27 nisan 2014 liverpool fc chelsea fc maçı

mourinho'nun tuzağına düşen bir başka takımı izlediğimiz premier lig karşılaşması.

hala futbolu topa sahip olma ve pas sayısından ibaret sananlara ve ısrarlara bu tuzağı görmeyenlere bir örnekle durumu anlatmak istiyorum.

muhammed ali ile boks maçına çıkıyorsunuz. gonk ile birlikte var gücünüzle muhammed ali'nin üzerine saldırıyorsunuz, vuruyorsunuz vuruyorsunuz vuruyorsunuz ama muhammet ali kapanıyor, ufak darbelerle bunu atlatıyor. köşeye sıkıştırmış durumdasınız ama zarar veremiyor avantaj sağlayamıyorsunuz. muhammet ali yorulduğunuzu anladığı anda, sağlıklı düşünemediğiniz, gerildiğiniz anda kontrayı yapıyor, tek hamlede yere yıkıyor sizi. nakavt. maç bitiyor ondan sonra basın toplantısında "ama nakavt olana kadar onu köşeye sıkıştırdım, zor durumda bıraktım, talihsiz bir yumrukla maçı kaybettim" diyorsunuz. zaten rakibin istediği de sizin öyle düşünmeniz, öyle sanmanız. yoksa bu taktik bir maç tutardı, çoğu maç değil. ne kadar mantıklı? elinde ne var? hiçbir şey. ne kadar darbe vurabildin rakibe? neredeyse hiç. kim gücünü ve kondisyonunu ekonomik kullandı? o. kim sabırla, hatasız oynadı? o. yani gerisi fasa fiso.

bas bas bağıran demba ba-torres değişikliğini bile liverpool 3. değişikliği yapana kadar bekletti adam. baktı ki beklediği gibi bir hamle geldi, öldürücü darbeyi vurmak için aldı torres'i oyuna.

zaten torres oyuna girdikten sonra şampiyonlar ligi finali'nde barcelona'ya son saniyede attığı gol aklına gelmeyen insan, bu oyunu bir daha izlemesin. aynısının yaşanacağını öngörmek güç değildi.

tekrar ediyorum şampiyonluk yine de liverpool'un hakkı. inşallah mutlu sona ulaşırlar. ama bugün akıllı davranan taraf değil, yemi yutan taraftılar.