bugün

ankara'nın terminali. ankara şehirlerarası terminal işletmesi'nin kısaltmasıdır. hüzünlü bi yerdir.
çığırtkanların ihtisasını yaptığı yerdir.
(bkz: asti taksicileri)
kurulum aşamasında isminin aşot * olması planlanan ancak aşot kısaltmasının israil de bir terör örgütü ismi olması nedeniyle aşti olarak değiştirilen, türkiyenin en düzenli otobüs terminalidir.
güzelcene bir web siteleride bulunmaktadır.
http://www.asti.com.tr
eğer ankara yaşanılan yerse mutluluğun,eğer ankara gurbete gelinen yerse hüznün başladığı yer.
Ankaradan her ayrılışımda hüzünlendiğim,her gelişimde de zil takıp oynadığım hele ki sevdiceğimin beni karşılamaya gelmesiyle beni double çoşturan garip bir otobüs terminali---
ankara da servisleri kaldiran zihniyet nedeniyle her seferinde kendi imkanlarinla gitmek zorunda kaldigin otobus terminali.

ekleme: bir tek izmire donusu sevilir...
sevgiliden ayrı geçen uzun bir zaman diliminden sonra ona tekrar kavuşulacağı yer olmasından dolayı sevilen bir mekan.

otobüsten inince peron numaralarının altında heyecan içinde sevgilinin gelip kendisini almasını beklemek, beklerken cama doğru bakıp saç baş düzeltmek, sonra sevgili gelince tıpkı filmlerdeki gibi koşup sarılmak ,bir süre hiç bırakmamak, bırakamamak.sonra el el içeri girip yürüyen merdivenlerle yukarı çıkmak sonra yürüyen yoldan yine el ele yürümek...ankara'da sevgiliyle geçirilecek saatlerden bir kısmını şimdiden tüketmeye başlamış olmanın hüznünü de Bosna Hersek caddesine çıkarken taa kalbinin en derinlerinde bir yerde hissetmek.

sonra saatler su gibi akıp gidince, tekrar oraya geri dönmek, sevinerek çıktığın merdivenleri gözlerinde saklamaya çalıştığın yaşlarla geri inmek...hatta bazen sevgiliyle yapılan inanılmaz güzel bir kahvaltıya ve sonrasında sohbete dalıp ,kalkış saatinin geldiğini farketmemek, el ele aslında hiç te yakalamak istemediğiniz otobüse koşmak...

ama en hüzünlü an kalkmak bilmeyen otobüsün içindekiyle uğurlayanın vedalaşmasıdır.diyecek bişey yoktur...yine dönülüyordur.motor çalışana kadar el sallanır, sevgilinin gözlerinin ta içine bakılıp söylemek istenip te söylenememiş şeyler söylenmeye çalışlır.otobüs manevra yapmaya başlar, dişler sıkılır 'bekle, şimdi ağlama' diye telkinler yapılır kendi kendine.sonunda otobüs terminalden çıkar ve gözyaşları sessiz sessiz akar kalbinin en derin yerine, sevgiliyi sakladığın yere.

asti; yalanlarıma, aşkıma, gözyaşlarıma şahit olmuş komik bir yer...ama ben şimdi orda olmak için bile neler vermezdim ki...

(bkz: ozel hayatımla sizi sıktıysam söyleyin yani)
türkiye'nin ilk 3 katlı şehirlerarası otobüs terminali.
en üst katta giden otobüsler, orta katta gelen ve transit geçecek otobüsler alt katta ise otobüs parkı, tamirhaneler ve yeşil alan vardır.
ayrıca uzaktan havaalanını andırmaktadır. *
araçların yarım saatte bir kalktığı, denetimi türkiyede en iyi olan terminaldir. * metroya bağlanmak gibi güzel bir özelliği vardır. ama herşeyden önce terminaldir ve de soğuk bir yerdir. ayrıca bekleme koltukları demir olup kışın batmaktadır adama.

edit: konyanın denetimi daha iyiymiş.öğrenmiş olduk.
şehiriçi servislerinin kalkması sebebiyle elinde valizlerle sehirlerarası yolculuk yapan yolcular adına büyük sorun doğurmuş terminaldir. zira buraya toplu taşıma aracıyla ulaşım imkanı geniş olsa da bu imkanlar valizi olan yolculara pek fayda sağlamaz. bu durumda da taksilere mahkum kalmak gibi bir durum ortaya çıkar -ki ankara'da taksiler hem pahalıdır hem de terminal taksileri kendilerini paşa olarak görmektedir. bu ortaya çıkan durumun doğurduğu sorumluluktan kaçma adına büyükşehir belediyesi * terminalin her tarafına kocaman bez afişler asmıştır. bu afişlerde "servislerin kaldırılması belediyemizin fikri değildir, aşti esnafının isteği üzerine aldık bu kararı" yazmaktadır.
pazartesi den itibaren şehir içi servisleri tekrar hizmete girecek olan ankara otobüs terminali. * *
ulaşımı rahat şehrin, bayramlar haricinde ulaşımı rahat ve ferah terminali. bir de belediyenin midir nedir, süpermarket fiyatına alış veriş yapabildiğiniz marketi vardır ki, her gece yarısı bi' eti susamlı bi' kola alınmadan geçilmez.

