ne yapmam gerektigini bilmiyorum

Daralmış kişi söylemi.

3 yıl sonra döndüm sözlük. içime attım attım yandım. Acabalarla, keşkelerde doldum taştım. Bu sektöre kendimi bildim bileli ilgiyle, sevgiyle yaklaştım. Geleceğin mesleği, yattığı yerden para kazanıyor gibi cümleleri sık sık duydum. Hepimiz duyduk. Hala duyanlarınız vardır. Ben kulaklarımı kapattım artık. Üniversite seçimimi yine aynı alandan yaptım. Yazılım Mühendisliği. ilgim olmayan derslere dahi geçmek için değil; anlamak, öğrenmek için çabaladım. Belirli bir alan belirleyip(Mobil uygulama geliştirme), 2. sınıfımdan itibaren kendimi geliştirdim. 1 yetmez dedim, en çok tercih edilen 2 dili öğrendim. Portfolyomu geliştirmeye çalıştım mümkün olduğunca. Sonuç ise, mezuniyet öncesi ve sonrası 8 aylık iş arama süreci 400+ başvuru(sadece alanımda). Çoğundan geri dönüş dahi yok. Geri dönüş aldıklarım ise sebep gösterilmeyen redler, ego tatminleri, saçma ve alakasız mülakat soruları, dolandırıcılar, kendi işlerini case vermeler vs vs.
Aslında umursamazdım bu durumu. Ama içinde bulunduğum durum maalesef buna engel. 5 yıllık bir ilişkim, artık yaşımızın geldiğini evlenmemizi isteyen aileler. Ki biz de aynı şekilde. Fakat kimse onlara göre "saygın" bir iş bulana kadar, hiç bir şeyin yürümesini istemiyor. iş bulana kadar geçici, para biriktirmek için bile olsa. Asla hiç bir işi küçümsemiyorum. Benim için fiziksel ve/veya zihinsel emek sarf edilen her iş eşit seviyededir. Sanırım kimse benim gibi düşünmüyormuş. Bugün bir yere beden işçisi altında başvuru yaptım(IK bir başvuruya, bir bana bakıyor. Gerçekten berbat hissettirdi yaptığı hareket.) ve yemediğim azar kalmadı. Daralmış durumdayım. Tek isteğim evlenip beraber yaşamak, mutlu olmak. Ama bu bahsettiğim durumların ilişkimi bitirmesinden korkuyorum. Benim için tek değerli şey ilişkim. Çabamın ve gayretimin tek sebebi de bu oldu 5 yıllık süre içerisinde. Kısaca bunaldım sözlük. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Her şeyi yakmaya, her şeyden vazgeçmeme ramak kalmış durumda artık.

tam okumadım ama başlığı görünce damladım. bence borçlu harçlı insanlar bile vazgeçmiyor bazı şartlar kötü olsa da. vazgeçmemeni dilerim her ne işte kendini başarılı olarak görüyorsan.

bunu başarmış biri olarak değil de aynı duyguları yaşamış ve her ne yaptıysa batırmış bir insan olarak söylüyorum. çok klişe olacak ama ben kendime hep şu sözü hatırlattım.

ben yapacağım sen sulanacaksın,ben üreteceğim sen bakacaksın, götün yiyorsa er meydanına çıkacaksın. söz zeki demirkubuza aittir.