bugün

oyuncak müzesi

sunay akın reisin komşularına ücretsiz giriş hakkı verdiği müzedir. az gitmemiştim buraya.

her çocuk gibi oyuncakları çok severdim. yüzlerce oyuncağım vardı. Sonra hepsi yavaş yavaş yok oldu. (anne tarafından oyuncakların gizlice imha edilmesi)

daha sonra ben büyüdüm, doğup büyüdüğüm; hayatımın ilk 19 yılının geçtiği sokağa oyuncak müzesi açtı sunay akın. (tabii bu müze açıldığında ben ortaokuldaydım, galiba)

benim için enteresan bir his. çocukluğumla bir köprü gibi hissediyorum bu müzeyi.

gidin görün. güzel müzedir. yıllardır ben de gitmedim. bir ara gideyim. ama artık orada oturmuyorum, o yüzden parasıyla gideceğim. *