işten kovulmak

hizmet akdinin sonu.

Türkiye'de bu düzen çok daha kolay ilerliyor. büyüğü küçüğünün kaşından gözünden hoşlanmadığı zaman yol veriyor, ellerinde çiçeklerle karşılıyor evdekiler. yapacak bir şey yok diyor kurallarda, alacağın yok vereceğin yok. Bunu nasıl beceriyorlar diye düşünmek yerine sistemin senin sırtından kazanmasına izin vermenin başka yollarını araman lazım.

Oralarda bir yerde pislik var görebilirsen. sana dayatılmaya çalışana sende kendince "hoop biraderim bak bende senin açtığın deliğe sıçabiliyorum" zihniyetiyle yaklaşman lazıum. çamura çamurla karşılık vermen gerekiyor. kitabın sonunda da "yaşasın özgürlük".

kimseyi zorla gönderip işten çıkarmıyorlar. Artık işten çıkarılmak diye bir şey yok çünkü; işten atılmak var. atılmak. onun bile kibarlaşması yok olmuş.

Sonuç; birisi sana "haydi" dediğinde üzerindekileri de bırakıp gidiyorsun, ağzında "mır mır" dönen küfürler senin vicdan duvarıondan dönüyor mına koyam.