bir hayat okudum kitabım değişti

"bir kitap okudum hayatım değişti" diyenlerin aksine, ben de bir hayat okudum kitabım değişti.

merkez bankası'nın büyük şubesinin önündeki kaldırımda gördüm o'nu. beş yıl önce. on yedi yaşımda. her şeyin karşısında olduğum o günlerde. bacaklarının dizlerinden aşağısı yoktu. önüne açmış olduğu mendile atılan üç-beş bozukluğa bakmıyordu dahi. gözlerdeydi gözleri. göz seviyesinden geçen çocuklara gülücük göndermekti en büyük keyfi.karşı kaldırımdaki telefon kulübesine sırtımı yaslayıp bir sigara yaktım. ve izledim. ne kadar değişken ve akışkan olabileceğini düşündüm zamanın.

hiçbir zaman para vermedim kendisine. üç-beş sohbet etmişliğimiz oldu. ben sarhoş dönerken yaşlı annemin yanına, sürünürken görmüştüm kendisini yollarda. kornalara aldırmadan, farlara aldırmadan sürünürken görmüştüm kendisini bir kaç kez. intihar etmenin tek meşru yolunun yaşam olduğunu bilmekti, belki de tek suçu.
bildiği için yaşıyordu.

bir keresinde tam ezilecekken büyük bir kamyonun altında, koltuk altlarından tutup kenara çektim. göz göze geldik. en yakın çay ocağına gidip iki çay içtik. benim ki iki şekerliydi. o'nun ki tek.

ilk ve tek sorumu sordum bir saatlik sohbetimizinm sonunda, ana caddede ayrılırken:

-tanrı?

kısa oldu cevabı:

-içindeyiz.

o günden sonra bıraktım ciltlerce kitap okumayı. her gün karşı kaldırıma geçip okumaya çalıştım hayatını. ve, o geceden sonra kitabım değişti. kitaplarım...

(#1369739) *

(#1584744)

Hızlı yaşadık biz hayatı. Sulardan atlayıp köprülerden geçtik. Şarkı isimlerini isim olarak seçmek istedik. Vazgeçtik. Kitaplar okuduk yıllarca. Hepsinin sonu aynı olduğunda kendimiz yazdık hikayemizi. Hayaller kurduk. Bir hikayeyle bizde salya sümük ağladık. Hiçbirisini inandırıcı gelmedi bize. Ne zaman ki hayatın içine girdik. "Hepsi gerçek" dedik.
"Yazılan kitaplar, çalınan şarkılar, çekilen filmler. Hepsi gerçek." Yalanı aradık bu kez. "Yalan ne?" diye sorduk körpe beyinlerimizi yorarken. Fazla zorlanmadık yalanı bulmakta. Gözlerimizi açmamız yetti. Embriyo olarak kalmak için neler verebileceğimizi düşündük. "Neler verebilirim?" sorusunun cevabı kısa oldu:

"Her şey!"

Her şeyin ne olduğu merak ettiğimizde yalan çıktı önümüze. işte o zaman oturup bekledik. Birbirimize bildiğimiz her şeyi anlatmaya başladık. Her şeyi. Yani yalanı. Bir dünya kurduk kendimizce. Aslında o dünya hep vardı. Biz tekrar keşfettik. Atlantis'ten daha değerliydi. O dünyayı bulduğumuz gün biz yok olduk. Kayıbız şu an. Aranıyoruz!...

okumam yoktu, hayattan da nefret ederdim. bu yüzden değişmedi hiçbir şey, değişebileceğine inancım yoktu...

+bir kitap okudum, hayatım değişti.
-aa öyle mi hangi kitap?
+bir hayat okudum, kitabım değişti.
-aa hiç duymadım o kitabı, nasıl bir şey?
+bir okudum değişti hayatım, kitabım.
-sen ciddi misinn ?
+hayatım, bir okudum değişti kitap!
-nası değişti ya kitap okurken??
+ne biliim ya döndürüp döndürüp duruyorum cümleyi, bir okudum hayat kitabım değişti, sonracığımaa...
-tamam tamam yeter, kes!

okunan hayat'sa muhtemel oda bir kitaptır. Kendisine ait kitap editörlerin elinden geçerek tashihleri yapılıp basılmıştır ve hatta ciltlenmiştir üstüne üstlük kapağı bilem vardır.
Sonuçta bu entry entry başlığı gibi anlaşılmaz olmuştur.

(bkz: bir değişti kitabım hayat okudum)

merak ettim hayatın sonunu, ölümü... öldükten sonra bir hayat var mıydı? yoksa bu dünyada da ölür müydü insan her gün bir kere, bazen bin kere?

sayfalarını çevirdim hızla, bir solukta yaşayıp bitermek istedim, olmadı. ben de soluk soluğa yaşadım. çok koştum, çok durdum, arada düştüm, üşüdüm, üşüttüm.

okudukça hayatı önce ezberim bozuldu, sonra kitabım değişti. doğrular deşildi, kitabım değişti.

okudukça daha bir söktüm hayatı. bazen korktum, bazen korkuttum. endişe ile yoğruldu günlerimin çoğu. korkudan yaşamayı unuttum.

(bkz: hayat hayaller ve yıkımlar)

bir ateist in allah ı keşfetme serüveni.

sevgilinin hayata girip inandığı kitabı değiştirmesi
(bkz: tuğçe kazaz)

bir olay sonrası allahını kitabını şaşırmış bir insan söylemidir.

- bir hayat okudum kitabım değişti
+ hele bir otur soluklan yeğenim.

insanlara bakmayı bildiğimizde olan şey; "her insan bir kitaptır" diyerek sözlüğe ilk aforizmamı da yazmış oluyorum *

(bkz: knut hamsun)

herkes yazar artık. kimse bilmez de okumayı, birer birer dökülür kelimeler ortaya.
bir de;
bir yazar değiştirdim, hayatı okudum.
değişenler okumayı da öğrendiler.

muhtemelen ismet özel e yakışacak bir cümledir, hayatının genç yıllarını markizm ile harcayan bu kıymetli yaşayan en büyük şairimiz, hayatın içinde gerçekleri okuyarak bulduıgu islam ile şereflenmesinin tarifi olabilecek cümledir.

das kapital ile kirlenmiş bir hayat ın kur an ile şeref buldugu ve inş öylede tamamlanmasını diledigimiz, ömrününuzun ve aynen bugün gibi bereketli olmasını diledigimiz ismet özel ide anmış oldum burda.

otobiyografisini yazan yazarın kurduğu cümle. *

(bkz: bir entry okudum hayatım değişti) diyebileceğim bir durum.

(bkz: hayat değiştiren kitaplar)

kitabin sonu merak ediliyordur nitekim 3.nesil yazar kovulmuştur.*

(bkz: onikinci melek og mandino)

(bkz: kitapları değiştiren hayatlar)

ibretlik bir hayat öyküsü okuyan yazarın yazma sürecinde olduğu romanını tümden değiştirişini ifade ettiği cümle.