l auberge espagnole

Acaip sıcak ve gerçekçi bulduğum film. Zaten en başında erasmusa gitmek için gerekli belgeleri sayan kadından itibaren size gerçekçiliğini gösteriyor.
üniversite yıllarının içip sıçmalı karmaşık ilişkili hayatını da çok güzel anlatmış. (bkz: dont listen your mom) Hem de barcelona da yapmış bunu ki tadından yenmiyor. Özellikle bar çıkışı gitarla no woman no cry çalıp söyleyen grubun az ilerisinde öğürerek kusma sahnesinde gülmekten yarıldım o kadar gerçekçi bir sahne ki bir anda sizde kendi anılarınızı canlandırıp içine çekiyor. Film gibi değil de, kendi çektiğiniz vlogmuşçasına izliyorsunuz.
Wendy nin erkek arkadaşının geldiği sahne ve tüm ev halkının kurtarma operasyonu da ayrı yardı *

Tek eksik bulduğum nokta müziklerdi. Evet radiohead in sadece 1 şarkısıyla tüm filmi götürdüler. Okey, ama barcelona barcelonayı bir gece önce izlemiş bir insan olarak baya gözüme battı.