sözlük yazarlarının itirafları

itiraf ediyorum hayatim bok gibi.

koşun lan geç kaldınız.

erkeklerin pipisi olur.

Beni her gördüğünde bekliyosun dimi? Yada kayınpeder sert görünür deyip yüzümü güldüren ahmet amca sağolsun şu yaşından sonra oğlan çocugu yapıp beni almayı düşünüyor evladına, günün içersinde güldüren nadir olaylardan biridir beni, seviliyosun ahmet amca .

orospunun, kaşarın sözlük anlamıyız..
öyle ki hala ahlak timsaliyiz..
neyse başkasının yapamadığını yapan çıkacaktır elbet..
bu noktada bile bence onurlu bir davranış sergileyebilirsiniz..

eskiyi özledim sözlük. ilk tanıştığımız zamanı. her şey ne güzeldi o zaman. masumdu, temizdi şimdi kirlendik be sözlük. artık kelimeler bir anlam ifade etmiyor. o'na da çok uzağım zaten. özledim desem eskisi gibi olur mu her şey ?

okul uzayacak diye çok korkuyorum lan. zaten mezuna kalıp kazanmıştım bölümü, ekstradan bir sene daha kaybedemem. yarın kalacağımı bile bile idare hukuku sınavına giricem, sırf vicdanım rahatlasın diye. soruları falan görürüm diyorum. ayrıca sabahın dokuzuna sınavı koyanlara da selamlarımı iletiyorum. ulan zaten zoraki gidiyorum, bi de sabahın köründe kalk işin yoksa.

Şimdiye kadar farklı farklı bir sürü insan tanıdım, hiç aklıma hayalime gelmeyecek şeyleri duydum ve duymaya da devam edeceğim. daha yolum çok uzun, daha nelerini göreceğim biliyorum fakat insanların bu kadar çirkinleşmesi, bu kadar empati yoksunu olması; şu mübarek günlere bile fitne fesata hız kesmeden devam etmeleri çok garibime gidiyor.

insanoğlu gerçekten acayip bir varlık.

ilk defa bu kadar şanssız olduğumu hissediyorum annem beni 13. Cumada mı doğurdu anlamadım it gibi çalıştığım derslerden kalmışım hemde dc ile bizimkilere çok mahçubum çok.

Sizin de; çoğu şeyi unutmanıza rağmen telefon numarasını aklınızdan silemediğiniz ama bir daha da asla arayamayacağınız insanlar var mı?

Ve birileri var sözlük. Hiç anlayamadığım. Birine ilk kez sadece düşüncelerine değer vererek ulaşırsın ama çaba sarfederek yani. Kendin bile inanmazsın yaptığına. Çaba bitmez istedikçe ister, yeterki inansın dersin. Çünkü çok güven vermiştir sana öyle böyle değil.. Sırf onun için sadece onun için hayatında yapmadığın salakça şeyler yaparsın.. Yetmez.. Güvenin azalır bırakır gidersin. Orada öylece kalmalı mevzu belki de dersin..
Belki daha anlamlı olur diye (ki haklı olduğun daha sonra çıkacaktır.)
Sonra ulaşır sana bi şekilde diller döker, kader ya işte belki bugün hala farkında olmayacağın yazıyı o gün göresin tutar..

inanmaya başlarsın bu defa o çabalamış dersin.. Gerçekten çabalamıştır çünkü.. Öylesine mutlusundur ki her geçen gün her anını onunla paylaşırsın hatta o kadar çok paylaşırsın ki.. Tuttuğu takıma kadar, yapılmayacak türlü şebeklikler yaparsın.. Ve gittiğin her yere onla gitmek istersin hayalini kurarsın, yetmez söylersin..
Derken adamın içinde o kocaman ruhsuz canavar nükseder.. Bambaşka biri olur karanlık kocaman ve ürkünç bişey olur, gözlerin büyür her cümlesinde..

inanamazsın.. Gözyaşı dökersin ona değil,, haksızlığa.. Yaptığı yanlışı ağzından dökülen saçma sözlerin hesabını sorduğun an tümüyle sana yükler.. Anlarsın aslında bu bir savunma mekanizmasıdır.. Ama üzülürsün işte.. Canın yanar, o kadar güvendiğine. Ve söylediği her şeyi göğe gönderirsin.. Günahını aldı diye.. And olsun ki almıştır.. Olsundur.. Elbet bir gün bir yerlerde anlar nasılsa.. Attığı ve kalbini kanattığı her ok için canı sağolsundur.. Kim ne yaşattıysa ve bu hale getirdiyse, kim böyle düşünmesine neden olduysa onların vebalidir..
Ama sen artık bir şeyden eminsindir.. Allah ondan razı olsundur.. Kimseye güvenmemeyi öğretmiştir,, hem hiçkimseye...

