bugün

sigarayı bıraktım.daha doğrusu sağlık nedenlerinden dolayı bırakmak zorunda kaldım.ama seni çok özlüyorum be sigaram usul usul içime çekişimi uzaklara üfleyişimi.seninle her şey ayrı bi keyifti.ama sana geri dönemem..
çenemi tutamıyorum. evet, başıma ne geliyorsa çenemi tutamadığım için geliyor. alttan alıp cevap vermemek varken tutamıyorum kendimi.
hic özel mesaj almadim.
11 yaşımdan beri aynı cüzdanı kullanıyorum. renkli filan. inatla değiştirmiyorum. Şık bi yerde o çocuk cüzdanımı kullanıyor olmaktan bi değişik gurur duyuyorum.
bu iş yerinden nefret ediyorum,deli gibi çalışmaktan oradan oraya koşturmaktan, herşeye yetişmeye çalışmaktan nefret ediyorum. adı hüsnü olan ceo'dan nefret ediyorum. adam sürekli beni sinir ediyor. süper mario'ya benzeyen bir tip ve sabahtan aksama kadar yari ingilizce yarı fransızca yarı almanca konuşmasına katlanamıyorum, farklı olmak için sürekli olarak takım elibsenin altına pembe kösele ayakkabılar giymesine uyuz oluyorum, üstelik ayının teki. hem türk, hem de türk düşmanı oldugundan en son olarak şirkette türkçe konuşulmasını yasakladı. hüsnü ezik, kompleksli, psikopatın tekisin diye haykırmak istiyorum.
şu an foolish casanova dinliyorum sözlük. kafalarr kafalar.
dışarda bir adam var.
öyle bir durumdayım ki sözlük hayatımın en heyecanlı günlerini yaşıyorum ve mutluluğumu her önüme gelene anlatmak istiyorum ama en yakın arkadaşımla,kardeşim diyeceğim insanla bu konuyu konuşamıyorum. neden bilmiyorum sanırım mutluluktan beynim eridi. üstelik bu arkadaş bu konudaki endişelerimi giderebilecek tek insan. allahım sen bana akıl fikir ver...
Geçen sene birini sevdim. Arkadaşlarımın yoluyla tanışmıştık. Bir akşam dışarı çıkmıştık. Yemek yiyeceğimiz mekanın önünde buluştuk. Elimi sıktığı ve merhaba ben xx dediği anı halA dün gibi hatırlıyorum. O an aşık olmuştum ben ona.

1 sene boyunca aşkım katlanarak arttı her gün her gece.

doğum gününü beraber kutladık. doğum günümde beni aradı. 1 saat konuştuk ve benim en güzel doğum günü hediyem onun sözleriydi.

doğum günümden iki gün sonra başka biriyle çıktığını öğrendim. Mal gibi ortada kalakalmıştım.
O kadar çok canım yanmıştı ki anlatamam. Her nasılsa beni yokmuş gibi sayıp başka biriyle çıkmaya başlamıştı.

Aylar geçti. 1. dönem bitti. beni tekrardan aramaya sormaya başladı. ilk başlarda tamamen soğuk davranıyordum. Bana çok ihtiyacı olduğunu söyledi. Çok özlediğini. Onunla niye çıktığını ve neden ayrıldığını.
Beni çok sevdiğini...

1 ay boyunca gün aşırı konuşmaya başladık. Tekrardan bağlanmıştım. Çünkü o çok değişmişti. O kadar çok özlemişti ki beni görünce hemen boynuma atlayacaktı. Beni görmek için sabırsızlanıyordu.

ikinci dönem başlayana kadar güzel geçti. Sonra birden aramalar sormalar bitti. Ben arayıp mesaj atmaya başladım.

Çok yoğun olduğunu derslerin çok bastırdığı için fırsat bulamadığını en kısa zamanda bir buluşma ayarlamamız gerektiğini söyledi.

bir hafta sonra facebook'ta in relationship oldu. Bu süre zarfında başka birini bulmuş.

Beynimden vurulmuşa döndüm, o anı anlatamam. Bana yalvar yakar al beni yeniden ne olur diyen insan yokolup gitmişti yine.

Canım o derece yandı. Ve bugün tam bir ay oldu.

Ve ben robota döndüm. Artık hayatımdan biri mi çıkarılacak? Pat diye çıkarıyorum. Küfür mü etmem gerek? Pat diye ediyorum.

Ve eğer yüzsüzlük edip tekrar ararsa beni. Sikecem. Ciddiyim. Kampüs ortasında sikicem.

Ana avrat dümdüz gidicem.

Gurur varsa aramaz. Çünkü ben bir daha kendi gururumu ezdirmeyeceğim.

Eh, işte böyle.. Benim canım hep böyle yandı. O yüzden isyankarbumerang beni böyle üzdü böyle oldu demesin kimse.
Oturup kendi kendine ağlamak normal iken, kendi kendine gülmeye delilik diyorlar.
bugün rezil oldum sözlük. yeni tanıştığım kıza daha önceleri sözlükte gördüğüm ve hoşuma giden bir olayı sanki benim başımdan geçmiş gibi anlattım. şansıma kız da sözlüğü okuyormuş.

+ayyy inanmıyorum hede hüde yazar sen miydin yoksaa?
-ııı... ehem... öhem... evet ya benim tabi. nasıl beğendin mi entrylerimi?

çok çaresizim sözlük. ayrıca hikayelerini çaldığım tüm yazar arkadaşlarımdan özürü bir borç bilirim.
en komik olan şey ne biliyor musunuz? o kadar düşünüyor insanlar, atlayıp yanına gitmek için sevdiğinin. ama kimse geri dönüşü düşünmüyor. o saatten sonra eski hayatına dönmek acıtır, kimse bunu konuşmuyor sözlük. ya temelli gidin ya da oturun. bırakın hayalleri parçalanmasın hiç değilse kimsenin.