(her gece yarısından kasıt, otobüsle yolculuk yapıldığı vakitlerdir)
ezan sesinin çok yüksek olmasının bir manidarlık taşıdığı terminal. öyle ki ne yanınızdakiyle ne de telefonla konuşabiliyorsunuz.
fewzi1907 ile daha bir guzel gidilen otogar.
ankaray gişesindeki trafik çok enteresan olan mekan. 1 saat önce yaşanılan bir olaydır efenim,
yoldan gelmişsin yorgunsun, iki tane valiz peşinde-ki biri bilgisayar kasası-, evine gideceksin, tamam belki diğerleri de gidecek de, kardeşim neden böyle bu yaya trafiği kısmı. 5 tane mi 4 tane mi ne turnike var, hepsinde aynı muhabbet;

- necla bastım kartı geç,
+ he?
- kartı diyom bastım hadi geç
+ e çantalar, dur onları almak lazım
- tamam dur , ben geçeyim sen çantaları ver alttan.

bütün turnikelerde aynısı olur mu yahu? kardeşim güvenliğe rica et çantalarını alsın engelli kapısından sen de geç artık ne diye kartı illa biriniz basacak fantezisine kapılıyorsunuz???? sen bas geç ver kartı hanımın ne halt yiyosa yesin, dellendirmeyin adamı sabah sabah!!!
girisi cıkısı peronlarını ancak 50 kere sorduktan sonra bulabılecegınız otogar
sanırım ankara da en çok gittiğim mekan..
tanım: ankara dan ayrılacaksanız mutlu, ankara ya geri dönmüşseniz kötü hissettiren terminal.
aktarmalı yolculuklarımın birkaç saatik uğrak yeri. orada oturur insanları seyreder ve türk insanını tanımaya çalışırsınız. ne insanlar geçer önünüzden. yan yana ya da karşı karşıya kimlerler oturursunuz... binaya baktığnızda soğuktur. orayı sevimli yapan yurdum insanının manzaralarıdır.
italyanin en alkolik $ehri. süper $araplara ve martiniye ev sahipligi yapmaktaymi$.
uzun yillar ikamet edilen ankara dan ayrilinca ozlenen karisiklik.
türkiye'nin en büyük ankara şehirlerarısı otobüs terminali. insanlara ayrılık ve sevinçlerini yaşatan terminal. iki katlı yapılmasıyla gelen, giden otobüs yolcularına ayrıldığı için karışıklıklığı önlemiştir.
göz göre göre halkı soyan anlayışın yönettiği başkentin şekilsiz terminali.
konya yolu üzerinde bulunur.
ankara nın tam merkezindeki büyük terminal.geceleri evsiz vatandaşlar için bir sığınma şansı sağlar.
ankara'daki en sevilesi yer.
dün gece hayatımın en rezil otobüs macerasını bana yasatmış olan mezbele.

anadolu'nun bir şehrinden istanbul'a direk otobüs bulamayınca gözlerini para hırsı bürümüş bir firma*nın satış elemanının "ya ankara'ya gidersiniz orda zaten her 15 dk da bir istanbul'a araba var, meraklanmayın" palavrasıyla yola düşülür, saat gece 12 civarı aşti denen rezil ötesi yere varılır. tüm aramalara karşılık bir türlü yer bulunamaz. heryer doludur. bu sıkıntıyı istismar eden mafya kılıklı adamlar devreye girer. abi gelin istanbul'a otobüs var denmektedir. otobüs bileti bulabilme umudunu yitirmiş ve artık otel bulabilme düşüncesindeki gergin yolcu için bu yeni bir umut ışığıdır. evet bu ankara denen illet şehirden hemen bu gece kurtulmak belkide mümkün olacaktır. saat 01.00'de falanca nolu peronda beklenir beklenir. gelen giden yoktur. yaklaşık 50 kişi dolandırılmış olabilme bunalımındadır artık. ancak kel kafalı mafyavari bir başka adam çıkıverir ve beni takip edin der. aşti'den ayrılan kortej gri şehrin bunalımlı sokaklarında dolanmaya başlar. sonunda sarı renkli eski büskü bir otobüse ulaşılır, en arkanın en son numarasında * oturulur. endişe ile çifte rezervasyon saçmalığı yaşanıp yaşanmadığını beklenir. şükürdür hiçbir yolcu gelip ya bana da sizin koltuğa vermişler dememiştir. şükürdür yanda hoşsohbet bir astsubay oturmuştur. hiç bir yerde durmadan istanbul'a varılır. ve tevbe edilir. eve varılınca. ankara'dan da. aşti'den de. metro'dan da.