sözlükte anı anlatanlardan iğrenmek

sözlükte durup dinlenmeden anı anlatanlar sözüm size.çok sosyalsiniz, çok aşıksınız, çok komik şeyler yaşayıp, çok acılar çekmişsiniz anladık.şimdi dağılın çünkü mide bulandırıyorsunuz.

- bir zamanlar...
+ ıyyyyyyy, tiksinçsin, çok diskindim senden hayrullah.

(bkz: ananı da al git) demiş başbakan, bize yakışmaz tabi...

anlatanların pek de umrunda olmayan durumdur. okumazsın olur biter. zorlayan mı var sorusunu akıllara getiriyor.

geçen gün yine anı okuyorum sözlükte. baktım herif aynen beni anlatıyor. ''yok artık bu kadar da benzerlik olmaz '' dedim. sonra entryi yazana baktım. ben mişim . hahaha ne safmışım diye güldüm kendime.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)

çok görülmeyen durum. mesela bir keresinde ben anı anlatan birini görmüştüm sonra tanıştık, çay bahçesine falan gittik. hey gidi günler. *

- Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde güzel üniversitelerin birinde zall nickini kullanan biri varmış. bu arkadaş bir gün film izlerken * kafasında bir ışık belirmiş ve "ben sözlük yapmalıyım" demiş. zall sözlüğü yapmış ve bu sözlük zaman içinde o kadar büyümüş ki içinde binlerce yazarı barındırır olmuş. tabii ki bu kadar yazarı içinde barındırması beraberinde sorunları getirir olmuş. bu sorunları gidermek için sözlük formatı diye bir şey bulunmuş.
bu formata göre yazarlar sadece tanım girmeliymiş. ama bazı sözlük yazarları tanımları, okuyucuyu sıkmaması için kendi anılarıymış veya masalmış gibi anlatıyormuş. bunu anlamayan yazarlar onları gammazlayıp duruyorlarmış ve bu yetmiyormuş gibi onlar hakkında başlık açıyorlarmış.
işte çoçuğum bu başlığın serüveni de bu.
+ peki masal gibi anlatanlar ne yapmış?
- ...

(bkz: silah zoruyla anı okutup yazılı özet istemek)

iğrenç bir iğrenti.

geçen yine bir zirvedeyiz, sözlükten konuşuyoruz, biri 'yhaa ben bu anı anlatanlardan uyus oluyorum yaneee' gibi bir şey söyledi, bizim bi arkadaş da, 'okuma o zaman yarram' dedi, sonra içkilerimizi yudumlayıp evlere dağıldık.

(bkz: aşkım çorapların da ıslandı mı)

bahsedilen anıları okumayarak üstesinden gelinebilir bu hissin.

kişisel olarak konuşmam gerekirse anılar iyidir. hele anı adam gibi bir üslupla anlatılırsa ve ilginç ise daha da iyidir. sadece formata dikkat etmek gerekir.

iğrendiği şeylerden iğrenilen adamlar da var bu sözlükte..

o anıyı anlatan vaudeville for vendetta, deatly,deep gibi yazarlarsa salyanı akıta akıta okursun allama.

edit: salca yı unutmusum la. * *