şunu hiç duymadım, 'eğer gidersem ben geri döndüğümde o ne yapacak? benim yattığım yastıkta nasıl uyuyacak. onun için gidemem onun yanına, gidersem çok canı yanar.'
bence gerçek sevgi bu.
gerçekten seviyormuşum.
2.5 sene önce çıktığım çocuğu geçen gün tesadüfen gördüm ve sanırım ondan hala hoşlanıyorum. işin kötü tarafı çocuk bana yazıyor ama aklımı kurcalayan sorunun cevabını bulamadığım için kayıtsız kalıyorum *.
çok yalnızız sözlükcüğüm. anlıyor musun bizi?
itiraf ediyorum. Hilal Seni Seviyoruuum !!!
birisiyle konuşuyorum diyelim mesela sözlük. iyi gidiyor buluşma ayarladık falan. bu noktaya kadar her şey güzel her şey iyi. ama buluşma anı gelip çatınca bir istememe başlıyor bünyede. hele buluşma gerçekleşince bir pişmanlık başlıyor ki sorma. ne oluyor bana ?
böyle bir topluluk olur küçük daire oluşturarak muhabbet ederler o dairenin dışında kalıyorum ben hep sözlük tamam bazen daireye dahil olduğum oluyor ama çok nadir. mesela dışardan geliyorum bakıyorum arkadaşlar orada yine o malum daireyi oluşturarak dosthane bir sinerji oluşturmuşlar giriyorum aralarına ama sonra bir bakıyorum o dairenin dışındayım.
dövüş klubü filmini her izleyişimde bir çete kurasım geliyor sözlük ama kim benim götüme takılıp gelir ki lan sanki diyip o götün üstüne oturuyorum....
ayrıldım sözlük , 8 aydan beridir beraber olduğum sevgilimden ayrıldım. aslında ben değil o ayrıldı. bir kızla konuştum diye hemde , gurur faktörü de işin içine girince ayrılık kaçınılmaz oldu. sınav haftasına denk geldi bir de ne yapacağımı bilemiyorum aziz sözlük.
dışarda birini beklerken mal gibi görünmemek için telefonla konuşuyor gibi yapıyorum.* * *
yanılıyor muyum?
ben seni daha edepli bilirdim...
1.gün
ev arkadaşım hacettepe de okuyor. okullarındaki bir eylem kavgaya dönüşmüş, bakmış birileri kaçıyor takılmış peşlerine kendisini kovalatmış diğer gruba, insanların elinde taş, sopa, balta bunun ayağında topuklu ayakkabı, güvenlik acımış da almış bunu bu kısır döngünün içinden.

2.gün
geçen bizim okulda kantinde otururken* yine olay çıktı, insanlar hurra kapıdan koşturup 'daş bulun daş' diye bağırışmaya başladılar. zor tuttum bunlarında peşine takılıp koşucaktı, kenara çektim kendi çapında kenarda titredi fenalık geçirdi. yine birinin elinde balta vardı da aynı balta mı bilmiyorum. okuldan bir çıktık bizimki bir eliyle bni tutmuş diğer elinde iranlı bir kadın. onu da yolda bulmuş kapmış sürüklemiş. kadın my wife my wife diyor, bu da beni bide sevgilimi gösteriyor, hani kadın mı erkek mi diye.sana ne la ölüyordun iki dakika önce korkudan, hemen homofobikliğin tuttu. sonra kadını kocasıyla gördük de rahatladı.

3.gün
yine bizim okulda buluşacaktık, halepçe katliamı için yürüyüş vardı her halde,olay filan yok, koşmuş olamaz ama bir geldi nefes nefese. dedim noluyor, bişe yok dedi.

neyse geldik bugüne.
meğer yürüyüşün olduğu gün bu kalabalığı görünce, geçmiş önlerine cebeci kampüsünün içinde yokuş aşağı slogan atıp sakin sakin yürüyen insanların önünden koşmuş. kolunda tiki çantası ayağında yine topuklu ayakkabı. arkasında ankaranın bütün öğrenci kollektifleri. biber gazlarına gelesice, sırtında cop patlatılasıca. alışkanlık yapmış solcu görünce yardırıp koşuyor durduramıyoruz. heyecan mı arıyor nedir.

ayrıca bu da benim ev arkadaşım #14736832
bugün tenga aldım (bkz: tenga) süper bir ürün tek kelimeyle
simdi daha iyi anliyorum, neden bu derece topraga yakin durdugunu gecmisin, neden bu derece hafizamin balik degil hamsi kivamina döndügünü, neden kelimeleri eskisi kadar normal bir araya getiremedigimi ya da neden sürekli donup durdugunu yasadigim anin, ya da neden sürekli insanlarla beraber eglenirken -eglenirmis gibi yaparken- bir an zamandan ve mekandan soyutlanip hayatima ne kadar yabanci kaldigimi. kendi kendime, kendi hayatima nasil da bu kadar yabancilastigimi. korktugum ve kactigim her seyin icine nasil böyle korkusuzca, düsüncesizce kendimi attigimi. neden artik kaybedecek bir seyim kalmadi tadinda icinde bulundugum bana göre bu boktan hayati yasadigimi, ve neden cesaretin zerresine sahip olmadigimi
oysa anneannem hep derdi sen cesursun.....
cesur degilim artik be sözlük, yoruldum galiba
hayat adil değil,acımasız falan filan tarzı isyana başlamak istemem lakin içinde eşitlik geçen her cümle noktayı koymadan önce suratına küfrediyor .