dedeağaç

türkiye ile yunanistan arasında 20 li yıllarda sorun yaratan sonrada anlaşılarak yunanistan a verilen il. genelde türkler bulunur.

Yunancada ismi Alexandriapoli dir.
Her yerinde 1881 tarine işaret eden anıtlar bulunur. Karaçarşaflı Papazların sokaklarda fellik fellik gezmesine rağmen her köşe başında bir strip clup vardır.
Bizim burda romen asıllı diye adlandırdığımız insanlar orada Türk olarak kabul edilir.

Costanın Kebapcısıda ordadır ki Costanın Türkçesi szölükteki çoğu kişiyi kıskandırır.
Ayrıca Turkcell Yurtiçindeimiş gibi çeker roaming olmaz.

ipsaladan çıkınca 15 dakkada gelirsiniz. Bizim için güzel bir yerdir fakat yunanlılar buraya Türk sınırı olduğu için Hakkari muamelesi yaparlar, sürgün yeridir yani. Sahilinde güzel kafeleri vardır, deniz mahsulü yemek için dünyada sayılı güzel ve ucuz yerlerden biridir. Beş yıldızlı otellerinde deniz mahsulleri şaşırtıcı derece ucuzdur. Bu muhabbeti şiddetle tavsiye edilir. Gümülcine ve iskeçe de uzak değildir, buralara da takılabilirsiniz.

yunanistan'ın batı trakya ve makedonya bölgesinde en az türk bulunan şehirdir. yunanca adı alexandroupoli'dir. ipsala sınır kapısından egnatia odos ile kısa sürede varılabilir.

Gümülcineye giderken devamlı içinden geçtiğim şehir. Sahili ve tavernaları çok güzeldir. Hem çok şirin, hemde çok huzur doludur. kalabalık olmaması en büyük avantajıdır. isteyenin Türkiye'ye gir-çık yapabileceği şehirdir.

türklerin yunanistanda en çok ziyaret ettiği yerdir. öyle ki her 4 arabadan biri türk plakadır desek şaka yapmayız. buna bağlı olarak geçen yıllarda ucuz olan restoranlar türk zenginler geldiği için zamlanmıştır ama gene de türkiyeden ucuzdur. aya yorgi denilen yere hafta sonları randevu ile yer ayarlanmaktadır. nerdeyse her restoranda türk garson bulundurulur. ama feneriyle havasıyla cafeleriyle güzel bir yerdir. tavsiye edebileceğim kafeler, room 6 ve argo dur.

1 yılda en az 3-4 kez giderim buraya

görsel

Dedeağaç Gureba Hastanesi (Yunanistan), 1899.

Acı biberi ile meşhur Yunanistan sınırında olan şirin bir ilçemizdir. Savaş tazminatı olarak verildi. Edirne yi bir gün gezmeyi düşünüyorum.

burada yaşayan ermenilerin bulgar çapulculara yardım ederek, türklere uyguladıkları vahşetten hiç bahsedilmez derdi rahmetli kominis Mehmet abi.