bipolar bozukluk

hastalığın çevresel faktörle de tetiklenebileceğine örnek bir alıntı paylaşmak istiyorum:

--spoiler--
josh; yıkıcı, manik duygudurum oynamaları ve yeti yitimine neden olan depresyon öyküsü olan elli sekiz yaşında bir adamdır. çocukken anne-babası defalarca kariyerinde sıradışı olması gerektiğini vurgulamıştı. bu yüzden de, her zaman bir numara olma zorunluluğu hissetmişti. kendi seçilmiş alanı olan elektrik mühendisliğinde istisnai bir katkıda bulundu. çok sayıda ödül kazandı, bakanlık komisyonlarına atandı ve pek çok patent aldı. ancak, döngüsel duygudurum oynamaları giderek şiddetlendikçe josh'un atakları yükselmeye başladı. bu süreçler sırasında, yargıları büyük ölçüde bozuldu ve davranışları o kadar acayip ve yıkıcı bir hale geldi ki defalarca hastaneye yatırılmak zorunda kaldı. ailesini ve prestijli kariyerini kaybetme noktasına geldi. karısı boşanmak için başvurdu, çalıştığı şirketten erken emekliliğe zorlandı. yirmi yıllık başarı çöpe gitti.
izleyen yıllarda, josh lityum tedavisi aldı ve orta düzeyde bir danışmanlık işini yürütmeye başladı. sonuç olarak, lityuma rağmen özellikle depresyon olmak üzere rahatsız edici duygudurum oynamaları yaşadığı için tedavi amaçlı bana sevk edildi.

(arada başka şeylerden bahsediliyor)

başarının arzulanmayan bir şey olmadığını tartışmıyorum. bu gerçekçi olmaz. üretken olmak ve iyi şeyler yapmak çok tatminkar ve zevk vericidir. çok mutlu olabilmek için çok başarılı olmak ne gerekli ne de yeterlidir.
sevgi veya saygı kazanmak zorunda değilsiniz. kendinizi tamamlanmış hissetmek ve iç huzur ve benlik saygısının anlamını bilmek için bir numara olmak zorunda değilsiniz. bu kendinizi iyi hissettirmiyor mu?
--spoiler-- * *