bugün

guns and roses'dan don't cry ın çok yakıştığı ve sırf onun için izlenilesi film.
sırf promosunda don't cry çaldığı için izlemeye karar verdiğim gerçek üstü film. hiç bu kadar canımı acıtan, düşüncelerimi haykıran ve beni etkileyen bir film izlememiştim. müzikleri, oyuncuları, anlattıkları dram.. belki de film 3 dakika önce bittiği için bu kadar dandik bir entry oldu bu, ancak ne kadar etkilendiğimi anlatmaya yetti sanırım.
depresyon ve intiharı anlatan 2001 yapımı bir irlanda filmidir. türkçeye yaşamın kıyısında olarak çevrilmiş.

filmin bir yerinde: "intihar anının nasıl bir his olduğunu bilseydi insanlar bir bir pencerelerden atlardılar“ diye bir şey geçer ki kalıp olarak, ses olarak o an için insanı farklı diyarlara götürür. sonra biraz ayrıntılı düşününce çok bir gerçekçilik bulamadım. ya da bilinç altım bir gerçeği apar topar hasır altı etti. anlamadım.

farklı, hep merak edilen konular üzerine film. çok iyi olduğunu söyleyemem vasat olduğunu da hiç söylemem. vakit olunca izlenebilir işte.

spoiler

rachel: bileklerini neden kesiyordun?
jonathan: o sadece lastiklerin fazla havasını almak gibi bir şey.”

spoiler
2001 irlanda yapımı 85 dakikalık, john carney imzalı güzel bir dram filmi, imdb notu 7.1 görsel
Kadroda cillian murphy, stephen rea, jonathan jackson, tricia vessey gibi oyuncular var. kesinlikle izlemeye değer filmlerden..
otomobiiliyle kendini öldürmeye kalkışması sonucunda akıl hastanesine, intihara meyilli hastaların koğuşuna yerleştirilen on dokuz yaşında bir gencin yaşadığı süreçleri konu alan yabancı film.

(bkz: cillian murphy) nin genç hallerini görmek isteyenler için güzel bir öneri.