annenin ilkokul mezunu cahil biri olması

çok yalnış bi düşüncedir. ekşi sözlük'te biri yazmış, ona cevap vermek istedim.

o sizin anneniz, sizi yetiştirmiş, ona nası cayil diyonuz allahtan korkun cayır cayır yancanız kazanda. benim annem anasınıfı mezunu ilkokul bilem deyil ama onu çok seviyom bana çok güzel şeyler ögretiyo, iyiliyi kötülüyü ögretiyo. 21 yaşına geldim, hala anneme soruyom, meselam top oynamaya çıkarken bilem ondan izin alıyom, çünkü o annemiz, o bizi karnında taşıdı 9 ay, ona sayip çıkmalıyız ve herşeyden korumalıyız herşeyden! annem hep derdi ki; ''gelirken iki ekmek al bakkaldan tayir'' hep böyle derdi bana, çünkü cayildi ve özlü sözler söyliyemezdi sizin anneleriniz gibi, ama ben onun dediğini hep yapıyodum, hep o iki ekmeyi alıyodum, para kalırsa çukulat alıyodum emiyoduk dedemle.

annenin ilkokul mezunu cahil biri olması, annenin hiç olmamasından iyidir.

cahillik okumak ile ölçülemez diye düşündüğüm durumdur. ilkokul mezunu dahi olsa insan kendini geliştirebilir, cahil kalmak zorunda değildir. ayrıca annedir bu ister ilkokul mezunu olsun isterse hiç okumamış olsun.

beyin fukarası mal zihniyetin söyleyeceği sözdür.

deyip bir kerede üstünü karalalamamak lazım. ne olursa olsun hayat tecrübesi var. ''seni doğurmuş bokunu temizlemiş sen böyle söyleyesin diyemi hayvan !'' şeklinde tepkiler alır halktan.

Tam bu konuda Bahtiyar VAhapzade şöyle söyler:

Savadsızdır
Adını da yaza bilmir,
Menim anam.
Ancak mene,
Say öğretib,
Ay öğretib;
Menim anam.
Bu dil ile tanımışam
Hem sevinci,
Hem gamı.
Bu dil ile yaratmışam
Her şirimi,
Her nağmemi.
Yoh men heçem,
Men yalanam,
Kitap kitap sözlerimin
Müellifi menim anam.

Savad: Kültür
Say: Sayılar

annenin lisans mezunu olması veya ilkokul mezunu olması "normal" evlatlar için farketmemesi gerekir.

annem ilkokul mezunu olsaydı yine de ona karşı sevgim değişmezdi. ama şu var üni. mezunu olması iyi midir? çok iyidir. en azından beraber integral çözme zevkine varabiliyoruz.

okuyup nur serter gibi olmasından evladır.

günün birinde tabutunun başında "keşke o hayatta olsaydı da ben cahil kalsaydım" diye hüngür hüngür ağlayacağınız annedir.

bu söylemde bulunan kişi ''eğitim cehaleti alır eşeklik baki kalır.'' söyleminin bir numaralı kanıtıdır. anne ilkokul mezunu olabilir dahası okuma yazma bile bilmiyor olabilir ama dünyaya bir birey getirmiş ve onun sorumluluğunu hakkıyla taşımışsa o kişi cahil değildir.

hiçbir anne cahil değildir gibi popülist söylemlere de gerek yok. cahil anneler de var ama bunun eğitim seviyesiyle alakası yok. nice üniversiteli anneler gördüm çocuklarını duygusuz robotlar gibi yetiştiren, sınavdan sınava koşuşturup çocuğu adeta sosyopat haline getiren. belki de bu söylemde bulunan kişi o çocuklardan biridir. kimbilir?

annelerin cahilliklerinden eşek doğurduğu vakalardandır.

