bugün

bebeklerin çok sevecen ve tatlı olmalarından sonra 3 yaşından sonraki süreçte ortaya çıkan gerçektir. bunu kardeşlerimde yeğenlerim de arkadaşlarımın çocuklarında da gördüm. ayıp evet. çok azı şımarmıyor.

edit: çocuklarımıza laf söylemiyorum. sadece 3 yaşından sonra siz onu ne kadar sevsenizde adam sizi takmıyor. yol ortasında ağlıyor bir şey istiyor. ne alırsanız alın susmuyor. nereye gitse ortalığı karıştırıyor. bunu diyorum. daha çok var da neyse.
Haklisin 3 yasindan sonra gozluk takip vergi oranlarini hesaplamalilardi dedigim baslik.
Çocuğu fazla şımartmamılısınız. Yoksa her yeri birbirine katar.

Haddini bilmeli. *
mümkün ise 7 yaşına kadar doğurmamak ile çözülebilecek mevzudur. çok saçma biliyorum ama öyle olsa herkes yapmaz mı çocuk rahatça. çocuk doğuyor direk önlük giydirip ( gerçi önlük kalmadı sanırım artık ama ) yolluyorsun okula mis..
kuzu gibi yetiştirilip koyun gibi güdülmesindense kırıp döksün daha iyi.
Siz onu bi de ergenliğe girince göründür.
(bkz: kızını prensesim diye seven baba)
(bkz: yaran basliklar)
Kesinlikle katıldığım durum.
3 yaşında itibaren kişilikleri oluşmaya başlayınca birden huysuz aksi bücürler oluveriyorlar.
Her şeyi ben bilirim, ben yapabilirim güncellemesi geliyor 3 yaş civarı.
Yapamayınca da aşırı bir agresiflik...
Sanki biz neden yapamadın dedik.

Azıcık rahat ol. bebeksin.
Bu kadar takılma.