bugün

onunla sonsuza kadar dost kalmak isterdim ama bende buna dayanabilecek bir yapı yok be sözlük. ben de isterdim, her şeye rağmen onun yanında olabilmeyi, onun gerçek arkadaşı olabilmeyi falan... ben böyle olsun istemezdim ama daha fazla katlanamazdım, çok canım yandı çünkü. hayal kırıklığına uğradım, kırıcı sözler söyledim, çok sinirlendim ve ona da çok kırıldım. ne olursa olsun en azından insan olarak ara sıra "merhaba" diyecek durumda kalabilmeyi isterdim ama şimdi ne o ne de ben böyle bi durumdayız. bazı arkadaşlarım "belki bir süre sonra tekrar konuşmaya başlarsınız" falan diyor ama ben bunun hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini biliyorum be sözlük. bu da acı veriyor ama ne yapayım... ne o ne de ben bundan sonra birbirimize ufacık bir selam bile vermeyeceğiz, bunu bilmek çok üzücü.
"Olsun, daha kötüsü de olabilirdi." cümlesindeki "daha kötüsü" nün başına geleceğini beklemeye "çaresizlik" deniyormuş. Çaresizim...
annem kadın programlarından abuk sabuk şeyler öğrenmiş , ben senin en yakın arkadaşınım diyor , gel beraber kupon yapalım , ortak girelim diyorum , allah belanı versin diyor.
başak burcu erkeklerinden nefret edenlerden nefret ediyorum. hayır temiz, becerikli, sadık, rahat, dürüst insanlar niye nefret ediyorsunuz lan.

not: burçlara inanmıyorum bunlar istatistik geyiğini yapmıyorum bile.
alkol fiyatlari ne zaman dustu lan? cumartesi sarabi 11 tlye aldim amk. birada 3,50 tl ydi.
kolayı çay bardağıyla içmekten zevk alıyorum..
anlamiyorum bi kadin denilen canlilari.
bazen arkadaşlarım arıyor, o an canım telefona bakmak istemediği için bakmıyorum. hatta bazen hiç telefona bakmıyorum, neyse. sonra onlara geri döndüğümde, "neden açmadın telefonu ?" sorusuna sessizdeydi duymamışım cevabını veremiyorum. "canım bakmak istemedi kusura bakma" diyorum. neyse ki tek tepkileri "iyi kıçına sok o telefonu!!" *oluyor ve birşey olmamış gibi devam ediyoruz konuşmaya, canlarım.
herkesin yaptığı gibi ben de başlıkları alt alta okuyorum. çoğu zaman da cuk şeyler çıkıyor ortaya. amma gidip başlığı aratıp da kopyala da yapıştır da uzun iş diyorum yazmıyorum hiçbirini. aha bi tane daha gördüm lan ahaha dur lan kaçma yazcam seni.
vazgeçemezdim senden. ne hale getirdin beni de şimdi vazgeçtim. nasıl bir insansın sen? bencil yaratık. bencil.
evet sözlük bu aralar işsiz olduğum için bol bol itiraf ediyorum. işsizim ve geçen gün bahsettiğim tazminatımı yedim,bitirdim. Ancak bu arada yaptığım iş görüşmelerinin sayısı arttıkça ve olumlu bir sonuç alamadıkçada çıldırmak üzereyim.
Dün çok istediğim bir yerde personel açığı olduğunu öğrendim,Birkaç eşe,dosta telefon açtım,fikir aldım. Hepsi bana dediki 'orası torpil olmadan almaz'. Yani o firmanın ve benim ortak tanıdığımız şahıs torpil oluyor.Çok garip dimi? Bazı insanların böyle sıfatları var. Neymiş efendim o adam orayı tanıyormuş, tesadüfen senınlede taşınıyor ve sanki çok önemli bir şahsiyetmiş gibi benim torpilim oluyor. Sanki çok önemli. Lan salak, sen bir halt olduğun için benim torpilim olmuş olmuyorsun, O insanların, seni ve beni ortak tanımasından dolayı sana bir bokmuşsun gibi o sıfatı ben kazandırıyorum. Yani sen, 'ben onu işe aldırdım' diyerek kendini bir halt sanmamalısın. Aksine ben sana torpilim olabilme şansını verdiğim için karşımda eğilmelisin,benim sayemde kendini değerli ve sözü geçen biri hissettin çünkü.
Görüldüğü üzere sözlük ben birinden bişey rica ettim ve oda kendini bir bok sandı. O öyle zannedince bende 'işe ihtiyacım var ve senin bütün triplerine katlanıcam moduna giremedim' ve kısacası çeneme hakim olamadım yine.Biliyosun geçen günde çeneme hakim olamayıp güzel bir iş fırsatını kaçırmıştım. Şimdi benmiyim illa yalakalık yapıp,dürüst olmayarak iş sahibi olması gereken. Bütün dünya patronları ; torpil,eş-dost-tanıdık ibi kavramları hiç önemsemeden sadece bilgisi ve tecrübesine dayanarak ihtiyaç duyduğu insanları işe alsa fenamı olurdu?.
yeni aldığım elektronik eşyalarda çok pipirikliyimdir. orasına burasına dokunmaya çekinirim yok yere kendimi kasarım, yavaş yavaş bu alışkanlığımdan vazgeçmeliyim.
melek denince yıllardır aklımda canlanan şeyi buldum. karşı koymak aşık olmamak olası değil. ve bu hatun sarışın çok büyük konustum sözlük çok!
ben ben ben