bir arkadasim da ergenken bundan yakinirdi.. begenemezdi anasini. sonra evlendii bosandi daglar gibi arkasinda kalan bir tek annesi oldu. o gun bugundur anasi bilgedir ona..
keza ilkokulu bile tam okumamis babannemden daha akilli, becerikli osmanli kadini pek yok cevremde..
modern kadin cok zaman onlar kadar guclu olmaz, anac da olmaz, becerikli de..

ilkokul mezunu olmasa dahi anne cahil değil, seni büyütecek kadar bilgilidir.

evin ekonomisini master yapmış bir ekonomist gibi çevirdiğini görünce dumura uğramaktır. hem de üç kuruşu bir aya bölüp evi geçindiriyor. tez konusu olur bu valla.

anne olduğunu değiştirmez. candır.

ne kadar okursanız okuyun, eşekseniz eşeklik baki kalır. o anne sizi 9 ay karnında taşımış, büyütmüşi, hayata hazırlamış, sevmiş korumuş, siz daha annenizin eğitim düzeyini tartışıp ona cahil diyebiliyorsanız, el sallayın; siz de o eşeklerdensiniz.

(bkz: belki biraz ağır ama gerçek bu)

böyle düşünüyorsa ergendir.

anne olması yeterlidir. baş tacıdır.

benim annemdir gerisi önemli değildir.

kötü olan cahil olması değil de, bundan utanan senin gibi bir yavşak dünyaya getirmesidir.

annem ilkokul mezunu isterse cahil olsun sonuçta anne kutsal olan söz konusu burada.

annesi kadar hayata karşı direnci olmayan, hayırsız evlat söylemidir. keşke onun kadar fedakar olabilse.

bu cümleyi kurabilecek hayırsız, yavşak bir evlat yetiştiren anne evet cahildir. bu cahilliğin ilkokul mezunu olmasıyla uzaktan yakından bir bağlantısı yoktur.

"kestane kabuğundan çıkmış da, kabuğunu beğenmemiş" derler ya, işte öyle. eğer erkeksen, ve anne olamayacaksan, o duyguyu, merhameti dünya üzerinde ölene kadar yaşayamazsın. dünyanın en iyi insanı ol, bir annenin şefkatine ulaşamazsın. belki de bunun için beğenilmiyor anneler. özellikle erkek evlatlar tarafından. ben de bazen tersliyorum ama o'ndan daha çok değer verdiğim biri yok dünyada. çok sıkıyor, sana yanlış işler söylüyor gibi gelir ama, o hep senin iyiliğini düşünür haberin yok. dediğinin aksini yapınca, kızar. bu güzel bir şey. çünkü sevmese kaşını çatmaz...

çok zordur. annelik kutsaldır o ayrı. cahilde olsa o annedir çünkü. ama gerçekten birlikte yaşadığı insanlara hayatı çekilmez kılandır. düşünce yapısı, dizilere inanıp çocuklarını ona göre yönlendirmeye çalışması yada evde oluşan herhangi bir sorunu müşteri hizmetlerini arayarak çözemiyor olması, olaylara çok sığ ve banel bakış açıları ile yaklaşması durumu iyiden iyiye zorlaştırmaktadır. sürekli komşu çocuklarıyla kıyaslama yapar, psikolojide kıyaslama yapmanın çocuk üzerinde olumsuz etkileri olduğunu kesinlikle anlamak istemez ''eskiden psikoloji mi vardı'' der ve bildiğini okur. çocukken anlamazsınız hayat çok iyidir onunla, ama aklınız başınıza geldiğinde siz de bir birey olmaya başladığınızda onunla yaşamanın ne kadar zor olduğundan şikayetçi olmaya başlarsınız. bunu ''anne'' olarak sınırlandırmak yanlış olur. ailedeki herhangi bir birey olması yeterli kıstastır. cahil bir eş, cahil bir baba yada kardeş de aynı sıkıntıları yaşatır. başkası yapsa küsülür, bir daha konuşulmaz. ama o annedir işte yapacak birşey yok. o an kızsanda sonra sarılırsın herşeyi unutursun ta ki hayatınızda yeni bir kaos oluşturana kadar.