Acaba yanlış mı yapıyorum yine..
Bukadar kolay mı bu hislerin söylentisi yada silinmesi..

Bu aralar yine herşey ters gidiyor.Mutlu olmak bize haram mı?Başıma gelen iyi bişeye daha sevinemeden arka arkaya kötü şeyler oluyo.

Bazen sürekli konuşmak istiyorum sözlük. Durmadan sohbet etmek, dedikodular arasında dolanmak, ilginç bilgiler öğrenmek... Ama hayatımda bu niteliklere sahip, hem beni dinleyen hem de anlatan insan bulamadım.

"Bilginiz ne kadar değerliymiş amaan" dedirtecek kadar kendisini saklayan arkadaşlarımın aslında tırt olduğunu görmek canımı sıkıyor. Her şeyimi sunduğum için bana hala güvenmiyor musun diye de soramıyorum.

Açıkçası, böyle sebeplerle çok yalnız kalıyorum ya da öyle hissediyorum. Sınırsız bir bağlılık istedikçe herkes korkuyor. Hem de defalarca bağlılığımı onlara kanıtlamama rağmen..

Sahur suyumu icerecek imanli bir güzel ariyorum insallah. Lol.

şuraya yazar olduğum neredeyse ilk günden beri bir yazar takip ediyorum. müdahale etmeden takibe almadan. hiç konuşmadım. ama aklıma geldikçe özenle okuyorum. artık tanıyorum neredeyse.

isteyince güzel yazıyor.
makul miktarda depresif.
gelecek kaygısı çekiyor.
ve sürekli bi kıza aşık. bu kız sürekli değişiyor. isim yazıyor sürekli. atıyorum "ah be ayşem", "böyle mi olacaktı merve" vs. diye. sanırım bu sefer bir sevgili edimeyi becerebilmiş. mutlu oldum.

kendimi dizi izliyor gibi hissediyorum ama bu daha güzel.

ve bu aralar sürekli kendim gibi insanlar görüyorum. tam ben gibi değil ama genel hatlarıyla. çok sıkıcıyız be. buna bir dur demek için çareler aramaktayım. en azından kendi adıma. ancak önce finallerimden kurtulmalıyım.

Geberip gitsem.

Bugün mesaj attı. Dersten sınavdan falan konuştuk. Bir süre önce sabahtan akşama kadar konuştuğum, bir gün içinde üç kere buluştuğum bir kızdan bahsediyorum. Seviyorduk birbirimizi başka sebeblerden ayrıldık. Zannımca arkadaş olmaya çalışıyor benimle. Ama Nasıl olur . Geçen okadar süreye rağmen adını duyduğumda hala içim cız ederken nasıl arkadaş olabilirim. En kötüsü de o bana arkadaş gözüyle Nasıl bakabilir.
Bir laf var ya hani " konuşsan tesiri yok sussan gönül razı degil" tam bu durumdayım işte..

Şu ara inanılmaz sinirliyim sözlük. Öfke kontrol problemi yaşamaktayım...

kendimi ifade edemiyorum, aklımdaki basit bir düşünceyi bile kelimelere dökemiyorum. özellikle yazarken bir cümle kurmak için dakikalarca düşünüyorum. ortaya gereksiz ve kasıntı cümleler çıkıyor.

Buldugum her boslukta uyuyorum. Serviste uyuyorum, oglen uyuyorum, aksam eve donerken uyuyorum, iftardan once uyuyorum ama surekli uykum var! Ee yeter be uyku azicik rahat birak ki calisabileyim!

ağzımda biriken kelimeleri dökeceğim insan yok.

içesim var ramazan ayındayız.
ama ihtiyacım var.

vallahi bu defa ihtiyacım var.

toparlanacak gibi değilim bu defa.

Aşık olmak istiyorum. Şu sıralar en büyük arzum, tatmak istiyorum bu duyguyu.

gök gürültüsünden korkuyorum.