bugün

insanı çocukluguna götürüp büyüdüğünü anlayanların içinde bulundugu durum.
ve silgi kokusu gibi. tarkan'ın kış güneşi gibi.
nils ve uçan kaz, mock ve sweet, ninja kaplumbagalar, sihirli kurdela, hayalet avcıları, belle ve sebastian ne kadar sade abartısız çizilmişler.

işte ağlatan o çizgi filmler;

http://www.realfiesta.com/anime.htm
eğer izlediğiniz çizgi film clementine ise, evde yalnızsanız ve gardrobun üzerinde koyu gölgeler yapan bir pardesü falan da varsa, korkudan ağlayabilirsiniz.
anca aşırı gülmekten olabilir, ki bunu gerçekleştirecek çizgi film azdır, ama vardır. misalen family guy, the simpsons, south park ve tabii ki road runner * *.
şeker kız candy de anthony nin ölümüne ne ağlamıştık ama, 2 hafta sınıftaki tüm kızların gündem konusu anthony nin ölümü idi.
(bkz: aslan kral)
(bkz: konulu çizgi filmler)
polyanna eşliğinde pek güzel olur.
bildiğin 200 kiloluk body guard gibi kaslı bir arkadaş "kayıp balık nemo" yu izleyip çılgınlar gibi ağlamıştı hiç unutmam. abi tamam geçti, buluruz balığı sen dert etme, çizgi film o gerçek değil diye de teselli edişimiz vardı ki hiç sormayın.
kanal 7 de zırt pırt yayınlanan çanakkale destanı çizgi filmini her izlediğinde gerçekleşebilecek eylem.
(bkz: monsters inc)
pokemon'un filminde hönküre hönküre ağladığımı bilirim .
gülmekten de ağlanabilir değil mi?

http://www.youtube.com/watch?v=wL9265je6NM
lady oscar ve şeker kız candy izleyen kişilerde olası bir durumdur.
''atını siken kovboy'' adlı çizgi film de güzelim atı o pozisyonda gördükten sonra çok ağlamıştım.
(bkz: remi)
(bkz: aslan kral)
(bkz: tom ve jerry de tom u tutmak)
(bkz: heidi)
Madagascar seyredilirken normal karşılanan olay.*
(bkz: i like to move it)
pokemon'da butterfreenin ash'ten ayrılışı salya sümük ağlatır adamı.
bir zamanlar babacığınızla izlediğiniz, onun kahkahalarla güldüğü türden çizgi filmlerse bunlar, evet hüngür hüngür ağlatır.
tsubasa'yı seyrederken, genzo wakabayashi'nin doğrudan kaleye gelen topu çıkarabilmek için kaleyi boydan boya uçması -ki bu yaklaşık 2, 3 dakika falan sürerdi- fakat çataldan topu içeri alması sonucunda meydana gelir bu ağlama.

(bkz: tsubasa)
(bkz: genzo wakabayashi)
claymore pek cizgi film sayılmaz belki ama soluk gülüşlü teresanın öldüğü sahne de çok rahat gözleriniz dolabilir.
family guy dA stewie yi gördükçe hep ağlarım. *
ağlarken şu gibi beddualar da edilmiyor değildir:

"-allah tependen baksın tom, bi rahat bırakmadı hayvanı ya *"
monsters, inc izlerken her seferinde ağlarım ve filmi en az 200kez izlemiş biri olarak erkek arkadaşımın yanında bari izlerken bakmayayım sonuna ve ağlamiyim düşüncesiyle bakmamak fakat kafada canlandırıp; seslerin tonlamalarından etkilenip ağlamak. hayır gerçekten etkileniyor insan. duygu boşalması yaşıyor. animasyondu, çizgi filmdi deyip geçmeyin.