sözlük yazarlarının itirafları

aşkta da kaybettim diğer her şeyde de. cool bro.

bu sözlüğe neden geldim, neden yazıyorum anlamış değilim ama şimdilik her şey hoş.

Yanımda şiir okumalık biri olsa ne güzel olur. sıkıldıkça bak tatlım diyerek didem madak, şükrü erbaş okurdum ona.

insan olmak çok yorucu,hayvan olmak isterdim.Doğamın gereğini yapmak erkek bir aslan mesela.Bölgemi korumak,avın başına en başta ben oturmak,ürkütmek canlıları sadece görünüşümden dolayı.

gamzeleri olan insanların gamzelerine dilimi sokasım geliyor. dilim evet.

SiZi seviyorum.

sevişmek istediğim bir hatunu yakın bir arkadaşıma vermesine tahammül edemiyorum.

eksileyenlere not: hosunuza mı gitti mk!!
tez zamanda başınıza gele...

dua edin lan allahsızlar. profösörö tehdit etmeye gidiyorum.

Beşiktaş sahilinde şarap içen balıkçılarla muhabbet ettiğim için benimle kavga eden sevgilim de oldu. Ne olmuş yani? Lan hepimiz insanız sonuçta. Çok acayip lan bu karı milleti. Aklım kesmiyor.

pişmanım.

Evet bencilim.

kaç gündür telefonumdan *123# yapıyorum, hala gelen giden yok.
hani birisi yanlışlıkla kontör falan yükler diyorum o da yok.

fakirim sözlük fakirim.

uzaktan bakınca entry ve nick uyumu sergilediğimi biliyorum ama yapacak birşey yok.

bu en acı itirafımdır.

beni çok sevdiğine inanmak bana iyi geldiği için mi kendime karşı savaş açıyorum? oysa aklımda hala can yakan şeyler var...her defasında içime iteklediğim, söz olup ağzımdan çıkmasın diye sislendirdiğim şeyler var. o sisin içine girdiğim zaman gördüklerim içimi deşiyor. bazen aklıma ona sarılıp dans etmek istediğimde eliyle beni itişi geliyor, bazen abisinin geldiğini söylediği oysa gelmediği bir gece apar topar beni evime bırakışı geliyor, bazen yıllar önce msn'de ona özel mesaj atmış ama tanımadığını iddia ettiği kişilerin mesajları geliyor, bazen gözümün önüne kızıl renkte uzun bir saç teli, bazense kutu içinde yeni alınmış uzun ve sivri ökçeli bir çizme geliyor...aklıma gelen bunca şey yetmiyormuş gibi sanki yenileri ekleniyor...hatta rüyalarını görüyorum.tam olarak ıspatlamaktan ölesiye korktuğum şeyler var. çünkü biliyorum ki ıspatlarsam bu konular, hoşgürülüp kapatılacak, olmamış gibi davranılacak konu olmaktan çıkacak...çözemediğim düğümü kesip atarsam bir daha affetmem. yine lanetler yağdırmaya başlarım, öyle kalpten ah ediyorum ki tutuyor, onun da canı yanıyor. bana değer veren başkalarına kapılarımı kapatışımın sebebi ona karşı duyduğum sevgi. yoksa ben de benimle ilgilenen, gözünü benden ayırmayan, beni kırmayan başka birine hayır diyemem. eğer ben herkesi bir kenara itip onu baş tacı ediyorsam bunun bir karşılığı olmalı...son günlerde takma isimli olduğunu düşündüğüm bir mesaj sahibimi beni bu düşüncelere itti? yoksa gerçekler gözümün içine girmek için sıraya mı girdiler? yine canım yanıyor, yine aklım karışık...alışamadım ben...hiçbir şeye alışamadım.

ulan resmen hukuk fakültesi bölüm başkanına 'prof olmak için zaten bu ülkede gerizekalı olmak lazım!' dedim lan... oha bana oha!

Sevdiğim kızın yüzüne bile bakamıyorum.

Boktan hissediyorum.ama nasıl boktan anlatamam.insanlardan nefret etmeye başladım. yalnızlığı eskisinden daha çok sevmeye başladım hatta hayatımda ilk defa yalnız yaşamayı düşünmeye başlıyorum. Haziran olsun artık.

az önce canım sıkıldı, dedim eski entrylerimi okuyayım. ta 2 yıl öncesine, ilk entrylerime kadar gittim. ve bazılarını benim yazdığıma inanamadım. 2 yılda çok değişmişim bunu anladım sözlük.

seni severken canim aciyor artik...

ben aslında ne yaptığımı bilmiyorum.

telefon her titrediğinde sen geldin sanıyorum. ama gelmemiş oluyorsun, muzo derslerle alakalı istihbarat yollamış oluyor. sol frame'de o kıyı kentinin adını her gördüğümde siyasi kavgalar değil, sen geliyorsun aklıma. mesaj ışığı ola ki yanarsa "kesin o bu sefer" diyorum.

bir alamete binemedik dahi, direkt kıyamete gittik.

kararsızlığım, prensiplerimin olmaması beni giderek kişiliksizleştiriyor.

ben bu kadar uzakken, validenin eski sevgilime bu kadar çok kendini yakın hissetmesi çok saçma.
sürekli barışın demesi baya sıkıcı bi hale geldi.
kabullenemedi yeni hayatımı.

Ben omzuna başımı koydum o başladı ingilizce masal anlatmaya... ingilizcesi çok iyiydi biliyordum. Anlattığı da kurgu idi kafasında ve anlık idi. O "an" idi ne güzel idi an. Bizim anımız... sırt çantasında "carpe diem" vardı gözlerinin üzerinde kaşı , kalbimde yeri vardı .. yeni öğrenmişti..
kafamı kaldırdım ela gözlerine baktım sakalıyla hafifce oynadım .. ellerini saçlarımdan çekti , hikayeyi kesti. Çok mu aptalca oldu dedi ve hadi uyu!
Uyu dedi yorgunsun
uyu dedi korkma
korkma benden ..
korkmuyordum ki.. ben istesem bile o istemezdi biliyordum ..
belki severiz birbirimizi belki sadece çay içeriz , hayat bu, an bu !

Artık hissedecek bir bok kalmadı derken tüm güzelliginle çıktın karşıma. Ve ben içimdekileri yine söyleyemedim sana...

#22327714

o dürüst adam olamadım yine. olmalıydım, fırsat olmadı. ben de üstüne gitmek yerine yalan söylemeye devam ettim.

müzik dinlemeyi bile hak etmiyorum ben.