2015

bitmedi gitti amk ne uzun yılmış. evet.

Tatil yapamadan kapatacağım yıl. Ocak'ın 4'ünde işten ayrıldım. 7 ay sonra işe girdim. Şuana kadar en iyi şey ilişkiye başlamam.bakalım son 4 ayda neler olacak?

arap baharının rüzgarı; eylül ayı itibariyle, iyiden iyiye hissedilmeye başlanmıştır.

olmadı bu yıl baştan alalım.

bir an önce bitmesi gereken kallavi orospu çocuğu bir yıl , bunaldım.

içinde bulunduğumuz sene.

evet yıl olmuş 2015 1 ay sonra 2016 ama hala dinler var..

Artık bitmesi beklenen lanet yıl.

yıl olmuş 2015 hala mevcut yıl bitip yenisi gelince her şey düzelecek sanan var. *

bir yıl..

(bkz: bok)

zihnimi hakkında şöyle bir taradığım yıl. bir şey hariç kendi adıma kayda değer pek bir şey bulamadım. iş-ev sarmalında geçen koca bir sene. arkasına sığınabileceğiniz sebepte şu:eğer taşrada mütevazi bir ilde yaşıyorsanız çok bir alternatifiniz olmuyor, en fazla komşu şehrin alışveriş merkezlerini dolaşmak.

peki hariç tutuğum şey ise eylül ayında bir rüyamı gerçekleştirmek oldu. mütevazı bir şehrin mütevazı bir babanın evladıysanız imkanlarınız gençliğinizde pek olmaz. bundan sitem de ediyor değilim hani, şartlar öyle bizim buralarda. tırnaklarınızla bir yerlere gelmek zorundaysanız tırmalayacaksınız. bu hayatın gerçeği.

neyse hayalime geleyim. hep söylemişimdir zamanında süper liseye gitmek bizim bünyeyi bozdu. saman kağıt kitaplara alışmış bu gözler oxford'un kuşe kağıt ingilizce kitaplarını(hotline, reward vb.) görünce apışıp kalmıştır. daha yetmemiş kültür şoku yaşamıştır. bizim için hayal mekanları konu olarak işledikçe öğretmenlerimiz ağzımızın suyu daha da akmıştır. Amerika'nın eyaletlerini kendi illerimizden daha iyi bilir hale nasıl geldik,bilmiyorum. Sharlock holmes'u türk yazarlarında daha iyi tanıdıysak; Elvis'i abimiz gibi öğrendiysek; Amerika'nın ikonları beynimize kazındıysa; Londra şehir düzenini, yemyeşil kaldırımları, tertemiz giyimli insanları kısacası medeniyeti gördük kitaplarda..

kısa kes aydın havası olsun diyorsunuz, duyuyorum. saadete geleğim efendim. 20 yıllık bir rüyayı gerçekleştirmek nasip oldu 2015'de. New York'u dünya gözüyle gördüm. cebimden(şirketin verdiği performans ücreti+ hanımın maaşından biraz katkı ) 9000 tl' ye (aklınıza gelebilecek bütün masraflar dahil otel-vize-yemek-uçak) hanımla New York'a hiç bir bağlantımız olmadan gittik, bir hafta altını üstüne getirdik geri döndük. şans işte 5. caddede dolaşırken bir kalabalık gördük. ellen show'muş, karambole daldık. canlı yayınına katıldık. yine ertesi gün aynı yerde gipsy kings'i canlı dinledik. bu konseri dinlerken birisi önümüze bir bilet uzattı American Talent Show'a ücretsiz katılmak ister misiniz dedi. Apar topar hemen yanı başımızdaki nbc'nin dev tiyatro salonuna daldık bizim acun'un çakmasını yaptığı yetenek sizsiniz'in orjinalinin canlı yayınına katıldık. (meşhur tiyatro salonunu de içeren radio city'i ararken rockefeller binasının içinde dört döndük)

Bu anlattıklarımı neden yazıyorum derseniz şu sebeple derim: memur çocuğu da olsanız bir hayalinizin peşinden koşturduğunuz sürece gerçekleştirebilirsiniz. 20 yıl sürse bile..

edit: gün içinde cümle düşükleri giderilecektir.

O kadar boktan bir yıldın ki.
Ama sana kızamıyorum. Beni olgunlaştırdığın için teşekkür ederim.
Lütfen bir daha gelme.

Bi şekilde iyi yada kötü bu aksam tamamen bitmiş olucak. Umarım çok daha iyi seneler vardır önümüzde.

bir an önce bitmesi gereken kallavi orospu çocuğu bir yıl , bunaldım.

bu yukarıdaki yazıyı ne zaman yazmışım bilmiyorum ama yarım kalmış , muhtemelen terk edildiğim döneme ait , kaydet demeyi akıl etmemişim.

neyse şimdi diyorum ki bitme ananı sikeyim bitme , okumam gereken 123 sayfa yer var daha , bitme amk nolur yavaş yavaş ilerlesin zaman da bitireyim şunu , daha çok sınavım var aq hiç değilse 1 ine çalışabileyim adam gibi.

Güle güle.

berbat bir yılı daha uğurlamış oldum umarım 2016 herkes için güzel geçer.

