bugün

sözlük yazarlarının itirafları

yaklaşık 1,5 saat kadar evvel aynı filmlerdeki gibi işten atıldım iş yerimin turistik biyerde olması hasebiyle ağlayarak kendimi evvela kutsal mekanlara vurdum.kendimi bi ara polis filmindeki haluk bilginer gibi hissettim.sinemaya gitmeyi düşündüm sonra güzel ağlayamam diye vazgeçtim taksime gidip kitap alayım diye düşündüm ama artık paralı pullu kültür sanata su gibi para akıttığım günlerin o saat itibariyle geride kaldığını hatırladım.hem zaten aynı zamanda da öğrenciydim tutumlu olmalıydım artık kyk dan alığım kredinin yanında işimden aldığım asgari ücretim olmayacaktı.ve hayat benim için artık gerçekten zordu.ayaklarım üşümeye başlamıştı ve ağlamakla bi yere de varılmıyordu ayaküstü yaptığım bütçe planım sonsuz açık vermişti üstelik.yarama tuz basıp 55t ye atlayıp eve geldim anneme durumu açıklamak zor oldu neyse allahtan dün çalışan ve okuyan öğrenci özgüveniyle kendime pudinkler almıştım şimdi onları yiyip eve gelecek misafirler için hazırlak yapmaya kendimi hazırlıyorum.işten atılma gerçeğinin hemen sonrasında ev işleriyle burun buruna gelmek hiç olacak iş değil.şimdi gelsin kısırlar gitsin patates salataları.