sözlük yazarlarının itirafları

itiraf ediyorum geçmiş insanın aynası derler benim aynam kırık dökük her dakika batıyor içimi acıtıyor bundan kurtulamıyorum keşkelerde bogulmak istemiyorum sözlük..

yalnızlık bok gibi.

ekşisözlük'te henüz çaylak olduğum için burada yazıyorum. yazarlığım onaylanır onaylanmaz faşizmin marifet sayıldığı, kitap okuyan köylü kardeşimize keko denilen, ölen işçilerle dalga geçilen, yardım etmek isteyen insanların tiye alındığı, liseli ergenlerin cirit attığı bu garip yerden gideceğim.

öyle yalnızım ki.

ulu sözlükten çıkıyorum, uygulamalara bakıyorum, tekrar sözlüğe giriyorum.

pc de durum değişmiyo.

çıkıyorum, masaüstüne geliyorum yenileyip tekrar sözlüğe.

yazık lan bana.

Gençler bekliyormuyuz yine 00.00 olmasını?

çarşı bir ruhtur. darbeci falan değildir! saçmalamayın. akıllı olun!

sayısal derslerin ödevleri varken sözel derslere çalışmak, tembellik yapmak gibi geliyor. sanki bir şeylerden kaçıyormuş gibi hissediyorum.

not: yurt dışında gayet sayısal bir bölüm okuyorum.

Bu saatte çıt çıt cekirdek çiten babama yumruk atmak istiyorum evet ben kötü bir evladım siktirin gidin. Yine depresyonun eşiğindeyim sözlük.

hissetmedigimi hissetmek garip bir duygu. sevinmiyorum,uzulmuyorum, sinirlenmiyorum,hissetmiyorum...bir de dusunemiyorum bazen bir sey geliyor aklima sus diyorum kendime dusunme sonra bir bakiyorum tum dusunceler tüm hayallerim yok olmus. gelecekle ilgili bildigim tek sey..yok. ne gecmiste,ne gelecekte, ne simdi yasamiyorum sadece burdayim bedenim burda aklim yok olmus...

intikam alacağım hiç bu kadar dolmamıştım sözlük.

çok unutkanım, o yüzden yalan söyleyemiyorum ama oyle bi seyi bi yerde unuttum tribi degil,bildigin anılarımı arkadaş isimlerini ne biliyim eskiye dair çok şeyi unutmuş durumdayım, ne yaşadıysam.

Burnumun tam ucunda iki tane sivilce çıktı. Kendimi ergen gibi hissediyorum.

yalnızlıktan öleceğim diye çok korkuyorum be sözlük.

burda aleni bi şekilde itiraf edemiycegim bi sey yaşadım bi gazla, gazla da degil, yani yapacagımı biliyodum, ortam oldu yaptım, hala pişman mıyım değil miyim diye düşünüyorum, ha bi daha yapar mıyım, zannetmiyorum. üstü kapalı bi şekilde twittera bile yazamadım, korktum.

Allahtan bi şeyi sadece intikam için istedim, evet egosal bi saçmalık var, inancımla ters düşüyo istegim ama içimdeki bu hırsı ve siniri yansıtmasam da içimden de atamıyorum. ruhum iki tarafa ayrilmiş durumda.

nur bilge ceylan dandik bir tarkovsky taklididir.

el birliğiyle bu sözlüğün amına koyacağız. hissediyorum.

uyumak istemiyorum, uyanmak istemiyorum.
sevmek istiyorum, bağlanmak istemiyorum.
aşık olmak istiyorum, pişman olmak istemiyorum.
kararlı olmak, ikilemde kalmak istemiyorum.
ama ben bunların hepsini birden yapıyorum.

itiraf ediyorum.

Sözlükte olmadığım süre zarfında beni çok özlediğinizi biliyorum...
Ama artık özlem sona erdi....

Şurda yazılanların çoğu itiraf değil hissiyat. Okuduğum okadar itiraftan, vay be adama bak neler yapmış ya da yapacakmış, demedim. Itiraf kavramı nedir arkadaşım? Kimseye söyleyemediğin birşeyi gerçekten söyleyemediğin bir şeyi, tanımadığın insanlara anlatıp rahatlamak, günah çıkarmak değil midir? Bize ne uyuyamandan ya da ağrından sızından. Çözemezsin, çözüm beklersin belki vs. Ha Bunun içinde ben de varım, çoğu zaman hissi şeyleri itiraf etmişimdir. Ama ortama Ayak uydurmak diye birşey var ya, tam da ona uymuşumdur.

Gerçekten itiraf edin de rahatlayın bari. Ağlama duvarına dönmüş burası.

Normalde yolda görsen ya da bir yerde tanısan yüzüne bakmayacağın insanlara sırf ailen diye saygı duymak, sınırsız sevgi göstermek, sürekli arka çıkmak zorundasın. Öyle işe sıçayım ben. Kan bağı imiş, sonra üzülürmüşüm. Hayatımın en önemli anlarında, en çok destek beklediğim anlarda sırf kendi egosuna yediremediği, bencilliğine gem vuramadığı için önüme taş koyan ve asla beni düşünmeyen, sevgiyi iki gelip hal hatır sorup biraz da maddi destek yapmak sanan, ben sizi düşünüyorum diyip de aslında kendinden, kendi keyfinden başka hiçbir şeyi düşünmeyen saygısız bir insana sırf kan bağım olduğu için hürmet etmeliyim evet. Tabii üç yüz bin liralık evde otursam, altımda son model araba olsa, Çocuklarımın hepsi özel lise, üniversitelerde okusa ve ben hayatımda iş namına hiçbir şey yapmasam koca parası yiyerek hayat deneyiminden dem vursam ben de derdim ama o senin ailendir diye. Adı aile olunca hissettirdiği şey de aile olmuyor çoğu zaman. Hiç bir eve ait olmadığını ama gidecek başka bir yerin de olmadığını hissettin mi sen?

4 tarafında savaş varken ana haber bülteninde kamera şakası gösterilen ülkede yaşadığımız için Ben bu hayatı ciddiye alamıyorum.

Tam 2 ay sonra, az önce telefonum çaldı ve onun ismini gördüm.
Zil zurna sarhoş ve yarın sabah hatırlamayacağına eminim.
Sadece 'biz hala iyiyiz dimi' dedi. sadece yutkunup 'evet' dedim.

Ve anladım ki, dünyadaki en korkunç şey birinin sesini özlemek.

siyaset bilimine, sosyolojiye, iktisata dair hiÇbir kitabın kapağını aÇmamış insanların (en yakınlar olsa dahi) fikirlerine, orda burda ahkam kesmelerine zerre kadar saygım yok.

itiraf ediyorum hakkaten çok yakışıklıyım lan (bkz: (img #823533) )