vazgeçmek

Sözde unutarak bırakmak eylemi.

Vazgeçtiğin herneyse onu özgür bırakmaktır. Harikadır.

kibri gözünü bürümüş insandan uzaklaşırım ve onu iyileştirmek, gücümün yettiği yerden yaralarını sarmak gibi bir kaygım olmaz. o kibri ile zaten ona verilen ilk şansı kaybetmiş. ben neden uğraşayım? çıkıp giderim hayatından hiç uğramamış gibi onun izbe caddelerine.
"vazgeçmek" iyi ki böyle bir fiil var, düşünsenize insanın ömrünün sonuna dek birine mecbur kaldığını...

Kalbinizi ayaklarınızın altına alıp üzerinde tepinmekle eşdeğerdir.

Kalbin üzerini buzla kaplamak gibidir. Kolay mı günlerce bir çift sözünü beklediğinizden artık hiçbir umudunuzun kalmaması.
Ya da parça parça olmuş bir yüreği un ufak edip göğe savurmak.
Velev ki kıymet bulmuyorsa hiçbir sözünüz,
belki yokluğunuzdur arzu edilen.

Vazgeçilen terk etmek sanar.
Vazgeçen ise kaybetmek.

vazgeçemedim gibi ama artık bunu umursamaktan vazgeçtim diyebilir olmalıyım!

Bazen insanı rahatlatır, üzerindeki gereksiz yüklerden kurtarır.

Söz konusu bir insansa,karşı taraftan tamamen umut kesilmediği sürece yapılamayan şeydir.Size ne yapmış olursa olsun,bir cümlesi sizi geri döndürmeye yeter.

Bir fikirse veya bir hayalse eğer olumsuzluklar bir anlaşma yapar ve sizi ondan uzaklaştırır.Çabalamanın yersiz olduğu düşüncesi sizi sardığı zaman vazgeçme eşiğini geçmişsiniz demektir.

Öyle bıktım öyle bıktım ki,bu akşam önümdekilerden,elimdekilerden vazgeçtim.
Bir canım kaldı. Canımdan da bıktım.

i̇nsan birinden vazgeçtim diyince vazgeçmiyormuş. i̇nsan birini beklemekten usandığı zaman da vazgeçmiyormuş. i̇nsan biriyle anılarını silince vazgeçiyormuş, silebilince vazgeçmeyi başarıyormuş. ben sildim sizden kalanları; önerilen şarkıları, fotoğrafları, konuşmaları (ki konuşmaları saklamak en büyük takıntımdı)... vazgeçtim, artık özgürsünüz.

bir devrimdir. ancak oturmus karakterlilerin yapabilecegi bir devrimdir.

"gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim."

"her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim."

-frida kahlo

Bazı şeylerin vazgeçildini öğrendiğiniz zaman mutlu olursunuz. Gün gelir vazgeçilen şeyin aslında vazgeçilmediğini anlarsınız yıkılırdınız. Vazgeçmek zordur bilirim vazgeçilmeye neden olunacak kadar kıymetli görülmemek acıların içinde büyük bir yer tutar. Umut beslersiniz zaman zaman karşılık bulur lakin sonuçta bunların geçici umut olduğunu öğrenirsiniz. ikinci üçüncü belkidr çok aşağılarda bir yerlerde bulursunuz durumunuzu.

Vazgeçmek, her zaman zayıflık değildir. Bazen bırakacak kadar güçlü olmaktır.

Gerektiği yerde bırakıp yola devam etmek gerekir.

Çabaladığımı görebilirsiniz, ama vazgeçtimi asla.

3 aydır mücadele veriyor, iyiye gitmesi gereken her konuda başa sarmayı bırak geriye gidiliyor. Çok zorluyor kendini çünkü yaşamak istiyor biliyorum. O çok güçlü, ben o kadar değilim. Ona onu ne kadar çok sevdiğimi, benim için ne anlam ifade ettiğini söyledim, belki ilk kez yaptım bunu. Hiç beklemediği, onu çok zorlayan ameliyattan birkaç gün sonra bana bunu attı;
https://youtu.be/lyk1uEJBxis
Ve ekledi; yapacak bir şey yok bazen bu hayatta, böyle de olabiliyor.
Size yemin ederim ki ilk kez korktum. Korktum çünkü bu bir vazgeçiş biliyorum. Ona yardım et allahım, acılarını azalt, azalt ki tekrar ayağa kalkıp savaşabilsin. Milyonlarca sayfa yazabilirim size ama daha fazlasını yazamayacağım. Sevdiklerinize iyi davranın olur mu?

Kendinize iyi bakın.

"...Önemli kararların her zaman derin kökleri vardır. Her seçim bir vazgeçiştir ve her vazgeçiş, sınırlılıkların ve geçiciliğin farkına varmamızı sağlar..."

(Güneşe Bakmak Ölümle Yüzleşmek - Irvin D. Yalom, s.57)

Özellikle çok fazla tutkulu, sevilen, değer verilen bir konu, insan vs. Olduğunda cidden çok ama çok zor olan eylem. Her seferinde hayallere kendimi kaptırıp o hayallerimin hüsrana uğramasından bıktım.

Böyle böyle öğreniyorum desem de sadece bu davranıştan asla vazgeçemiyorum.

artık sevgiye, aşka verdiğim değerden vazgeçiyorum. bu güne kadar diğer birçok kişinin aksine sevmek istedim; sevdim aylarca, yıllarca gelecek günlerin beni üzeceğini bilerek sadece sevdim. beni üzecek o günler geldi ve sadece üzmekle kalmadı beni okbyle ve alkol doyumsuzluğuyla tanıştırdı. hayatım değişmeye, zehir olmaya başladı küçüklü büyüklü bir yığın obsesyon hayatımı şekillendirmeye başladı ve son tanıştığım obsesyon evden çıkamamak, çıkmakta zorlanmak. bunları hakedecek bir şey yapmamıştım ama olmuştu bir kere. artık ona aşkla bakmadığımda ne mi oldu en büyük destekçisi oldum her sıkıştığında yardım ettim, beni asla anlayamadı anlamayacak da. yok artık aşka falan inancım doğru kişiyi ne seçebiliyor ne görebiliyor ne de bu konuda doğru kararlar verebiliyorum olmuyorsa olmuyordur bazen, bazen insan değerlerinden vazgeçmelidir belki de. kimin olduğunu hatırlayamıyorum bir söz vardı aynı şeyleri yapıp farklı sonuçlar beklemek aptallıktır diye aynı şeyleri yapmadığımı sanıyordum ama yapıyormuşum başkalarını üzmemek için yanlış kararlar veriyorum kendimi üzüyorum ve aptalca bir şekilde onları da üzüyorum. artık yok, artık belki de pislik olmak var belki de karşı tarafı hiç umursamadan sadece zevk almaya çalışmak var hatta artık bunlar ve daha fazlası var.

iyileştiren karardır.

ivaz'dan gelir. karşılık bulamamanın son-uç hali. hadi bu bilgiyi al koy cebine şimdi. askerde harcarsın. al oğlum al.

işte olay bu kadar basit.

Eylemlerin en zoru. Vazgeçmek demek pes etmek demek ve Pes etmek düşünsel bir eylemdir ki...