Benim için en boktan yıl. inşallah 2016 da tüm sıkıntılardan kurtulurtm.

hiç huyum değildir bir önceki yılı düşünmek ama nedense aklıma geldi kulaklığımda hüzünlü farsi nağmeler çınlarken. ne kadar safmışım, ne kadar saflığımı yitirmişim ve ne kadar kaybetmişim beni ben yapan şeyleri diye düşündüm. tam bir hayal kırıklığı olarak geçmiş benim için 2015.

yalan yok zaman zaman çok da mutlu oldum ama zaman zaman sadece. hem onlar da olmasalar sebepsiz kalıyor insan yaşamak için, savaşmak için. mesela bir kadının gözlerinde gördüm sevilmeyi, ilk kez sarıldığımda yüreğinin çarpışını hissettim göğsümde, elini tuttuğumda konuşamadı, titredi çenesi. göğsüme yattığında ağladı ''bırakma beni'' diye. ona her baktığımda ''acaba ahmed arif yanılmış olabilir mi o en sevdiğim dizelerde'' dedim. yani bir ben bilmeyebilirim sanırım ne afad sevdiğimi, bu ay parçası da seviyor benim gibi. en azından o nasıl sevdiğini anlatamasa da ben anlıyordum. gözlerinden her yaş süzüldüğünde yüreğime damlıyordu, her fotoğrafımızda hüzünlü bir bakışı vardı sanki ve ben kendimden utanıyordum onun aşkını her gördüğümde. ona hak ettiği sevgiyi, ilgiyi verebilirdim sanırım kendi enkazımın altında kalmış olmasaydım bu kadar. temelinden söküp üzerine kurduğum onca hayali, güveni, üzerime fırlatıp gitmeselerdi. gerçi kimseyi de kınamıyorum açıkcası, olması gerekiyordu oldu. suçlu biri varsa o da bendim. bu kadar çocukca güvenip toz pembe hayallere dalmayacaktım ama canımı bu kadar acıtmaları da gerekmiyordu. onlara olan saygımı da alıp gömecek kadar derin çukurlar kazdırmaları gereksizdi ama hata benim. yaptığıma hata da denmez gerçi aptallık daha doğru bir kelime. neyse benim aptallığım adeta bir kelebek etkisi yarattı da hiç alakasız insanları üzdü. üzülmeyi hiç hak etmeyen yüreği avucumda atan ''ah'' desem canım yandı diye yüzü değişen ''gel'' desem gözlerinin içi gülen saf mı saf, tatlı mı tatlı, peri kızı gibi bir hatun kişisini. ona yaptığım haksızlığı kimseye yapmadım. çok özür dilerdim ama özürler sadece kelimelerden ibaret ve ben kendimi affetmeyeceğim asla.

uzun zaman sonra tatile gittim ve sanırım bende az da olsa şeytan tüyü var. flört eden kadınlar hoşuma gitse de yine o umut dolu saflığımla kendimi geri çekmeme pişmanım. hele o dudaklarıma yapışan sülün gibi hatunu nasıl istemedim o gece hala kendime şaşıyorum. kendime not: bir daha yapma.
birkaç yıl sonra tatile gidebilmek gerçekten iyi geldi bir iki günü dışında.

sonra normal şartlar altında tanışsak hiç geri vites yapmayacağım bir kadınla tanıştım. ona baktığımda ''allah allah neden istemiyorum ki'' diye kendime şaşıyorum. ulan üstelik açık açık bir şeyler bekliyor benden. gerçi artık o da beklemiyordur. iki üç kere çok fena fırçaladım. sanırım ben de kötü insanlardan olmaya başlıyorum. allahım kimin bedduasını aldım ben?

işlerim de tam anlamıyla boktan geçti bu yılda. bir naneyi yaparken diğeri patladı. koşup onu yapalım derken başka salaklılar, iş bilmeyen beceriksiz insanlarla uğraşmak zorunda kaldık! neyse ki yılın sonlarına doğru gelecek için umut vaad eden anlaşmalar yaptık da biraz olsun yılı kurtardık sayılır.

fakat bu saçma sapan yılın en büyük hayal kırıklıları sırasıyla; bir kahkaha, bir cümle ve birkaç saat oldu.

2015 bitti artık ve bu yılı bir daha düşünmemeye çalışacağım asla. o, birkaç güzel, bir iki mükemmel ve binlerce aldanışla beraber raflardaki yerini alacak. değiştim mi? evet değiştim sanırım. bir noktaya gelince kimse umurumda olmuyor artık. isimleri unutuyorum, günleri unutuyorum, anıları unutuyorum... bazen üzücü geliyor ama hayatı daha yaşanılabilir kılıyor bunlar.

2016 ya da şunu demek istiyorum; hele bırakın gelsin hele...

iyi oldu bittiği, canı cehenneme...

bombok geçen bir yıldı.psikolojik tramvaların,korkunun,kaybetmenin,huzursuzluğun olduğu yıldı.etkileri hala sürüyor 2016dan umutluyum huzur ve sağlık dolu geçer umarım

aralık ayının 20 sinden sonra ölümlerin tavan yaptığı bir yıldı.

Kendi açımdan da ülke açısından da dünya açısından da hangi açıdan bakarsan bak hiç iyi bir yıl olmamıştır .
Yine de güzel bakmaya çalışıyorum .
(bkz: zorluklar olgunlaştırır)

10 terabayt kapasiteli harddiskin çıktığı yıl.

Hem kendi hayatımın hemde ülke siyasetinin boka sarmaya başladığı lanet yıl ayrıca ne uçan kaykaya bindik ne de arabalar uçtu.

daha dün gibi fakat 2016 bile bitti. 2017'deyiz.

Benim için çok değerli bir yıl çünkü çok iyi bir dost edindim o yılda ve şu anda kendisi benim herşeyim.