse de güzel yerdir. güzel olmak zorundadır. sevdicek orada yaşardır*
17 yildir ikamet ettiğim yer burayı nedense seviyorum . Ben cocukken belki yollarimiz tozdu toprakti ama guzeldi efendi insanlar vardi burda. Simdi bakıyorum topçu tarafına özellikle bi ceteciliktir gidiyor.
Esnafiyla aramiz hep iyiydi eskiler bilir hala varmı bilmiyorum ferit abimiz vardi internet kafesiyle cocuklugum orda cs oynamakla geçti.
bunun dışında tekelci hakan abi , hasan ustanın sohbeti saglamdir.
Bayram tatilimi gecirecegim aile evim. Orta parkta oturacagim, muammer abimin kahvesinde kadri ile cay icecegim. Her turlu takilacagim yer.
eski hayatimin basladigi yer. tabi burda pek begenilmeyen o parklar bizim zamanimizda cok buyuk bir nimetti.gimsa bizim icin tek alisveris merkeziydi. kizilaya falan 3 ayda bir gidilirdi. heygidi gunler hey simdi k9ca yer olmus etimesgut.
Uzun yıllar geçirdiğim, sitelerden oluşan hoş fakat şehir merkezinden de bir o kadar uzak olan yer.
istanbula daha yakındır.