23 yaşındayım ve hayatta hiçbir amacım yok

Psikoloji bozan bi durum ya. Sürekli niye yaşıyorum ki ben sorusuyla kafayı yemeye neden olur. Her insanın bir amacı, bir hedefi olmalı ki yaşama tutunabilsin. Çok büyük şeylere gerek yok. Ufak amaçlar ile de yetinebilirsiniz.

kurtuluş islamda arkadaşlar diyip gidiyorum.

boku yemeyle eş değerdir. geçmiş olsun ama erken çökmüşün. depresyon da ağza sakız edildiği için çok ciddiye alamıyorum.

itiraf edeyim ben de aynı durumdayım yaşım 22 .

olmak zorunda değil be. keyfine bak. hayat kısa. ölüm var ölüm!

Normaldir kardeşim. Türkiye'de şuan yaşları 23 33 43 herkesimden amacı olmayan insanlar var. Bi bitmediniz mk !!

Lise son sınıfım ve aynı şeyleri bende düşünüyorum. Kölelik cahiliyet döneminde kalsada günümüzde modern birer köleleriz. Hiç olmadı sistemin kölesiyiz. Sanırım en sonunda her şeyi ve herkesi geride bırakarak beş parasız dünya turuna çıkmayı planlıyorum. Yeni lisanlar, yeni insanlar tanımak keşfetmek içimi kavuruyor. Elbette bunu kime anlatsam kız başına napacaksın, tecavuz, olum vsvs. demekten geri kalmıyor. Başıma bir şey gelecekse şuan bunu yazarken telefon patlar ve kolumda kopabilir. Eh bide bu boş hayallerini bırakta otur iki ders çalış üniversite kazan memur ol evlen gezersin. Uniye lafım yok ama benim akademik bir hededim yok. Oyle mutlu olacak bir insan degilim. Aksine kitap okumayı öğrenmeyi de severim.

sadece tebessum ediyorum. Acı dolu bir tebessüm. Bu sistem bana göre değil. Elimden gelse şuan gideceğim ama maalesef.

Yola düştüğümde ne aradığımı bulacağım. Belki bulamam ama en azından içimden geldiği gibi yaşarım bu hayatı. Belki de yaşayamam bilmiyorum. Bir şey bekliyorum. Belki bir tetikleme belki cesaret nelkide hiçbir şey sadece zaman gereklidiri biraz . onu bulursam gideceğim. Evet parasız olmuyor ama yaşlanınca emekli maaşı alıp onunla geçinebilecek birisi değilim. Umarım sende kendini keşfetmek için, "kendin için" bir şeyler yaparsın bir an önce.

Hayat mutluluğu beklemek için çok kısa.
Bu yazı kadar bile uzun değil..
Sevgiler.

24.02.20
Sanırım sözlükte girdiğim ilk entrydi. Şuan burada söylenen her şey gerçek dışı dışı kalmış. Ya da ertelenmiş. Üzücü.

24 bitmek üzere hala hiçbir amacım yok. çocuk yapmayı düşünmüyorum 4 senedir sevgilim de olmuyor zaten kendi kendime mi yapacağım bu işi? ee ailem olmayacaksa ne diye çalışayım otururum evde açık ve net.

Yeniden üniversite sınavı, yeni bir dil öğrenmek, kitaplar ve azim ile aşılacak bir sorun.

böyle boktan ülkelerde öyle olur. benim de öyleydi, aradan yıllar geçti hala öyle. bitse de gitsek.

22 yasindayim hic sevgilim diyebilecegim bir kiz arkadasim olmadi evlenmeyi dusunmuyorum. Evlenen insanlarada akilli gozuyle bakmiyorum. Hastaliktan kurtulmusum keyfim yerinde para kazanmaya bakar keyfime bakarim insanlarla ugrasamiyorum. Uzerimde gereksiz bir olgunluk var yasitlarima hitap etmiyorum.

amaçsızlığı amaç edinmek öyle her babayiğidin harcı değildir. bilmem kaç fırın felsefe kitabı devirmeyi gerektirir.

Korkma yalnız değilsin şeklinde teselli edilesidir.
Nerede ve nasıl buna izin verdik bilmiyorum ama gençlerimizin içini boşalttılar. Hayatın içini ve bilhassa kıymet verdiğimiz olguların içini boşalttılar.

Daha çok kucuksunuz 22 23 te ne çocuğu nr evliliği.

büyüyünce olur belki açık ve net.

Var da ne oluyo?
Gerceklestiremiyoruz ki.