ben neyim?

biliyor musunuz?

ben kimim? neyim? neyin nesiyim?

kime ne benim kimliğimden? kim olup ne yaptığımdan...

uydurma birisiyim, uydyrma entryler giren. bir türlü kendi olamayan. trollükle efendilik, aile babalığıyla liselilik arasında gidip gelen...

sorumlulukları olan sonra, düzenli bir hayatı olan. arada "kaytaran". işte öyle ne bileyim.

itiraf: aslında bu enty i (bkz: ben) başlığı altına giriyordum. orada tutmaz diye eklemeden kopyalayıp buraya yapıştırdım.
çok süper bir başlık ve entry geliyor aklıma , sonra burayı açınca unutuyorum, sizde de oluyor mu acaba?
Yazdıklarımı okuyunca, sevgilisiyle yaşadığı o anılardan yüzbinlercesini aklına getiren o kadar insan varken, senin bunların bir tanesini bile okumamış olman..
Sorun, benim senin yüzünden yazdığım onca şeyleri, bir başkasının da bir başkasına yolluyor olması..
Sorun, benim seni kelimelere döküşüm..
Sorun herkesin anlayıp, ama senin anlamaman..
Sorun, gecenin bir saatinde farklı duygularla yazmış olduğum onca şeye, başka birisinin anlamadığı halde 'çok güzelmiş' diye yorum atması..
Sorun, acı çektiğim her şeyin belki de bu kadar beğenilmesi..
Sorun, sen'sin..
Öyleyse, gelme..

Ne diyorduk, çay var mı çay?..
şu an kalk bi çay koy diyebileceğim birine ihtiyacım var.ya da sarılıp uyumaya ne bilim.
ilk defa istanbula giderken içimde bi heves yok, aksine sıkıntı var. Nefes alamıyorum. Resmen gitmek istemiyorum.

Bir de o eski dostu özledim. istanbuldaki en tanıdık nefeslerimdendi. Keşke o da hep benim gibi hissedebilseydi ve biz bu saçma sapan duruma düşmeseydik ve ben istanbula git gide bu kadar yabancılaşmasaydım.
hayatımda onunla gecirdigim zamanları toplasam 24 saati bulmaz, ama aşık oldum ben ona sözlük. bi daha onu görecek miyim bilmiyorum. hala sevgili miyiz onu bile bilmiyorum.

ezik miyim lan ben
son entrymden bu yana düşünüyorum, yazacak başlık falan arıyorum, tek derdim 1500 entryde gidip yatıp uyumak.

ohhhhh...

edit: eksilemeyin lan!
benden bir bok olmayacak.

edit: olmadı...
şu geçirdiğim iki saat hayatımın dönüm noktası olabilir... vee gün doğmadan neler doğar sözü ise yaşam felsefem.
insanlara çok güzel güveniyormuşum gibi hissettiriyorum ama babama bile güvenmiyorum sözlük.

(bkz: i dont trust you bitch)
Dışarıya karşı çok güçlü ve umursamaz gibi görünsem de öyle değilim sevgili sözlük yazarları çok pis umursar çok içlenirim yalnızken.
çocukluğumdan beri diş hekiminden çok tırsarım. şimdi de dişim ağrıyor. ama gitmek de istemiyorum. kapana kısıldım. sabahtan beri düşünüyorum gitmeye karar verme olayını ama kendimi hazır hissetmiyorum..